İSTANBUL

3.BÖLÜM

MEDYADA AHSEN VAR.❤🌹
💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙
Sabahları erken kalkmaktan bıktım artık ya.Yeter!! Ömrümüz resmen okula gitmekle geçiyor.Neyse sabah dabah biraz gergindim ama duşa girersem birşeyim kalmaz.
Duştan çıktım üzerime her zaman ki gibi klasik kombinlerimden olan jeans ve bir T-shirt giyip mutfağa gittim.Gördüğüm manzara beni epey bir şaşırttı.Hayal kahvaltı hazırlıyordu.Şaka gibi.Neşeli bir şekilde "Günaayddııınn." dedi."Hayırdır Hayalcim bu neşeni neye borçluyuz.Sabah sabah kahvaltı hazırlamalar falan." "Tabi ki yeni evimize Miraycım başka neye olacak.Ha bir de yakışıklı yan komşularımıza." Gözlerimi devirdim.Hayalden başka ne beklenirdi ki zaten."Of saçmalama Hayal ya.Hem bence abarttığın kadar yakışıklı da değiller." Gözlerini fal taşı gibi açıp "Oha Miray çarpılıcaksın ağzınla burnun yer değiştirecek şimdi.Yakışıklı değil dedin resmen taş çocuklara.Günah kızım günah." " Of tamam hadi çok konuşmada kahvaltımızı yapıp çıkalım bir an önce yoksa geç kalıcaz." " Tamam otur hadi ben de çayları koyayım." Kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıkabilmiştik sonunda.Ve kapıdan çıkarken yan komşularımızla karşılaştık hani şu Hayalin dediği gibi taş çocuklarla."Günaydın kızlar" dedi neşeli bir ses tonuyla."Günaydın" "Günaydın" Şu Onur mudur nedir bunun havası kime ya insanlık namına insan bir günaydın der.Imalı bir şekilde Mert'e "Abine gün aymamış sanırım." dedim.Mert önce abisine bakıp sonra bana döndü "Aman aldırmayın siz onu ya o hep öyle bir havalar bir cool takılmaya çalışmalar falan." "Abicim çok konuşma istersen yoksa ben sana cool nasıl takılınıyormuş göstericem.Bin şu arabaya." dedi Onur kaşları çatık bir şekilde."Çok şükür sesini duyduk.Dilin varmış demek ki."dedim.O da alaycı bir şekilde "Ha ha ha çok komik kızsın ya ama sabah sabah çekilmiyor canım tamam mı?" "TAMAM CANIM.!" Manyak mı ne ya."Mertçim sen daha liseli misin ya?" diye söze girdi Hayal.Merte baktım ve sanki bu durumdan hiç hoşnut değilmiş gibiydi.Üstünde üniforma olduğuna göre gerçekten liseliymiş.Hatta sanırım bizim okulun yanındaki lise de okuyor.Mert gözlerini devirip "Ne yazık ki öyle." " Üzülme canım ya biter biter.Ha bak eğer takıldığın bir konu olursa falan bana gel ben sana ders çalıştırırım ablacım." dedi Hayal dalga geçerek.Mert ise sinirlenmişe benziyordu."Hayal yürü hadi geç kalıcaz derse." Mert bir bana bir de Hayale bakıp "Siz abimle aynı okulda değil misiniz aynı yere gidicez nasıl olsa biz bırakalım sizi."dedi Ne kadar gerek yok desem de Hayal çoktan hevesli olduğu için hemen arabaya bindi.Okulda arabadan inince herkes bize sanki bişey varmış gibi bakıyordu.Neyse ya aman.
Dersimiz bitmişti ve eve gidiyorduk oh be sonunda."Ahsen geliyor bugün annem aradı az önce bizi akşam yemeğine çağıyorlar." diye düşüncelerimle arama girdi Hayal."Ahsen mi geliyor? Ahmet amca ikna edebilmiş mi buraya gelmesi için." "Etmiş demek ki ben de pek bilmiyorum." "İyi gidelim madem yemeğe.Çok acıktım zaten." Ahsen Hayalin kuzeniydi.Ahmet amcanın yiğeni oluyor.İki yıl önce anne ve babasını trafik kazasında kaybetmişti.Henüz 15 yaşındaydı.Çok zor atlattı bu travmayı.Ahmet amca her ne kadar Ahseni yanına almak istese de o gelmek istemedi.Ankara da yaşıyorlardı ve oradaki evini ailesiyle olan anılarını bırakmak istemedi.Anneannesi yanında kaldı fakat Ahmet amca sonunda buraya gelmesi için ikna etmiş demek ki.Ben öyle düşüncelere dalıp gidince Hayallere geldiğimizi farkettmemişim bile.İçeri girdiğimiz de Ahsen koltukta oturuyordu.Hayal ile beni görünce koşarak yanımıza geldi ve sarıldık."Ya çok özledim sizi." " Biz de özledik ablacım.Ama hiç arayıp sormuyorsun." dedi Hayal.Akşam yemeğini yedikten sonra Ahmet amca söze girdi."Ahsen artık bizimle burada kalacak ve onu burda bir okula yazdırdım eğitimine de orada devam edecek.Hatta okulu kızlar sizin okulun yanında ki lise.Birlikte gelip gidersiniz." Bu habere çok sevinmiştik."Madem okullarımız yan yana.O zaman Ahsen de bizle kalsın.Hem onun bu evde tek başına canı sıkılır.Hem de okula birlikte gelir gideriz."diye bir fikir ortaya attı Hayal bana bakarak. ben de " Bence de çok güzel olur. Bizle kalmak ister misin Ahsen." Çekingen bir tavırla "Bilmem yani amcam izin verirse neden olmasın ki?" Tüm gözler birden Ahmet amcaya çevrilmişti.Ahmet amca ise gülümseyerek başını salladı." Peki öyle olsun bakalım." Hayal Ahsenin yanına gidip kollarını ona sardı "Yeni ev arkadaşımız hoşgeldin." Ben de yanlarına gidip ikisine de sarıldım."Ya biz kalkalım geç olmadan hem sabah okul var." "Durun kızlar ben sizi bırakırım" dedi abilerin en bitanesi.Şimdi farkettim de abimle bayadır vakit geçirmiyorduk ve onu çok özledim.Abim bizi eve bıraktı."Hadi geç bakalım.Evine hoşgeldin." dedi Hayal Ahsene."Hadi canım sana odanı gösterelim.Sen de biraz dinlen yeni yoldan geldin ve yarın okul var." " Tamam olur Miray abla." diye karşılık verdi.