YENİ MİRAY MEDYADA🌟
😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇
Hayal ve Ahsenin çok yoğun ısrarları sonucu yan komşularımızın verdiği mangal partisine gelmek zorunda kaldım.Hayal büyük bir hevesle zile bastı."Ooo kızlar hoşgeldiniz.Buyrun geçin içeri." diyerek bizi karşılayan Merte sadece gülümsemekle yetindim. "Hadi gelin.Herkes arka tarafta bahçedeler." Bahçeye çıktığımızda ortam biraz kalabalıktı.Of ya of sevmiyorum işte kalabalık yerleri. Etrafta göz gezdirirken Savaşın gülümseyerek bize doğru geldiğini gördüm.Hayale baktığımda ise savaşı görünce ağzı kulaklarına gelecekti nerdeyse.Bu haline gülmeden edemedim."Hoşgeldiniz kızlar." "Hoşbulduk😊" Hayal hepimizin adına da cevap vermişti. Bu duruma gözlerimi devirmiştim çünkü bu kızın böyle şıp sevdi hallerine gıcık oluyorum."Kızlar gelin mangalın başına gidelim isterseniz.Onurda orda zaten."diyerek Savaş bizi mangalın başına götürdü."
Hayal "Kolay gelsin Onur." "Teşekkür ederim.Siz de hoşgeldiniz." Savaş "Kırmayıp geldiğiniz için teşekkür ederiz." dedi. Hayal gözlerini devirerek "Miray hanımı gelmek için zor ikna ettik ama yine de başardık getirmeyi." Bu sefer gözlerimi ben devirdim. "Neden gelmek istemedin?" diye sorunca Mert "Bilmem yani pek sevmiyorum böyle ortamları.Hiç bana göre değil." diyerek cevap verdim. "Sen neyi seviyorsun acaba çok merak ediyorum gerçekten." diyerek lafa atladı Onur bey.Buna noluyor acaba? "Allah Allah sen konuşmayı biliyor muydun ya? Hem yani ne ilgilendirir ki seni neyi sevip sevmediğim.Ama yine de söyleyeyim merak etme sevdiğim şeyler var.Mesela benim için çok önemli çok sevdiğim biri var." Ellerini teslim olurcasına kaldırıp "Tamam sakin ol.Bişey demedim." "Sakinim zaten ben." Herkes sessiz bir şekilde bizi izliyordu. Mert araya girip "Abi hadi ya acıktık köfteler olmadı mı daha" diye sordu.Onur hepimize ekmek arası köftelerimizi yapıp verdi.Çok güzel olmuş ya.Ahsen düşüncelerime tercüman oldu"Onur abi bir harika olmuş ya" gülümseyip "Afiyet olsun gençler" Biz yemek yemekle meşgul olurken millet de eğleniyordu."Hadi kızlar oturmaya mı geldik ya gelin biz de dan edelim." Savaşın bu sözlerine karşılık Hayal "Bence de ya hadi kalkın" dedi. "Size iyi eğlenceler hem ben zaten şuan hayatımdan gayet mutluyum oturduğum yerde gayet eğleniyorum siz gidebilirsiniz." dedim. "Aynen ben de iyiyim böyle siz gidin naparsanız yapın"diyerek Onur beni onayladı. Mert sesli bir şekilde nefesini verip "Of gerçekten ikiniz de çok sıkıcısınız." Savaş da "Aynen al birini vur ötekini" diyerek onayladı. Hayal gözlerini devirip "Aman boşverin ya onlar sadece burda otursunlar biz gidip eğlenelim" Arkalarından gözlerimi devirdim. "Ne çok konuştular be"dedi Onur gülerek ben de aynı şekilde gülümseyerek cevap verdim.Sonrası koca bir sessizlik.Yarım saattir dans edenleri izliyordum ve çok canım sıkılmıştı evime gidip uyumak istiyordum. "Hep böyle misindir?"diyerek sessizliği bozan kişi Onur oldu. Kaşlarımı soru sorarcasını kaldırıp "Anlamadım?" diyerek cevap verdim. "Huysuz inatçı memnuniyetsiz hiçbir şeyden zevk almıyor gibi bir halin var." Alay edercesine gülümsedim "Dinime küfreden Müslüman olsa.Senin de benden altta kalır yanın yok gibi.Haksız mıyım?" cevap vermedi ve devam ettim "Ayrıca evet inatçı olduğum doğru olabilir ama huysuz falan değilim hiçbir şeyden zevk almıyor gibi durabilirim sana göre fakat sadece bu kadar kalabalık ortamları sevmiyorum yanlız kalıp kulaklıklarımı takıp kız kulesini izlemekten aşırı zevk alıyorum mesela hatta tek hobim o olabilir." yine cevap vermedi sadece beni dinliyordu ben yine devam ettim "Peki ya sen hep böyle misindir?"onun sorduğu soruyu ben de ona yönelttim."Nasıl?"dedi."Hep içine kapanık sessiz gizemli soğuk bir cool olmaya çalışmalar havalar falan " Gülümsemekle yetindi cevap vermedi."Neden cevap vermiyorsun bişey sordum.Ben senin sorduğun soruya cevap vermiştim." Bana yaklaşıp "Evet sessiz olduğum doğru çünkü konuşmayı pek sevmiyorum. Bu yüzden senin dediğin gibi gizemli olduğum düşünülüyor ya da soğuk sırf konuşmayı sevmediğim için herkesle muhattap olmadığım için.Ama ben hiç öyle düşünmüyorum küçük hanım.Bana nasıl gelinirse ben de aynı şekilde karşılık veririm."dedi ve gözünü kırptı.Cevap vermedim.
Bizim kızların geldiğini gördüm "Hadi geç oldu gidelim artık hem yarın okul var erken kalkıcaz." Hayal gözlerini devirip"Tamam anne!" Çocuklar bizi kapıya kadar geçirmeye geldi.Savaş"Geldiğiniz için teşekkür ederiz" "Asıl biz teşekkür ederiz bizi de çağırdığınız için." Bunu kim demiş olabilir tabi ki Hayal.Gözlerimi devirmeden duramadım bu duruma.Savaş gülümseyip "Yarın görüşürüz o zaman okulda." "Görüşürüz." "İyi geceler kızlar" dedi Mert.
Sonunda evime gelmiştim.Evim evim güzel evim.Koşa koşa odama gidip üstümü değiştirdim ve yatağıma uzanıp uykuya daldım.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Her zaman olduğu gibi bugüne de Ahsenin yaptığı o omletin güzel kokusuyla uyandık.Güzelce kahvaltımızı yapıp hazırlandıktan sonra evden çıktık ve çocuklarla karşılaştık. Gülümseyip "Günaydın" dedim onlar da aynı şekilde karşılık verdiler.Mert "Hadi biz bırakalım sizi okula."dedi."İyi de bir arabaya sığmayız ki"dedi Hayal ben de buna karşılık "Bence de sığmayız o yüzden siz gidin biz kuzlarla yürüyerek geliriz." "Yok ya bir arabayla gitmeyeceğiz ki benim de arabam var iki kişi bana gelir diğer iki kişi de Onurun arabasına.Mesela Hayalle Ahseni ben alayım Onur da Mert ile Mirayı alsın." Mert Savaşın bu sözünün üstüne atlayıp "Ya Savaş abi nolur ben de senin arabanla geleyim çünkü abim araba da müzik açmama izin vermiyor hem Miray abla kusura bakma ama ikiniz de çok sıkıcısınız yol boyu kınuşmazsınız siz şimdi." Onur Mertin kafasına vurup "Sen bir daha nah binersin benim arabama." "Abicim seni seviyorum ama gerçekler bunlar kusura bakma" Onur kaşlarını çatıp "Kes lan! Artık yürüyerek mi gelirsin yoksa otobüsle mi gelirsin bilmem." Savaş araya girip gençler bölüyorum ama biraz daha tartışmaya devam ederseniz derse geç kalıcaz" Bunu demesi üzerine Hayal Ahsen Mert Savaşın arabasına bindi.Savaşta şoför koltuğuna oturup arabayı sürmeye başladı.Onur ile ikimiz kalmıştık.Ben umursamadan yürümeye başladım.Arkamdan "Hey! Nereye gidiyorsun?"diye seslendi."Okula gidiyorum."dedim."Yürüyerek mi? Gel ben bırakayım seni?" "Yok teşekkür ederim ama ben kendim giderim." Gözlerini devirdi "Sen hala o meseledesin demi." kaşlarımı soru sorarcasına kaldırdım."Şu okulda size bir kaç bişey söyleyen kız için binmiyorsun demi arabama hatta o yüzden hep kaçmaya çalışıyorsun benden hani dün sana dedim ya bana nasıl gelinirse ben de öyle karşılık veririm diye.Sen hep soğuk yaptığın için kaçtığın için ben de o şekilde davranıyorum." "Ya senden niye kaçayayım ben? Ne alakası var şimdi?" Alaycı bir gülümsemeyle "Tamam senin dediğin gibi olsun.Son kez soruyorum geliyor musun gelmiyor musun?" Biraz düşündüm ve "Felmiyorum sen git." dedim "Sen bilirsin" deyip arabasına bindi ve uzaklaştı.Ben de kulaklığımı takıp müzik dinleyerek okula doğru yürümeye başladım.Okula geldiğim de bahçede beni bekleyen Hayali gördüm.Yanıma geldi ve "Nerdesin sen ya? Hem neden Onurla gelmedin?" dedi."Hava çok güzeldi ve benim canım yürümek istedi Hayal." "Tamam ya niye kızıyorsun." "Kızmadım!Sen bişey sordun ben de cevap verdim.Neyse boşver şimdi hadi gidelim derse geç kalıcaz." Dersimiz bitmişti yani bir saat sonra dersimiz vardı ve biz de o arada kantine inmiştik."Miray bak Savaşla Onur orda hadi biz de yanlarına gidelim." dedi."Ya Hayal of!" Beni inlemedi ve kolumdan tutup sürüklemeye başladı."Selam oturabilir miyiz" "Tabi oturabilirsiniz" dedi Savaş. "Acaba haftasonu hep beraber bişeyler mi yapsak?" diye ortaya fikir atan kişi Savaştı.Hayal de durur mu durmaz tabi hemen "Bence harika olur"diyerek atladı ve tüm gözler Onur ve bana döndü "Ya şey aslı..." "Miray valla eğer buna da hayır dersen ben gelmem dersen yemin ederim döverim seni.Yeter ya iyice asosyal oldun sen ya" gözlerimi devirip "İyi tamam ya gideriz." Savaş da"Aynı şeyler senin için de geçerli Onur eğer sen de mırın kırın edersen gelmem dersen ben de seni döverim kardeşim." Onur buna karşılık"Sen beni nah döversin kardeşim.Sıkar işte o biraz.Tamam çok ısrar ettiniz gideriz bir yerlere." Savaş ile Hayal birbirine bakıp memnun bir şekilde gülümseyip"Güzel aferin!"dediler.Savaş Hayale dönüp "Nereye gitsek ki acaba?" diye sorunca "Bilmem ki hava güzel böyle açık hava da yapabileceğimiz bişey olsun.Sinemaya falan gitmeyelim. " "Evet hakılısın.Büyükadaya ne dersin. Büyük Adaya gidelim orda gezeriz bişeyler yeriz." Hayal ellerini çırpıp"Çok güzel olur ya bence de öyle yapalım." Savaş bize dönüp"Gençler siz ne diyorsunuz? Uyar mı size?"diye sorunca "Bana farketmez." dedim Onur da"Takılın kafanıza göre ben ayak uydururum."dedi.Hayale baktığım da çok mutlu gözüyordu gözlermi deviremeden edemedim bu haline,çocuk gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSTANBUL
Ficção Adolescente"Susup sessizliği dinleyelim mi?" "Olur dinleyelim." Hayatında hiç aşık olmamış ama İstanbula aşık bir kız. Çocukluk arkadaşına aşık olup kazık yedikten sonra aşka küsen bir genç İkisinin de aşka inancı yokken birlikte aşkı öğreniyorlar.