İSTANBUL

8.BÖLÜM

Medyada Zeynep🙈
🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗
Evet bugün günlerden Pazar yani okulumuz yok tatil.Ben yine tatilde akşama kadar uyumayı planlıyordum fakat yine umduğum gibi olmadı ve erken kalkmak zorunda kaldım.Çünkü canım annem sabahın köründe beni arayıp bizi kahvaltıya çağırmıştı.Ama Hayal ile Ahsen hala uyuyordu.Bu sefer onları uyandırma sırası bendeydi.Elime içi su dolu bir sürahiyi aldım ve sinsice önce Ahsenin  odasına girdim.Ardından sürahiyi yüzüne dökmeye başladığım an yataktan sıçradı.
"Yaaaa!!MİRAY ABLA NAPIYORSUN?"
"Sizi uyandırıyorum canım"
"Ya ama insan böyle mi uyandırılır Allah aşkına ya?"
"Tamam kız hadi çok konuşma da git üzerini değiştir annemler kahvaltıya çağırdı.Oraya gideceğiz.Sen üzerini değiştiritken ben de Hayal hanımı uyandırmaya gidiyorum." Ahsenin odasından çıkıp Hayalin odasına girdim.Suyu üzerine boşaltmadan önce sinsice güldüm ve birden suyu üzerine boca ettim.O da refleks olarak birden çığlık atarak yataktan fırladı ve beni görünce gözlerinden ateş çıkartarak
"Ya Miraaay! Napıyorsun ha napıyorsun? Sırılsıklam oldum senin yüzünden sabah sabah yapılır mı bu?"
"İntikam aldım canım.Dün siz benim başımda durup uyanmam için ciyak ciyak bağırırken iyiydi ama."
Gözlerini devirdi."Ya aynı şey mi bu Miray?"
"Of size de şaka yapılmıyor ha."
"Mümkünse sen şaka yapma Miray.Yapma!"
"Öf aman be tamam.Hadi çok konuşma da şu üstünü değiştir.Annem aradı az önce bizi kahvaltıya çağırıyorlar.Seninkiler de bizdeymiş."
"Tamam defol git odamdan geliyorum şimdi.Ha bu arada Miray hanım bu yaptığınız yanınıza kalacak sanıyorsanız yanılıyorsunuz.O intikam alınacak!" Bu dediğine dil çıkartıp odadan çıktım.Ahsen hazırlanmış salonda bekliyordu.Ben de yanına oturdum ve Hayalin gelmesini bekledik.Hayal de hazırlandıktan sonra aşağı indi ve ayakkabılarımızı giyip evden çıktık.

Bizim evin önüne geldiğimizde zili çaldık ve kapıyı açan kişi abim oldu.Bizi görünce yüzümüze boş boş bakıp "Buyrun kime bakmıştınız?" gözlerimi devirip "Abicim gerçekten yine sabah sabah çok komiksin."
Beni duymazdan gelerek "Anne, gelir misin? Üç tane kız geldi de tanıyor musun sen?" Tekrardan gözlerimi devirip elimle hafifçe ittirip içeri girdim
"Çok komik."
"Biliyorum." dil çıkardım.Içerden annem geldi "Hoşgeldiniz kızlar.Hadi geçin içeri herkes salonda." Annemi görünce birden duygusallaştım.Çünkü onu ne kadar özlediğimi farkettim ve hemen gidip annemin boynuna sarıldım.
"Noldu kız birden?" diye sordu annem.
"Canım sarılmak istedi ya.Hem anniş seni çok özledim ben ya." O sırada abim hemen araya girip
"Çok mu özledin.O yüzden iki aydır bu eve ayak basmıyorsun demi?" Ya bu çocuk beni sinir etmekten başka bir işe yaramıyordu.Abime cevap vermeden içeri geçtim ve koşarak babama sarıldım.Onu da çok özlemiştim gerçekten.Daha sonra Hayalin annesi ve babasına da sarıldık.Bir koltuğa tek başına oturmuş abimi görünce yanına oturdum ve yanına sırnaşıp kollarımı beline sardım.
"Tamam kıskanma hadi.Seni de özledim abiş."Harbiden çok özlemiştim.Abimle aramızda çok farklı bir bağ vardı.Çok kavga ederdik ama başım ne zaman sıkışsa hemen kendimi onun yanında buluyordum. O da sitemkar bir ses tonuyla "Ne hayırsızsın be kızım sen?İnsan abisini hiç mi aramaz ya.Acaba ayrı eve çıkmanıza izin vermemizde kötü mü ettik."
Ben de aynı ses tonuyla "Ya hadi ben bir salaklık ettim aramadım.Sen niye hiç aramadın ya da evimize gelmedin.Hiç mi merak etmedin bu kzılar nabıyor acaba nasıllar.Keyifleri yerinde mi diye?"
"Ya kızım bilmiyor musun? Bir iki aydır çok yorgunum başımı kaşıyacak vaktim yoktu hiç."
"Yani bizden önemli mi işin abi?" Birazcık kırılmıştım sanki.Tamam biz aramadık falan yani gerçi ben hemen hemen hergün annemi arıyordum onunla konuşuyordum ama abimi hiç aramamıştım.Fakat böyle demesi yine de kırılmama neden olmuştu. Söylediğim şeye karşılık olarak kolunu omzuma atıp beni kendine doğru çekti ve saçlarıma öpücük kondurdu."Affet beni prenses.Yalnız harbi çok özlemiş kızım seni.Bana bak bir daha böyle arayı açarsanız abinizi arayıp sormazsanız evinizi basar döverim sizi.Anlaşıldı mı?" Bu sözü diğer kızlar içinde geçerliydi sanırım.Ben de yanağına öpücük kondurup "Tamam abicim.Hergün arayıp sana rapor vericez." "Aferin" Ahsenle Hayal de yanımıza gelip abime sarıldılar.Böyle dördümüz bir sevgi çemberi oluştururken abim gülerek "Allahım ne kadar da şanslıyım.Şuna bakar mısınız üç tane güzel kız gelmiş bana sarılmak için savaş veriyorlar.Ya gerçi bu yakışıklılığa hiçbir kız dayanamaz."
Gözlerimi devirip " Egon diyorum aramıza sıkıştı." Saçımı çekti ben de karşılık olarak dil çıkardım.
Annem salona gelip "Hadi bakalım kahvaltı hazır.Herkes masaya." diyerek bizi çağırdığında hepimiz ayaklandık ve mutfağa doğru gittik.Abimle yine ufak bir yer tartışması yaptıktan sonra babamın uyarıcı bakışlarına maruz kaldığımız için hemen yerlerimize oturduk.
"Ee kızlar anlatın bakalım dersler nasıl?" bunu soran kişi babamdı.
Hayal "İyi diyelim iyi olsun Murat amca ya.Okula gidip geliyoruz işte öyle."
Haylin babası Ahsene bakıp "Ahsencim senin nasıl gidiyor.Alışabildin mi şehre okuluna falan." Ahsen samimi bir şekilde gülümseyerek "Evet amcacım alıştım.Sağolsunlar Hayal ablayla Miray abla çok yardımcı oldu.Bir de yan üç tane yan komşularımız var biri benimle yaşıt aynı okuldayız.Okula alışmamda çok yardımcı oldu bana."
Abim tek kaşını kaldırarak" Kimmiş vakalım o komşularınız."
"Onur abi Savaş abi bir de Mert." Ahsen komşularımızı sayarken Hayal masının altından ayağına vurdu.Ben de kaş göz işareti yaparak uyardım ama artık çok geçti.
Abim "Erkek mi şimdi sizin bu komşularınız.Artık sizi sık sık ziyeret etmek bana farz oldu."dedi sinirli bir şekilde.Of manyak bu ya kesin hergün gelir şimdi.

Kahvaltımızı ettikten sonra salona geçtik ve ailemizle sohbet ettik.Hepsini çok özlemiştik.Okul ders falan derken baya boşlamıştık onları.Abim kızlarla yanımıza oturup
"Ee kızlar anlatın bakalım neler yapıyorsunuz? Ahsen kzılar gezdirdi mi seni."
"Evet Kuzey abi geziyoruz arada.Hatta dün büyükadaya gittik."
"Hadi ya üçünüz mü gittiniz?Dün boştum beni de çağırsaydınız."
"Yok üçümüz gitmedik.Yan komşularımızla birlikte gittik." Hayal yalandan öksürüp
"Ahsencim canımıza mı susadın acaba.Yok Kuzey abi ya biz adaya gidecektik.Şansımıza da onlarda ordaymış.Orda karşılaştık sonra birlikte döndük.Tesadüf işte." Abim inanmadığını belli ederek
"Tesadüf diyorsun yani.Planlanmış bir şey değil öyle mi?"
"Yok canım ne planı sen de."
"Yok ya ben baya huzursuz oldum bu durumdan.En kısa zamanda gelip kontrol etmem lazım sizi." gözlerimi devirdim Hayal ise Ahsene evde görüşeceğiz bakışları atıyordu.

Akşam yemeğini de annemlerle birlikte yedik.Daha sonra yarın okula gideceğimiz için eve geldik.Hayal Ahseni koltuğa oturtup.
"Kızım sen manyak mısın? Ne diye Kuzey abiye yan komşularımızın erkek olduğunu söylüyorsun.Şimdi hergün kontrol etmeye gelicek."
"Ya ben ne bileyim.Birden ağzımdan kaçtı Hayal abla."
"O ağzına dikkat et o zaman bir dahakine."
"Ya of tamam konuşmam bir daha."
Hayal sanki birden bişey hatırlamış gibi heyecanlanıp " Ahsen hanım konuşmamız gereken bir konu daha var.Dün akşam eve gelince fırsat olmadı.Bugün de konuşmaya fırsat olmadı.Anlat bakalım Mertle ne iş?"
Ahsen anlamdığını belli ederek
"Ne işi Mertle ya.Anlamadım?"
"Ya kızım dün çocuğun sana vapurda nasıl baktığını gördüm Resmen aşık gibi bakıyordu.Hayırdır?"
Ahsen gözlerini büyüterek "Yok artık Hayal abla ya.Ne aşkı saçmalama.Mertle arkadaşız.Sen yanlış görmüşsündür." Hayal kaşını kaldırıp "Emin misin sadece arkadaş olduğunuza." Ahsen oflayıp "Evet eminim ya.Yok öyle bişey." dedi ve odasına çıktı.Hayal bana dönüp "Bak kesin var bunlarda bişey ben sana söyleyeyim." Güldüm "Ya rahat bırak kızı çok sıkıştırma.Hem yok diyor.Niye yalan söylesin."
"Valla bilemem artık." sadece gülerek cevap verdim.

Onur💚
Çocuklarla bütün gün evde oturup pes oynadık.Tabi herzamanki gibi bu seferde ben birinci oldum.Mert bey ise küçük çocuk gibi hep mızmızlandı.
"Ya abi haksızlık senin bu yaptığın ama.Bize çaktırmdan bir hileler yapıyorsun ama dur bakalım.Ben bulurum bunu."
Gülerek "Hadi abicim küçük çocuk gibi mızıklanma.Git önce öğren ondan sonra gel karşıma." Savaş bizi gülerek izliyordu.Biz tartışırken kapı çaldı.
"Mert hadi koçum fazla konuşmada git kapıyı aç." Mert oflayarak kapıyı açtı ama bir türlü içeri gelmedi.Savaşla kalkıp kapıyor doğru gittik.
"Mert kim gelmi..." Karşımda duran kişiyi görünce donakaldım.
"Selam gençler.Ben geldim.Size sürpriz yapmak istedi."
Savaş benim yerime konuştu.
"Zeynep"
"Evet benim ama sanki pek sevinmediniz.Onur burda mısın?"
Birden kendime gelip
"Yok sevinmemek değil de baya şaşırdım seni görünce.İki yıldır görüşmeyince."
"Evet uzun zaman oldu ve sizi özlediğimi farkettim.Hemen uçağa atlayı geldim."
Mert araya girip "Hoşgeldin Zeynep abla hadi kapıda kaldık.Içeri geçelim."

Bölüm sonuuu❤ Umarım beğenmişsinizdir.Bir yeni karakter daha geldi.Zeynep.
Ben bile onun gelmesini heyecanla bekliyordum.Bakalım neler olucak?