İSTANBUL

7.BÖLÜM

NOT: Merhaba arkadaşlar.Küçük bir düzeltme yapmak istiyorum.Ben Eskişehirliyim ve İstanbula hiç gitmedim.Bir önceki bölümde büyükadaya gidelim hem oraya yeni bir lunapark yapılmış gibi birşey yazmıştım.Ama  bunu tamamen hayal gücümü kullanarak yaptım yani büyükadada gerçekten bir lunapark var mı bilmiyorum ama yoktur diye tahmin ediyorum.Başta bu bölümdeki olayın lunaparkta geçmesini planlıyordum  ama sonra adaya mı gitseler acaba diye düşününce karıştı biraz.Siz şimdi madem hiç İstanbula gitmedin bilmiyorsun neden o zaman hikaye İstanbulda geçiyor diyebilirsiniz.Fakat çok merak ettiğim ve fotoğraflarda gördüğüm kadarıyla hayran kaldığım bir şehir.Neyse bir önceki bölümde hatamı düzelttim.Özür dilerim❤
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
"Miray! Miray! Miraaayyy!" Ya of bir gün güzelce akşama kadar uyuyamayacak mıyım ben? Hadi haftaiçi okuldan dolayı uyuyamıyorum onu anladım da neden  haftasonu da erken kalkmak zorundaydım neden!? İsmimin bir kaç kez söylenmesini duymamla gözlerimi araladım ve başımda dikilen Hayal ile Ahsene baktım.
"Ne var ya ne? Bugün haftasonu değil mi? Niye sabahın köründe başımda dikildiniz acaba?"
"Ya Miray evet bugün haftasonu ve biz dün çocuklarla bugün için adaya gideceğiz diye sözleşmemiş miydik?"
"Ya Hayal! Zaten bir haftasonumuz var bari onu uyuyarak geçirelim lütfen ya.Hem siz çok istiyorsanız gidin ben gelmeyeyim."
"Miray kızım sen beni delirtmek mi istiyorsun? Dün sen de söz vermedin mi gelcem diye?"
"Evet Miray abla ya hadi kalk hazırlan artık.Onur abiler gelirler birazdan.Bekletmeyelim onları da ayıp olur." Bıkkınca nefesimi dışarı verdim "Ya of! Siz beni bir salsanız ne güzel olur valla.
Hayal gözlerini devirip kollarımdan tuttu ve beni yataktan kaldırdı."Hayır efendim! Seni bir yere salamayız şimdi hemen gidip duş alıyorsun ve hemen hazırlanıyorsun bunları yapman için 20 dakikan var Miray.Biz Ahsenle seni salonda bekliyoruz."
Hayalin beni sırtımdan banyoya doğru  ittirmesiyle banyoya girdim ve olabildiğince hızlı bir şekilde duş alıp çıktım ve üzerime bir jean pantolon  ile bir t-shirt giydim ve ardından çok hafif bir makyaj yaptım yani sadece kirpiklerime rimel ve dudağıma bir parlatıcı sürdüm.Hazırlandıktan sonra aşağı indim.Ahsenle Hayal oturmuş beni bekliyorlardı.Beni gördüklerinde artık evden çıkmak için ayağa kalktılar.
"Hadi çocukları daha fazla bekletmeyelim."diyerek Hayal dışarı çıktı.Biz de Ahsenle Hayalin arkasından evden çıktık.Çocuklar bizi kapının önünde bekliyorlardı."Ooo kızlar hoşgeldiniz.Gelmekten vazgeçtiniz sanmıştık." Mertin bu sözünden sonra Hayal gözlerini devirip "Miray hanımı uyandırmak biraz zamanımızı aldı da .Kusura bakmayın." Savaş gülümseyerek
"Yok önemli değil.Ee hadi herkes hazırsa gidelim o zaman." Ben Mert ve Ahsen Onurun arabasına binerken Hayal Savaşın arabasına bindi. "Ya işte senin arabana sırf bu yüzden binmek istemiyorum.Çok sıkıcısın gerçekten.Miray abla desen senden farksız.Resmen tencere kapak gibisiniz." Mertin bu sözüne karşı Onurla göz göze geldik ama ben hemen gözlerimi kaçırdım."Şu radyodan şarkı falan açsan ölmezsin ya valla bak."diyerek devam etti Mert.Onur ise bıkkın bir şekilde nefesini dışarı verip "Sabah sabah ne çok konuştun be Mert.Mahalledeki teyzeler gibi bir susmadın.Al açıyorum şarkı ama yeter ki sus kardeşim.Yeter ki sus!"diyerek radyoyu açtı.
Radyoda çalan şarkıyı duymamla çığlık atmam bir oldu ve ellerimi bir birine çarpıp"YAŞASIINNN!" diye bağırdım.Tabi bunun üzerine çocukların bana uzaylıymışım gibi bakması çok doğaldı.Masum bir şekilde gülümseyip "Şey bu şarkı benim Teomanın en sevdiğim şarkısı da.Birden duyunca kendimi tutamadım.Kusura bakmayın." dedim. Onur bana baktı ve çok tatlı bir gülümseme gönderip yola bakmaya devam etti. Ben de şarkının ritmine ayak uydurup şarkıya eşlik ettim.
"Mevsim rüzgarları ne zaman eserse
O zaman hatırlarım
Çocukluk rüyalarım
Şeytan uçurtmalarım

Öper beni annem yanaklarımdan
Güzel bir rüyada
Sanki sevdiklerim hayattalarken hala

Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala
İstanbul'da sonbahar