İSTANBUL

18. BÖLÜM

Derin bir nefes alarak anahtarımla kapıyı açtım ve o sırada Ahsenle Hayal anında kapıya geldiler.
"Nerdesin kızım sen?"
"Geldim işte Hayal."
"Allahım deliricem ya.Miraycım dalga mı geçiyorsun benle?Sabah aceleyle çıktın.kaç kere aradım açmadın,bir de bu saatte eve geldin hala çok sakin davranıyorsun."
"Ya ben biraz yorgunum da odama çıkıp uyucam.Yarın konuşalım olur mu?"deyip odama gidecekken Hayal kolumdan tutunca durdum.
"Otur şuraya ve neler olduğunu tek bir şeyi atlamadan anlat."
Derin bir of çekerek oturdum ve sadece halıyı izledim.Çünkü hiç konuşasım yoktu yani daha doğrusu kızlara nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum.
"Miray abla hadi ya çatladık burda."
Derin bir nefes alıp verdim ve ardından
"İzmir'e gidiyorum."dedim birden.
"NEE!"
"Ne İzmiri?"
"İzmire gidiyorum işte.Babamla abimin işi yüzünden İzmire gidiyoruz.Yani beni de götürmek istiyorlar."
"İyi de sen ölsen İstanbuldan başka bir yere gitmezsin ki?"diyen Hayale bakıp burukça gülümsedim.
"Peki sen cidden gitmek istiyor musun? Yani gidecek misin gerçekten Miray abla?"
"Off bilmiyorum gerçekten ne yapmam gerektiğini hiç ama hiç bilmiyorum."
"Ne zaman gidecekmişsiniz peki?"
"2 gün sonra.."
"Bu kadar çabuk mu ya?Ama biz seni çok özleriz."deyip boynuma sarılan Hayale karşılık verdim ve aynı zamanda akan gözyaşlarıma engel olamadım.
"Bu saate kadar nerdeydin peki?Niye daha önce haber vermedin?"
"Yaşadığım şoku önce kendim atlatmak istedim.Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.Sahilde oturdum biraz sonra aşağı sokaktaki parkta otururken Onur geldi.Onla dertleştik sonra da eve geldim."
"Ya Miray gitme.Biz konuşsak babanla ya da abinle?"
"İşi yaracağını hiç sanmıyorum kızlar.Çünkü beni bile dinlemediler."
"Ciddi ciddi gidiyorsun ha?"
"Ya kızlar eğer sorgunuz bittiyse ben odama gidip uyusam olmaz mı?"
"Bugün birlikte uyuyalım mı?Zaten bir daha uyuyamayacağız."diyen Ahsene Hayal sert bir şekilde
"Saçmala Ahsen.Tamam gidiyor ama sanki sonsuza kadar görüşmeyecekmişiz gibi konuşma."
"Napayım ya?Üzüntüden ne dediğimi biliyor muyum?"
"Kızlar lütfen birazcık yalnız kalmak isiyorum.Iyi geceler."dedikten sonra odama gelip yatağıma yattım.

2 GÜN SONRA🌸
"Bavulunu aldın dimi?"diyen abime ne kadar gözlerimi devirmek istesem de bu sefer yapmadım.
Bavulumla odamdan çıkıp
"Aldım." dedim ve dışarı çıktım.
Bizi geçirmeye çocuklar da gelmişti.
"Ee o zaman vedalaşma vakti geldi."dememle birlikte çocuklar kendini arabalarına binerken Savaş
"Biz de geliyoruz havaalanına."dedi.
Her ne kadar gerek olmadığını söylesem de dinlemediler ve geldiler.

Havaalanına geldikten sonra çocuklarla sırasıyla sarıldık.
İlk Savaşa sarılıp "Bana bak Hayalle Ahsen sana emanet.Sakın Hayali üzeyim falan deme.Anında gelir yapışırım yakana."dediğim şeye Hayal göz devirirken Savaş güldü ve "Merak etme baldız.Ikisine de gözüm gibi bakıcam.Sen de dikkat et kendine."gülümsedim ve Merte sarıldım.
"Ah be Miray abla keşke gitmesen.Çok sevmiştim seni ben."gülümseyerek yanağını sıktım.
"Ben de seni çok sevdim Mertçim ama yapacak bişey yok." o da burukça gülümsedi.Ben de ardından Onurun yanına gittim,kollarını açıp
"Gel buraya atarlı kız."dedi ve beni kendine çekip sarıldı.Ben de her ne kadar dediğine göz devirsem de sarılmasına karışılık verdim.Ardından ayrılıp yüzüme baktı
"Bak eğer ordaki parkta akşamları dertleşecek birini bulursan çok kırılım ve eğer parkta oturup dertleşecek birini arar ve bulamazsan beni her zaman arayabilirsin."dedi ve göz kırptı. Gülümseyerek "Teşekkür ederim.Ararım aramasına ama sonra bu söylediğine pişman olma."
O da çok tatlı bir gülümsemeyle
"Aşk olsun ama atarlı kız.Ben öyle bir insan mıyım?"
"Yok canım estağfirullah."
En son vedaşlama sırası kızlara gelmişti ve ikisi de ağlamaktan akan burunlarını çekip aynı anda sarıldılar.Ben de gözlerimin dolmasına engel olamadan sarıldım.
Hayal abime dönüp kırgın bir ses tonuyla
"Bizi ayırdın ya Kuzey abi bu yaptığını unutmayacağım."dedi ve abimde Hayale sarılıp
"Affedin beni kızlar ama kardeşimi burda bırakmaya gönlüm razı gelmezdi.Eğer vedalaşmanız bittiyse gidelim de uçağı kaçırmayalım."dedi ve biz kızlarla tekrar sarılıp biraz ağlaştıktan sonra
"Her gün ara bizi.Biz zaten ararız seni.Orda da yeni ev arkadaşları falan edineyim deme sakın."Hayalin bu dediğine güldüm ve ardından yanağından öptüm.
Bavulumu aldım ve yürümeye başaldım.Bir an arkamı dönüp baktığımda Hayal Savaşa sarılmış ağlıyordu.Ahseni de Mert teselli ediyordu.Gülümsedim ve hepsine el sallayıp hızlı adımlarla ilerledim.Eğer biraz daha durursam gidemeyecektim.