Miray💜
"Biz Hayalle sevgiliyiz."dedi Savaş birden.Nasıl yani?Şaşkın bir şekilde Hayale baktım ve o da bana utangaç ve mahmuç gibi bakıyordu.
"Anlamadım?"dedim.
"Yani çıkıyoruz işte Miray.Sevgiliyiz."
"Bizim neden şimdi haberimiz oluyor peki bundan Hayal Hanım?"dedim tavırlı ve hafif sinirlenerek.
"Ya Miray zaten dün akşam olan bişey.Hem biz hepinize aynı anda söylemek istedik.Yoksa biliyorsun asla saklamam sizden böyle bişeyi.Saklayamam."
"Hayırlı olsun kardeşim."dedi Onur gülümsereyek.
"Hayırlı olsun."dedi bu sefer Mert samimi bir şekilde.
Ahsen de Hayalin yanına gidip sarıldı ve "Tebrik ederim.Çok sevindim gerçekten."dedi.
"Teşekkür ederiz.Sen bişey demeyecek misin Miray?"dedi.
"Mutluluklar canım.Tebrik ederim.Kusura bakma biraz şaşırdım."deyip Hayale sarıldım.
"Neyse arkadaşlar ben biraz yürüyüş yapıcam.Siz takılın."dedim ve masadan kalktım.
Montumu ve ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.Ardından herzaman gittiğim parka doğru yürümeye başladım.Hava biraz soğuktu ama çok güzel kar yağıyordu.
Arkamdan bir ayak sesi duydum fakat arkama bakmadan yürümeye devam ettim.
Bu sefer arkamdaki kişi "Hanımefendi isterseniz size eşlik edebilirm."deyince arkama döndüm ve bu kişinin Onur olduğunu gördüm.Onun olduğunu görünce biraz rahatlasamda kaşlarımı çatarak
"Ne işin var senin burda?"diye sordum.
"Burası sadece sana ait bir yerde benim mi haberim yok."dedi ukalâ bir tavırla.
"Hayır yani niye arkamdan sinsi sinsi geliyorsun ki?"dedim bu sefer.
"Bilmem canım istedi."dedi omuzlarını silkerek.
Gözlerimi devirdim ve cevap vermedim.
"Tamam tamam kızma."dedi gülerek.
"Niye arkamdan geldin?"
"Yani özel olarak arkandan gelmedin aslında.Bayadır yürüyüşe çıkmıyordum.Baktım sen çıktın ve senle de bayadır karşılamıyorduk sonra işte öyle ben de geleyim dedim."diye cevap verdi.
"İyi yapmışsın."deyip yürümeye devam ettik birlikte.
Her zamanki parka geldik ve bir banka oturduk.
Kar o kadar güzel yağıyordu ki.İnsanın içi huzurla doluyordu sanki.
"Ee görüşmeyeli neler yapıyorsun?"diye bir soru yöneltti.
"Bişey yaptığım yok aynı.Hem zaten daha geçen gün görüşmedik mi?"
Bu sefer gözlerini deviren o oldu.
"Lafın gelişi dedim zaten onu.Maşallah o kadar konuşkansın ki insan senin yanında hiç sıkılmaz."
"Beğenmiyorsan durma yanımda o zaman."dedim sert bir şekilde.
"Aman be sana da hiç şaka yapılmıyor hemen bir trip hemen bir atar gider."
"Yapma o zaman Onur."
"Tamam şampiyon bişey demedim.Ama sana bişey olmuş belli.Tamam atarlı giderli bi kızsın ama bu kadar sinirli değilsindir.Hayırdır bişey mi oldu?"diye sordu. Cevap veremedim çünkü ben de neyim olduğunu bilmiyordum.
"Bişey sordum cevap vermeyecek misin?"
"İyiyim ben.Yani yok bişeyim."
"Emin misin?"
"Ay ne çok soru sordun Onur ya."
"Sen de hemen her şeye kızıyorsun.Kötü bişey mi dedim ben.Bir derdin var belli.Özellikle de Hayalle Savaş sevgili olduklarını açıkladıktan sonra bir haller oldu sana."
"Anlamadım Onur?Neyi ima etmeye çalışıyorsun?"
"Ya sen Savaşla Hayalin sevgili olmasına mı bozuldun?"söylediği şeyle donup kalmıştım.
"Ne alakası var?"
"Miray..Sen Savaştan mı hoşlanıyorsun yoksa?"diye sordu gözlerimin içine bakarak. Bunu nasıl düşünebilirdi?
"Sen ne dediğin farkında mısın?"dedim sesimi biraz fazla yükselterek ve aynı zamanda oturduğum yerden kalktım.
"Tamam sakin ol."
"Sakin falan olamam ben.Sen ne dediğinin neyi ima ettiğinin farkında mısın Onur?"
"Ya Miray bişey ima etmiyorum sadece gözlemlerim sonucu bir soru sordum sadece.Ama sen niye bu soruya karşı bu kadar sinirlendim.Eğer öyle bişey yoksa bu kadar sinirlenmezdin."
Gerçekten çok sinirlenmiştim ve en son söylediği şeye karşı sinirden güldüm ve
"Ya bak hala aynı şeyi yapıyorsun.Resmen arkadaşım hatta en yakın arkadaşımın sevgilisinden hoşlanıp hoşlanmadığımı soruyorsun.Ben Hayalin Savaştan hoşlandığının en başından beri farkındayım ve bunu bile bile böyle bişey yapar mıyım?"
Sinirden elim ayağım titriyordu.Eliyle koluma dokunup "Sakin ol önce Miray.Tamam anladım.Özür dilerim." dedi beni sakinleştirmeye çalıştırarak.
Elini omzumdan çekerek
"Sakın Onur sakın!Özür dileme benden.Hatta mümkünse gözüme gözükme uzun bir süre."dedim ve arkamı dönerek yürümeye başladım.Allahım şuna bakın ya.Resmen arkadaşımın sevgilisinden hoşlandığımı ima etti.
Ben arkamı dönüp giderken o da arkamdam bir kaç kez Miray diye bağırdı ama dönüp bakmadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSTANBUL
Teen Fiction"Susup sessizliği dinleyelim mi?" "Olur dinleyelim." Hayatında hiç aşık olmamış ama İstanbula aşık bir kız. Çocukluk arkadaşına aşık olup kazık yedikten sonra aşka küsen bir genç İkisinin de aşka inancı yokken birlikte aşkı öğreniyorlar.