Let's Play! Husband and Wife!

Instant Baby!

nainspire naman ako ng subra kay Emeritz!!!  oh para sayu to bhebhe!!

.

"Justine listen to me, I guess this is the right time para malaman mo 'to."

"Ano yun Kuya?"

"Justine matagal na namin 'tong tinatago. I.. I know this is something that you know, hard to understand especially at your age pero.. I need to do this. At least hangga't bata ka pa, maiintindihan mo na kami. And you will learn how to accept us. In a matter of time."

"Kuya ano bang meaning mo?"

"Justine... I'm.. I'm really sorry.." takang-taka na talaga si Justine sa mga ginagawa ni Julian sa harap niya.

Pa'no kasi pagkatapos ng breakfast nila, nagpahangin lang silang magkapatid, bigla na siyang hinarap ng seryoso. Ngayon naman parang nagsisisi yung aura. Umiiling-iling pa siya na parang, may problema ba?

"Kuya why don't you go straight to the point?"

"Justine you're not my sister."

"Kuya naman. Ayan ka na naman eh. inaasar mo lang ako. Sabi na joke yan eh!"

"Justine  this is no joke anymore totoo sinasabi ko. Hindi kita kapatid." Lalong na-tense si Justine nang tingnan na siya nito sa mata. Hinampas na lang niya ang kuya.

"Kuya kainis ka talaga! Tigilan mo 'ko!"

"Justine hey, listen to me. I never been this serious before alam mo yan. Maniwala ka sa'kin please." Tama siya, hindi pa nga niya nakitang ganito kadesperado sa isang bagay si Julian.

Everything was a joke pagdating sa kanya. Pero ngayon, iba talaga eh. iba ang aura niya. She can sense his seriousness. Ibig sabihin... ibig sabihin all this time totoo pala lahat ng sinasabi niya noon?

"No Kuya I don't believe you! I don't believe you! Bakit ka ganyan?! Kung hindi mo 'ko kapatid bakit mo 'ko kamukha? Nagloloko ka lang kuya! I hate you!"

hindi na nakapagpigil si Justine. Sinunod-sunod na niya ang paghampas kay Julian. Pinipigilan lang siya nito pero ayaw talaga . sabi na ganito talaga ang mangyayari kapag sinabi na niya 'to. parang gusto tuloy niyang bawiin pero nandyan na eh.

"Justine stop.."

"No don't touch me I hate you!"

"Justine i'm sorry.."

"No Kuya! Kung hindi mo pala ako kapatid ano mo 'ko? Lagi mo na lang akong tinutuksong ampon and that's impossible! I have so much resemblance with you and Mom did say that!"

"Because you're my daughter!"

natigilan bigla si Justine.

Para siyang natulala. Seem like she's been slapped with cold water straight to her face. Binitawan na rin siya nito. Hindi makatingin si Julian. Pero ngayon pa ba siya susuko?

"K.Kuya? No.. no."

"It's true. Justine you're not my sister because you're my .."

"Then it means.. my mother is, her? Kuya tell me is it O..Ate Oshien?"

"Probably."

"Probably? Why probably kuya just tell me the truth! Why probably?!"

"Okay yes she was!" yun na. Umiyak na si Justine. Inalo-alo na lang siya ni Julian. "Justine baby.. please don't be like this.."

"Bakit ngayon mo lang sinabi yan? Perhaps why did you do that? Bakit kailangan niyo pang itago? Atsaka yung kwento mo. Yung kwento mo kahapon! How will you explain that? Paanong siya magiging mommy ko, ikaw daddy ko kung siya pa mismo nagsuggest ng name ko in your school? Hindi nga kayo close eh tapos it became like this?"