Let's Play! Husband and Wife!

Such A Bang!

                         Just want to give you a bang. :)

                                HAPPEI  NEW  YEAR!!

                      LPHAW wants to Start the year WITH                                                                                                    this.

          Natahimik na lang si Oshien pagkatapos magsalita ni Julian. She was really speechless. He always have tricks in his sleeves. That never fails to surprise her. Lalo pa ngayong nakumpleto na ang scheme niya? This will gonna be a one huge challenge for her to face. Dice were already tossed. The game is now starting...

          Julian can still hear her snuffling. Nakatingin lang sa malayo si oshien. For sure ang lalim na naman ng iniisip. Sabi na mamumugto agad mata nito eh. She needs more time to be okay.

“Kailan ka pa binantaan ni Kris?” napalingon bigla si Oshien. Maya-maya yumuko rin.

“Kahapon lang.”

“Bakit hindi mo sinabi?”

“Busy kasi ako sa pagrereview tsaka, ayoko rin talaga sabihin. Ayoko na madamay ka.”

“Matagal na kong damay dito nagsarili ka pa.”

“Ikaw nga di mo sinabing may confrontation pala kayo kahapon eh.”

“Oh.. eh quits pala. Same reason here.” Sinamaan siya ng tingin ni Oshien. Napa-peace sign tuloy siya.

“Natakot kasi talaga ako. Kasi baka mapahamak ka. Ayoko mangyari yun.”

“Lalake ako. Kaya ko sarili ko.”

“Eh malakas siya! Ilan lang kayo. Sa pagkakaalam ko iba daw tumira ng kaaway yun. Masama ba matakot para sayo? Hindi mo kasi alam eh!” naiyak na naman tuloy siya. Napailing na lang si Julian. He massage her back again.

“Yun na nga, alam ko rin yun. Sa ilang taon ko na dito kabisado ko na amats ng utak nun. Mas nag-aalala ako sa ginagawa niya sayo. Ang tapang tapang mo, dapat bine-low the belt mo yun eh. Ni-ch-chansingan ka pa. Kala niya ganda gawa niya? Hawak ka niya sa waist oh! Ambatos di naman siya asawa.  Hindi ko talaga mababati yun. ‘Di talaga.” Baby talk niya. Natawa tuloy si Oshien. “Yan, tumawa ka na lang. Wag ka na umiyak.”

“Tss kainis kasi eh. Mas lalo ako nagmumukhang tungaw nito. Tatawa iiyak. Isa kappa. Kung hindi lang ako ganito hindi talaga kita pinansin. Nag-aalala na nga ako kanina, ginanon mo pa ‘ko sa phone?”

“Sorry na kasi Plue.”

“Hindi mo naman kailangan ilipat sayo yung mata ng iba eh.”

“Hindi nga. Eh malay ko bang may kumuha pala ng picture natin? Di ko na kasalanan yun. Sila na bahalang magjudge. Magaling sila eh.”

“Pero pano yan? Ang sama na ng tingin sayo.”

“Walang namamatay sa napagkakamalan. Ay minsan pala. Hayaan mo, asikasuhin mo problema mo. Dapat ikaw nga mag alala eh. Isipin mo ha, bulung-bulungan nga na pumapasok ka sa relasyon namin ni Tiffany. Ikaw na may asawa na, pumatol pa sa Cassa?”

“Hindi Cassa pinatulan ko. Ako lang ang nakakaalam nun. Kaya nga inaayos ko tapos ikaw sinisira mo.”

“OA na Oshien tumigil ka na kakaiyak mo magang maga na mata mo. Ako na aayos ng problema na ‘to. Pati problema mo kay Kris.”