Kontrol etmedim!!!!!!
Yanlışlarım varsa kusura bakmayın
Ben zaten hicbir bolumu kontrol etmiyorum zaten...
İyi okumalar 💛 ,-Bbhyun
"Chanyeol, konuşabilir miyiz?" Jang Mari sevgilisini sonunda bulabilmişti. Telefonu günlerdir kapalı olduğu için okulda aramaya başlamıştı. Chanyeol sınıftan çıkarken Mari'yi başıyla onayladı.
Sakin bir alana geldiklerinde karşılıklı oturmuştu ikiside. Mari sevgilisinin bu sessizliğini anlamıyordu. O bir açıklama bekliyordu.
"Telefonlarımı açmadın?" Dedi ilk olarak. Chanyeol ona bakarken çekinmeden bahanelerini sunacaktı.
"Telefonumu bir yerde düşürdüm." Mari buna inanmamış gibi davranarak ikinci sorusuna geçti.
"Jiyoung'a neden vurdun?" Chanyeol bunların sorulacağını biliyordu ancak nasıl açıklayacağını hâlâ bilmiyordu.
"Neden soruyorsun bunları?"
"Sevgilimim neden böyle davrandığını merak ediyorum."
"O gün Baekhyun'u ağlarken gördüm." Gerçeklerden kaçamazdı. Doğruyu söylemeye karar verdi Chanyeol. "Jiyoung ile tartışmışlar bende sinirlendim ve vurdum. Beni tanırsın, üzülen insanlara dayanamıyorum."
"Baekhyun'a yardımcı olmak için mi yaptın yani?"
"Evet." Dedi kısaca. Sebebi Baekhyun'a kimsenin vuramayacak olmasıydı. Kimse onu ağlatmaya cesaret edemezdi. O gün, onu sessiz bir şekilde ağlarken gördüğünde tüm dünyayı yıkmak istemişti ama sebebini anlamıyordu.
"Chanyeol, onların arasında olan ilişkiye karışman ne kadar doğru?"
"Baekhyun benim de arkadaşım. Bu durum beni de ilgilendirir."
"Hayır, ilgilendirmez. İster küserler ister barışırlar Chanyeol onlar sevgili."
"Benim sevdiğim birini kimse ağlatamaz. Kiminle olduğu umrunda değil."
"Ne saçmalıyorsun? Baekhyun o kadar sevilcek bir insan değil. Onun için kimseye vuramazsın." Chanyeol sinirle karşısındaki kıza bakarken Mari de sinirliydi. Okulun bahçesi çok sakindi ve hava sıcaktı. Baekhyun derse gitmek için oradan geçerken Mari onu görmüştü.
Masadan kalkarak kısanın yanına gittiğinde Chanyeol onu durdurmaya çalışarak takip etmişti. Bu kızın sağı solu belli olmuyordu.
"Ya Byun Baekhyun!" Baekhyun şaşırarak karşısına dikilen siyah saçlı kıza baktı. Arkasında da Chanyeol belirmişti. "Herkes sen ve Chanyeol hakkında konuşuyor. Bizden uzak dur tamam mı? Garip dedikodular duymak istemiyorum."
"Anlamadım." Dedi Baekhyun. Bir Chanyeol bir Mari'ye bakarken.
"Chanyeol'den uzak dur. Onu kandırmaya çalışma. Jiyoung herkese senin erkekleri baştan çıkarmaya çalışan bir sürtük olduğunu söylemiş. Chanyeol de o erkeklerin içerisinde değil mi!?"
"Ne diyorsun Mari? B-bu ne demek?" Karışındaki arkadaşı ona bağırırken Chanyeol sessizce onları dinliyordu. Dikkat çektikleri için etraflarında birkaç insan toplanmıştı. Baekhyun'un sesi titrerken Chanyeol'un inanmaması için dua ediyordu.
"Bizden uzak dur, anladın mı!?"
"Mari..." Chanyeol sonunda araya girmişti. Baekhyun'un gözleri dolarken çıkan dedikodulara inanamıyordu. O Jiyoung'la bile Mari ısrar ettiği için çıkmıştı. Şimdi Chanyeol'un bu kızı alıp gitmesi için her şeyini verirdi. Kendisi yerinden ayrılamıyordu... "Baekhyun'dan uzak dur."
Baekhyun eğdiği başını kaldırarak Chanyeol'e baktı.
"Chanyeol onun bizden uzak durması gerekiyor!"
Chanyeol kıza kısa bir bakış attıktan sonra göz yaşlarını dökmemek için zorlanan Baekhyun'a baktı. Ağlamamalıydı. Bunu söylediğini hatırlıyordu ama Baekhyun çok zayıftı.
Mari'nin arkasından geçip Baekhyun'u tutarak çıkışa çekmişti yine. Mari arkasında ikisine bağırırken Chanyeol ve Baekhyun hiçbir şey duymuyordu.
Baekhyun onun bileğini tutan elden kurtularak önden koşmaya başlamıştı. Chanyeol neden ona yardım ediyordu ki!? Zaten onun adı çıkmıştı hala onu koruması gerekmiyordu.
Ara sokaklara girdiğinde nefes nefese kalmıştı. Chanyeol'den uzak durması en iyisiydi. Kendi sorununun ona yansımasına gerek yoktu...
Göz yaşlarına engel olmasına gerek kalmadığında serbest bırakarak yürümeye başlamıştı. Telefonu kapalı bir şekilde hâlâ evde duruyordu. Şuan oldukça rahatlamıştı.
Kimseye ihtiyaç duymadığında geride bıraktığı Chanyeol'u düşündü. O dedikodulara inanmamış mıydı acaba? O sadece Chanyeol ile birlikte olmuştu. Başına böyle şeyler geleceğini tahmin bile edemezdi.
"Neden beni geride bırakıyorsun?" Birisi kolundan tutarak boğukca konuşunca Baekhyun korkarak ona dönmüştü. Chanyeol onu nasıl bulabilir?
"Na-nasıl?"
"Baekhyun eğer ilerde evlenirsek beni yarı yolda bırakmayacağından emin olmam gerek."
Chanyeol ikinci kez evlenmekten bahsederken Baekhyun gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Bu adam peşini bırakmıyordu. Göz yaşlarını keserek parmak ucuna yükselip doğrulmuş olan Chanyeol ile dudaklarını birleştirdi.
Sokakta kimsenin olmaması mucizeydi. Chanyeol'u ilk defa öpüyor gibi hissetmesi ise muhteşemdi. Gerçi bunu her öptüğünde ilk gibi hissediyordu ama iki gündür onlar hiç birleşmemişti. Ona göre bu vakit uzundu.
Chanyeol gözlerini kapatarak küçüğü hafifçe öperken ellerini temiz yüzüne yerleştirdi. Baekhyun'un öpücüğü kendine bağlarken peşini nasıl bırakabilirdi ki? Onu başkası alamazdı.
"İlk defa sokakta birini öpüyorum." Dedi Baekhyun geri çekilirken. Parmak ucunda uzun süre durmak yorucuydu...
"Ben de ilk defa aşık oluyorum Baekhyun."
5k olan hikayemiz için teşekkür ederiiiiim
Arigatouuuuuuuu 💜🍀🍀
