Yoksun.
Belki de gerçek değilsin. Yine delirmemek için bir sebep yok.
İlginç bir şekilde seni görmediğim zamanlarda seni düşünmüyorum, üzülmüyorum, sevinmiyorum.
Sanırım kafam başka şeylerle dolu oluyor ve onları düşünmek zorunda kalıyorum.
Perşembe günleri okuldan bir proje için kırk dakika geç çıkıyordum. Arkadaşlarla belki seni görürüm diye şakalaşıyorduk.
Her şakanın altında bir gerçek yatarmış.
O gün durağa gittim çünkü geç çıktığım için servisle dönemezdim. Durak bomboştu. Sanırım bu durağı en son sana rezil olduğum gün böyle görmüştüm.
'' Sen sürekli rezil oluyorsun, hangisinden bahsediyorsun?'' diye düşünebilirsin.
Ciğerlerim çıkana, boğazlarım patlayana kadar ağladığım...
Hatırlamak istemiyorum.
Minibüse bindim, orası da boştu. Artık seni görmem imkansızdı çünkü dışarıda öğrenci kalmamıştı resmen.
Madem sen yoktun ve minibüs boştu, kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Sen varken hiç müzik dinlemedim, fark ettin mi?
Sen etraftayken müziğe odaklanmak o kadar zordu ki...
Bu sefer de seni düşünmekten odaklanamadım.
Eve yaklaşmışken kız kardeşim beni arayıp kırtasiyeden karton almamı istedi. O an nazlansam da sonradan kardeşime minnettar olacağımı nereden bilebilirdim ki?
Mecburen evime yakın ve oturduğum yerde tek olan kırtasiyede indim. Yolun karşısına geçtim. İndiğim minibüsün hemen arkasından bir minibüs geldi ve sen indin.
Seni gördüm ve merdivenlerde öylece kaldım.
Seni resmen göz hapsine aldım ve sen o kadar yakınımda olmana rağmen beni fark etmedin bile.
Kırtasiyenin üstündeki binaya girmek için az ötemdeki merdivenden aşağıya indin ve sonra kayboldun.
Kot ceketin, yine takmaktan vazgeçmediğin beyaz kulaklığın...
Sen sendin.
Bu saatte nereden geliyordun hiç bir fikrim yoktu.
Kursa mı kaldın yoksa arkadaşlarınla eğleniyor muydun?
Yavaşça kırtasiyeye girdim. Sanırım kırtasiyede çalışan adam benim sana baktığımı görmüştü. Hiç bir şey olmamış gibi kartonu aldım ve çıktım.
Kırtasiyenin merdivenlerinden inerken kan beynime sıçradı. O an nasıl şok olduysam artık yeni fark ediyordum.
Oturduğun binayı biliyorum lan!
Bu hayatıma ne kattı?
Umut?
