Made For You

Chapter Ten

Padarag kung binitawan ang kutsara't tinidor na hawak hawak ko. Nawalan na ako ng gana.

Nakaupo si Jestin ,nakatingin sa cellphone habang may kausap na babae. The girl was fair skinned, with a long brown hair, and her full attention of Jestin. Tumawa si Jestin sa kung anong sinabi nito bago binalingan ang babae.

Unti-unti akong nilamon ng kakahiyan sa ginagawa. Lalo na ng lumingon ang iilang kaibigan nila sa akin, natatanaw ako. Nanunuyo ang lalamonan.

The sight of him, laughing with a pretty girl is stirring my mind, giving me a hard time to think rationally. May sinabi ang isa sa mga lalaking naroon sa kanya dahilan kung bakit napa-angat ang tingin niya sa akin.

When our eyes met, I panicked but I even have the guts and chance to look at the girl he's with thoroughly. Matalim kung tinitigan ang babae.

Tumayo na ako at nag aambang umalis. Tumayo rin siya pero hindi ko na siya pinansin at mabilis akong umalis. Halatang nagtataka pa sa inasta ko ang dalawa kung kaibigan.

"Jeystiel" Jestin Called.

Hindi ako lumingon. Nagpatuloy ako sa pagtakbo ko. Natigil lang ako ng matapilok sa nakaharang na bato. Sobrang sakit at hapdi noon, na sa kahit ganitong sitwasyon, tumigil ako para indahin iyon!

"Anong ginagawa mo-Fuck" he curse savagely when he saw blood on my toe.

Mabilis akong naangat. Hindi na ako nakapagprotesta dahil sa lakas ng pintig ng puso ko, sa gulat na dinala niya ako sa kanyang bisig. He looked frustrated and angry now.

Gusto kung magsisigaw. Bitiwan mo ako Jestin, said my mind, not my mouth. Anger boild within me, na pagkadating niya sa bench at nang iaambang ibaba, tinulak ko soya.

"Hey" he said swiftly.

"Huwag mo na akong sundan! Busy ka naman e." I said bitterly.

I didn't mean it to sound bitter but it did, alright and it's too late.

Tatayo na sana ako at akmang aalis kaso hinaklit niya ang braso ko.

"Upo.Titignan ko ang paa mo"

"Hindi na gagamutin ko na lang sa bahay."

He eyed me sharply. I shivered.

"I have a first aid kit here. Tapos gusto mo pang gamutin sa bahay mo?" aniya.

Umupo ako hindi dahil utos niya. Syempre wala naman ako magagawa mas malakas siya sa akin.

He's holding my ankle out. Nakaupo ako sa may bench habang siya naka squat sa harapan ko at ginagamot ang sugat ko. His touch was strong and bold that I'm sure if I try to get away now, he'd full me back without much force.

Nang matapos niya gamutin ang sugat ko at lagyan ng band aid. He sighed. Nag-angat siya ng tingin sa akin kaya mayabang ko rin siyang tinignan pabalik.

"Bakit ka nagalit at tumakbo kanina?" he said slowly like I'm a child or some sort.

I couldn't blame him. That act was so childish and it's too late now.

"Wala lang. Forget about it."

I pulled my feet a bit pero nakahawak pa rin siya roon. Napatingin tuloy siya sa paa ko. Tumaas ang kilay niya at nagkatinginan tuloy kaming dalawa.

"No. I won't forget about it. This is the first time you got angry at me. Bakit?" mataman niyang sabi.

Come to think of it. He's right. I've became rude. Unti-unti kong narealize kung gaano ako kabastos sa ginawa ko at kung gaano ako na carried away kanina. Hindi nga lang ako makasagot.

"Bakit ka pa tumakbo kanina eh pupuntahan na nga kita." saad niya.

"Bakit mo pa ako pupuntahan. Eh busy ka nga!" now I couldn't stop it.

Nagulat siya at natahimik. Ilang saglit pang tumitig bago nagsalita ulit.

"There are my friends. Hindi ka na dapat umalis at tumakbo kanina. Pupuntahan na nga kita. Buti at iyan lang ang inabot mo, hindi ka nadapa o ano-"

"Bakit mo iginigiit iyan? Dahil ba ayaw mong makita ko ulit ang nakita ko kanina?"

His jaw clenched and the corners of his mouth rose a bit. Nagtaas siya ng kilay at tinagilid din ang ulo, naghahamon ng kung ano sa akin. Mas lalo akong kinabahan. He licked his lower lip and it remained apart for a few bothering moments.

"Selosa" he labeled me.

"Hindi no" I shouted panicking.

Uminit ang pisngi ko. Ngumisi siya. Biting his lower lip and licking repeatedly before laughing a bit. Tinulak ko siya pero hindi ako nagtagumpay.

"Ang selos para lang doon sa...may feelings. Bakit ako magseselos eh hindi naman kita gusto. Wag kang feeling." saad ko.

Humalakhak siya. "Aw. Ang bilis ko naman'g nabasted."

"Bakit nanliligaw ka ba?" tanong ko.

"Your just only seventeen."

"I will be eighteen soon." I said at him.

"Uh-huh! Then, there is no waiting. Madali naman akong kausap. Liligawan na kita ngayon."

"You don't like me! Stop fooling me!" sigaw ko.

He evilly smirk. Saka niya ginulo ang kanyang buhok. Tila hindi makapaniwala.....sa akin.

"Ilang ulit ko bang sa sabihin sayo na--Fuck! I am fucking inlove with you." inis niyang sigaw sa akin.

Napakurap ako dahil sa sinabi niya. Umawang ang aking labi. Hindi makapaniwala...

No... It can't be! He's just tempting me. But why will I be tempted if I don't like him in the first place! Hindi ko talaga siya gusto. 

"I don't like you!" I said. Parang napilitan pa akong sabihin iyon sa kanya.

Tumaas ang kanyang kilay. Tila hindi naniniwala sa sinabi ko. Dahil totoo naman.... I don't like him. I don't see myself being with him.....Being so in love with him. At saka bakit ko naman siya magugustuhan? Hindi nga siya gwapo sa paningin ko.

"Uh-huh! You don't like me." he sexily said while playing his lower lip. Hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa kanyang mapula pulang labi. Gumuhit ng isang malaking ngisi ang labi niya. Binalik ko ang tingin ko sa kanya. Pero halata mong tila nang aasar.

Hinampas ko siya gamit ang kamay ko.He chuckled a bit.

"Ewan ko sayo! Bahala ka nga diyan." saad ko at tumingin sa ibang direksyon.

Rinig na rinig ko pa rin ang kanyang halakhak.

"Doon ka nga, ayokong naririnig ang halakhak mo." saad ko pa.

Makalipas ang ilang segundo. Tumingin ako sa kanya. Parang bata siyang nakatakip ang dalawa niyang kamay sa kanyang bibig. Napakunot ang noo ko. 

"What are you doing?" I asked.

Nagpipigil ng ngiti. Kasi tae' sobrang cute niya. Makita mo lang talaga ang  reaction niya. Mang gigigil ka sa pisngi niya. I just want to pinched his cheeks cause he's so really damn cute.

"Sabi mo, ayaw mo ko makitang tumatawa. Eh, hindi ko mapigilan eh! Kaya ayan, nagtakip na lang ako ng kamay sa bibig." parang bata niyang saad.

At hindi ko na napigilan. Kinurot ko na nang pagkalas lakas ang pisngi niya dahil sa sobrang gigil. Malakas naman siyang humiyaw at tinapik ang kamay ko para pigilan.

Humalakhak lang ako ng makitang pulang pula ang pisngi niya dahil sa kurot ko.