Seni Bana Yazmışlar

2. Bölüm

Sabah alkanın sesi ile uyandım bu çoçuk hiç değişmeyecek benim 20 dakikam ikizim olmakla birlikte aynı zamanda abim olur kendisi ve hayatta en şanslı olduğum yanlardan biridir. Annemiz biz üç yaşındayken ölmüş ölürkende beni genco ve alkana emanet etmiş gözümün nuru evimin huzuruna iyi bakın demiş abilerim hep üstüme titredi hep koruyup koladı beni heleki babamın ölümünden sonra genco abim beni koruma iç güdüsü ile önce istanbula ordandan dünyanın bi ucuna amerikaya yoladı genco abim hep korumacıydı aramızda 8 yaş var annem ve babamın ilk evlatları şadoğulu aşiretin gözü kara , merhametli ,şefkatli ,0adaletli genco ağası alkandan hem fizik hem yapı olarak farklıdır ama şu an en büyük temennim oğuzun düğüne kadar gencoya yada dedeme yakalanmamak
" uf alkan sabahanın köründe ne istiyorsun "
" sabah mı öğle oldu kızım sen zaman farkını kaçırmışsın"
"Gıcıksın alkan"
"Hadi kahvaltı edelim yürü güzelim"
"Tamam"
Alkan aşağı indi bense hızlı şekilde hazırlanmaya başladım gri tişört mini kot şortum giyip hızlıca aşağı indim alkan bey beni görünce yine söylenmeye başladı
"Alkan abartıyorsun neyi var"
"İşte bişey yok giyinmeyi unutmuşsun"
"Uffff sana be istedim giyerim karışma bana "
"Kızım katil mi edeceksin beni"
"Abicimm lütfen"
Alkana bişey yaptırmak istiyorsan en iyi yol onun abilik damarıdır
"Tamam bişey demedim ama bi yanlış harekette katil olurum bil"
Kahvaltımız yaptıktan sonra alkanın bana ayarladığı araba ile gezmeye çıktım bi kaç yer gezip fotoğraf çekecektim navigasyon aletine gideceğim yeri girdikten sonra yola koyuldum acayip güzel tarihi mardin çarşıdına giriş yaptım bişeyler bakıp
fotoğraf çekiyordum insanların acayip bakışların yok sayıp fotoğraf çekmeye devam etim taki arkam dönükken bir kaç adım atım tam kara fotoğraf yakalamak için o sırada bişeye çarptım ve dengemi sağlayamayıp çarptığım şeyle birlikte yere düştüm aman allahım kesin biryerim kırıldı dedim sıkıca yumduğum gözlerim açıyordum ki canım yanmıyor yara yok kan yok ohaaaaa adamın tam üstüne düşmüşüm mavi gözleri siyah saçları varı kucağında kaybolacağım kadar iri bir beden kulaklarıma gelen ses ile adamı incelemeyi  bıraktım
"İncelemen bitti ise kalkı üstümden"
Ben aval aval bakarken bu hödük bana resmen kükredi
"Pardon"
Deyip kalkıp kendime çeki düzen verdim
"Bir yerinize birşey olmadı ya"
Diye bilmiştim çünkü o kadar çatık kaşlarla bakıyordu ki adeta çok korkmuştum yanıma yaklaştı boyu çok uzundu 190 rahat vardı ben 170 boyumla yanında cüce gibi kalmıştı daha çok yaklaştı iyice tırsmaya başladım etraftaki insanları es geçip koların belime doğru doladı ne yapmaya çalıştığın anlamak için yüzüne baktım küstahça sırıtıp
"Hangi otelde kalıyorsun"
Diye sordu anlamazcasına suratına baktım ama bu sefer benimde kaşlarım çatıldı
"Siz ne beyfendi burakın beni dedim"
"Yapma güzelim biraz önce üstümde gayet iyi iş koyuyordun bunu daha önce yaptığına eminim"
Bu adam kafayı yemiş emindim artık beni ne sanıyordu bu öküz onun bilmediği şey sert kayaya çarpmış olması hızlıca onu ittirmeye çalıştım lakin işe yaramadı daha yanaştı bu sefer elleri kalçalarımı sıkıyordu artık sinir kat sayım artı elimi kaldırıp suratına okkalı bir tane geçirdim yüzü renkten renge dönerken insanların uğultusu kulağıma dolduruyordu yerdeki çantamı alıp hızlıca arabama doğru ilerledim söylenmeyede bi yandan devam ediyordum gerçi alışkın bünye akılısı beni bulmaz delisi götümden ayrılmaz yarabbim neydi suçum...

Beğeni ve yorumlarınız eksik etmeyin sevgili okurlarım yeni hikayemdir mizah yani vardır