Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kim daha çok yandı kim daha çok kavruldu... yatağını sol tarafında uyuyan kadını kollarına çekti sıkıca sarıldı "geçecek huzur kokulum geçecek sen ben ve çoçuklarımız çok mutlu olacağız " dedi huzur ise "geçer mi" dedi savaş "geçer sevdiğim geçer" dedi huzur savaşın yüzünü avuçlarının arasına alarak " keşke herşey kötü bir kabus olsa ve ben uyansam" dedi savaş ellerini huzurun saçlarını okşadı "bir gün bu olanları hatırlayıp geçti diyip güzel günlerimizi kutlayacağız " dedi huzur savaşa sıkıca sarıldı yataktan kalkmak için hamle yaptı savaş ise "nereye kadın" dedi huzur ise savaşın yanağına bir öpücük kondurdu "evdekiler uyanır şimdi görmesinler" dedi savaş muzipçe sırıtı "nikahlı karım değil misin" dedi huzur utanarak " savaş ya" dedi savaş "bu odaya taşınmanın istiyorum ve mu konu kapındı" dedi...
Ateş sabah uyanıp annesin odasına girdi odayı gözleri ile taradı annesin göremeyince banyoya kapısına gelip yumrukladı "anni annii oyda mısın" dedi ama ses gelmeyince dışarı çıktı üçü katın büyük terasına ilerledi ve ağlamaya başladı "annim yok annim yokk" diye bu sırada katan gelen sesleri duyan ayfer koşar adım kata çıktı "halam ne oldu" dedi ateş ise ağlayarak "Annim yok" dedi ayfer ateşe sarılarak "ağlam halasının balı şimdi buluruz anneyi" dedi ateş ise ellerin açarak "yok yok " dedi emre gelen sesleri duyunca üst kata çıktı "amcam " dedi ateş ağlayarak "annim buyaktı beni yok" deyip boncuk boncuk ağlamaya başladı ayfer bir yandan emre kucağında ateşle evi aradı ancak huzur bulamadı emre ağlaması durmayan yeğine bakarak iç çekti yengesi ateşi bırakıp bir yere gitmez biliyordu ancak abisini uyandırmaktan başka çaresi yoktu kucağında ateşle abisin kapısına dayandı kapıyı tıkladı "abi" dedi
Savaş gelen ağlama sesi ile emrenin abi sesin duyunca hemen yataktan kalktı uyuya kalan karısına baktı sonra saate saat sekiz buçuğu geçiyordu içinden allah kahretsin uyuya kalmışız dedi altına alel açele geçirdi siyah eşofmanlar ile kapıya yöneldi açıp karşısındaki ikiliye baktı fısıldı şekilde "babam ne oldu aslanım " dedi ateş kucağına aldı kapıyı kapatarak dışarı çıktı ateş ağlayarak "annim yok" savaş oğlun saçların sıvazladı öpücük bıraktı emre "abi her yere baktık yok yengem" dedi savaş " aslan oğlum ağlama anne uyuyor " dedi ateş "neyde" dedi savaş ise eli ile odayı göstererek "odada babam" dedi ateş babasın kucağından inerek babasın önünde durduğu kapıya ilerledi savaş ise müsade etmeyerek "aslanım sen amcanla in aşağı bizde geliyoruz anne ile " dedi emre ise muzipçe sırıtarak "gel amcam gel biz inelim" dedi emre abisine dönerek göz kırptı "izleri kapatmayı unutmayın"dedi savaş ise emreye sahte bir kızgınlıkla " işine bak lan" dedi sırıtarak odaya girdi
Emre kucağındaki yeğeni ile aşağı indiğinde ayşe hanım "oğlumm " dedi torunda ağlaması durmuştu emre ise muzip bir tavırla " uyuya kalmışlar" dedi ayşe hanım gözlerin kocaman açarak "abooo" deyip ellerini ağzına kaptı emrede annesine muzip sırıtarak "bizi leylek mi getirdi ayşe sultan" dedi ayşe hanım sahte bir kızgınlıkla "seni edepsiz kurkere el kadar sabin yanında ne konuşuyor" dedi...
Savaş huzuru uyandırmak için yanına yaklaştı " güzel gözlüm uyan" dedi huzur aniden yataktan kalkarak "savaş uyuya kalmışım ateş uyanmıştır" dedi savaş saçlarını karıştırarak "oooo uyanmış ortalığıda birbirine katmış " dedi huzur telaşla yataktan kalktı çıplak olduğunu fark edip geri yatağa girdi savaş ise karısın bu haline kahkahalarla güldü" hatun sakin ol ben aşağı gönderdim hem ne bu ya babasına yakalanmış ergenler gibi nikahlı karımsın sen benim" dedi huzur ise kaşlarını çatarak "ay adam ne edepsizsin yaaa " dedi savaş karısının saçlarına bir öpücük kondurdu "hadi banyoya gir bende sana giyecek birşeyler getirim aşağı inelim " dedi huzur savaşı kafası ile onayladı.
Herkes kahvaltı masasında oturmuş kahvaltı ederken ateş fırat ağaya dönerek " dede emre amcamı leylek mi getiydi" dedi an masataki herkesin gözleri kocaman açıldı bu sırada savaş oğluna muzipçe sırıtarak huzur ise ateşe dönerek "o nerden çıktı paşam hem ayıp öyle konuşmak" dedi fırat ağa ayşe hanımın rengi atmış şekilde ateşe bakıyorlardı bu sırada ateş gülerek "ya ufff dede bebekleri leylek getirirse anni babanın odasın kapısına koyaysa bize bebek nasıy gelecek annim babam ayı uyuyo ama bu gün biyikte uyumuşlar beyki leylek bebek getir" dedi an masada emrenin kahkahaları yankılanıyor bu sırada savaş tabağındaki zeytin alıp emreye atı "ulan hep senin ayarsızlığın bunlar " deyip sahtece kızdı kardeşine şen şakrak devam etti kahvaltılarına...
Ateş için hastaneye geldiklerinde doktor tedavilerinin uygulamaya başladı küçük ateş her gün olduğu gibi dökülen dil verilen hediyeler sonrası hastalığın huysuzluğunu bırakıp yatağa uzandı "bidaha geymiyeceğim" dedi her gün söylediği gibi huzur ağlamaklı sesi ile " iyileştikten sonra gelmeyeceğiz annem" dedi ... doktor her zamanki gibi konuşlarını yaptı bir kardeş ateşin hayatını kurtaracak bu artık son çare idi.
Geçen üç haftanın üstüne çok değişen şey olmuştu huzur ve savaş gerçek karı koca gibi aynı odayı paylaşıyor zamanın çoğun oğulları ile geçiriyorlardı ve hala hamile kalmamış olmanın stresi vardı üstünde huzurun canı yanıyordu hamile kalmamaktan korkuyordu canı yanıyordu oğlu için savaş desen günden güne vicdan azabı çekiyordu yaptıklarımın cezası bunlar diyordu ama bundan sonra herşeyi düzeltecekti... huzur elindeki hamilelik testi ile odanın içinde bir yana bir bu yana dönüp duruyordu... ve dudaklarından tek bir kelime döküldü "hamileyim" ...
