ARAF

bölüm 9

(MUTLI-ARAT🖤)
~
Tuzla buz olan düşüncelerimle,Kapıdan Metine bakıyordum.Beni bekliyordu ama,Gidecek durumda bile değildim ne yazık ki.
Yüzüme vuran hafif esintiyle derin bir nefes aldım,cidden tehlikede olabilir miydim?
Kendimden önce,aklımda babam vardı.Babamın bildiği ve bana anlatmadığı,Yada anlatamadığı şeyler vardı.
Babamı birkaç defa daha aradım,açmıyordu.
Açmasını da bekleyemiyordum zaten artık.
Gösterişli kapıdan geçtim,Metin beni görünce Merakının sonucunu almış gibiydi.Gülümseyemiyordum,İçimden gelmiyordu.
Yerime geçtiğimde,Metin de halimi anlamış gibiydi.
"Asya,Burayı mı beğenmedin?Bir sorun mu var?"
Onu da üzmüştüm,Engel olamıyordum.
"Hayır burası mükemmel,Sende öylesin Ama babamdan birkaç kötü haber aldım.Moralim bozuk,En iyisi beni eve bırakman"
Metin anlayış göstermişti belli ki,Hafifçe gülümsedi.
"Kötü bir şey mi olmuş?"
"Yok,Kötü bir şey değil"
Metin bir garsonu çağırdı.
"Hesabı ödediğimde gideriz"
Garson geldiğinde Metin hesabı ödedi,Beraber kalktık.
Elini yine belime koyduğunda,Güvenle Bende ona yaklaştım.
Ondan hoşlanmıştım,ama aşk olabilmesinden şüpheliydim ne yazık ki.
Beraber arabaya bindiğimizde,Metin Sıcacık elini elimin üstüne koydu.
İlk başta bu tavrı garip gelmişti,metin de anlamış olacak ki.
"Affedersin,Yanlış bir şey yapmak istememiştim"
Elimi elinin üstüne koydum,Küçük kalmıştı biraz.
"Sorun değil"
Metin mutlulukla gülümsedi ve elimi elinin içine koydu.
Arabada bu şekilde giderken,Aklımda sürekli babamın sözleri dönüp duruyordu.Ve o an aklıma bir fikir geldi,Yarın stajı bırakacaktım.
Sanırım en iyisi buydu,Başladığım günden beri aksilikler peşimi bırakmıyordu.
Sonunda Evin önüne geldiğimizde,yavaşça ellerimizi ayırdım.
Metin sevgi dolu gözlerle bana bakıyordu.
"Seni aklımdan silebileceğimi sanmıyorum Asya"
Gülümsedim,Sevgisinin gerçek olduğu belliydi.
Suratını yavaşça bana yaklaştırdığında,eli yanağımı buldu.
Dudaklarımız birleşicekken geri çekildim,Şuan bunu yapamazdım.
"Metin,Ben özür dilerim"
"Sorun Değil,Özür dilemene gerek yok"
Gamzesi tekrardan ortaya çıktığında,Metine hayranlıkla bakıyordum.
"İyi geceler,Sonra Görüşürüz"
"İyi geceler,Yarın çıkışta seni almaya gelicem"
Tamam anlamında başımı sallamakla yetindim.
~
Üstümdekileri çıkardım,İnce bir pijama üstüyle Şort alıp Salona geçtim.Şu saatler kahvenin sırasıydı benim için.
Mutfağa geçip kendime kahve hazırlamaya başladım,Yarın Stajı bırakıcaktım ve hatta babamın yanına bile gidebilirim diye düşünüyordum.
Mantıklıydı,Bir süreliğine babamın yanına gidebilirdim sanırım.
Aklıma selen gelince,bu fikir beni üzücek gibi durmaya başlamıştı.
Ama bir iki haftalığına kalmamda bir sakınca olmaz diye düşünüyordum.
Yarın İçin Akşam Dokuza Bilet ayırttım.Babamın bana ihtiyacı olduğu belliydi zaten.
Kahvemi içmeye başladığımda,Metini düşünüyordum.
O çok iyi biriydi ama,Aşık değildim.
Ama şans vermeye değerdi sanırım.
Kahvem bitmişti,Salondaki dolapta duran Bilgisayarımı aldım.
  Salonun da ışıklarını kapatıp sadece mutfağı açık bıraktım.
Film ararken Kendimi bi anda Arat Demirel Yazarken buldum.
"Napıyorum ben ya"
Diyip kapattım,Film aramaya devam ettim.
Romantik komedi sevmem ama,Güzel bir film bulmuştum.
İzlemeye başlarken,Kendime kavanozda duran birkaç kurabiyeden aldım.
Salona geri dönüp koltuğa uzandım,Film güzel gidiyordu ama gözlerim yine de kapanıyordu.
  Film yarısına kadar geldiğinde,Uyku artık ağır basmaya başlamıştı.
Telefonun sesi filmin sesini bölerken,Üşenerek kalkıp açtım.
Selendi.
"Alo selen?"
"Asya,Sesin yorgun geliyor?"
"Biraz uykum geldi de ondan"
"Anladım canım,Yarın görüşüyoruz Zaten ifadeni alıcam"
Söylemenin sırası gelmişti sanırım.
"Selen,Ben yarın Bodruma gidiyorum"
"Ne!Niye?"
"Babamın bana ihtiyacı var,Kötü bir şey yok merak etme sadece birkaç hafta"
"E stajın nolucak Asya?"
"Ben stajı bırakmaya karar verdim Selen,Yürütemiyorum"
Selenin sesi ne kadar üzüldüğünü belli eder bir şekilde çıkmıştı.
"Ciddi misin Asya,benden bir şey mi gizliyorsun?"
Onca şeyi anlatmak istemiyordum.
"Hayır Selen,Yarın konuşuruz"
"İyi geceler"
Selen üzülmüştü ve bana göre de haklıydı da.
Telefonu kapattım,Üzülmüştüm.
Filmi izlerken,Aklımdaki binlerce soruyla beraber uykuya daldım.
~
Sabah gözlerimi açtığımda,Bilgisayarın ekranı kararmıştı.
Üstüm başımda dağılmıştı,Hızla kalkıp altıma Koyu mavi bir pantalon giydim.
Üstüme de düz beyaz bir tişört geçirip saçlarımı at kuyruğu yaptım.
Daha iş için zamanım olduğunu anladığımda,valizimi hazırlamaya başladım.
Zaten çok bir şey almayacağım için işim çabuk gitmişti.
Kendime bir sandviç hazırladım.Bittiğinde Çantamı alıp hızlıca çıktım,Yine aynı araba önümdeydi.
Bindim,Son binişimdi zaten.
"Günaydın Asya Hanım"
"Günaydın"
Şirketin önünde durmuştuk,İndiğimde Azra üstüme bakıyordu.
"Asya Niye böyle giyindin sen?"
"Azra,ben stajı bırakıyorum"
Şaşkınlıkla elinle ağzını kapattı.
"Şimdi Arat Beyin yanına gitmem lazım"
"Arat Bey Gelmedi"
Bunu söyleyen Arat beyin asistanıydı.
"Tamam ben beklerim"
~
Neredeyse 1 saattir odamı topluyordum,arat beyin dosyalarını da masaya koydum.Eşyam yoktu zaten,Bazı yarın kalan işlerimi de halledip bilgisayarı kapattım.
Babamın yanına gitmem şarttı.
Selenin üzgün sesi aklıma geldikçe canım sıkılıyordu.
Birkaç dakika sonra Arat beyin asistanı yanıma geldi.
"Arat Bey yarım saate burada olacakmış"
"Teşekkürler"
Kalkıp camdan dışarıyı izlemeye başladım.
ARATDAN
"Abi istediğin her şey hazır"
"Tek bir hata istemiyorum,dikkat ediceksiniz"
"Tamam abi sorun yok"
Arabayı daha da hızlandırdım,oyun başlıyordu.
ASYADAN
Masa sızıcak duruma geldiğimde,sekreter geri geldi.
"Arat Bey geldi"
Ayağa kalkıp teşekkür ettim ve elimdeki dosyalarla kapısını çaldım.
Sesini duyduğumda içeri girdim.
Camdan dışarıya bakıyordu,öylece duruyordum.
Bana döndüğünde,Öldürücü bakışlarını üstümde gezdirdi.
Gözleri Sanki bir avcının avına baktığı gibi bakıyordu,Yutkundum.
"Arat Bey,Ben stajı bırakmaya karar verdim.Biliyorum daha yeni başl-"
Dolabından bir zarf çıkardı ve bana uzattı,soğuk bakışları gözlerimdeydi.
"Stajyer olsan da Şirketimizin bir prosedürüdür"
Şaşkınca ona bakıyordum,Ne çabuk kabullenmişti ayrılmamı.
Moralim bozulmuştu,Ne olursa olsun bir süredir onunla beraberdik.
"Buna gerek yok,İyi günler"
Bozuk olan moralim daha da bozulmuştu,Hiçbir şey de dememişti oysaki.
Gözlerimin dolmasına engel olamazken,Hızlıca aşağı indim.
"Asya Nereye!"
Azra peşimden koşarken,Şirketten dışarı çıktım.
Birçok sorundan dolayı dolmuştum sanırım.
Gözyaşlarım akarken,Elimle sildim.
Sokakta ilerlerken,banka oturup taksi beklemeye başladım.
~
Eve vardığımda,bitkindim.Canım yanıyordu,Bunun Aratla bir ilgisi yok diyemem.
Aklıma Metin gelmişti,ama bunu ona sonra söylesem iyi olur diye düşünüyordum.
Eşyalarımı toparladım,içim yarım kalmıştı sanki.
Selenin odasına girdim,onun yıldız şeklinde olan kolyesini alıp taktım.Yanımda hissetmem gerekicekti.
Kahvemi de yaptıktan sonra babamı aradım,açmıyordu.İyice telaşlanmaya başlamıştım,yanında olmalıydım.
  Kahve bittikten sonra kalan bulaşıkları da yıkayıp valizimi aldım,Eve hiç dönemeyecek gibi hissediyordum.
Hüzünle son kez evime baktım,Yine gelmeyi umut ediyordum sadece.
Duraktan bir taksi çağırdım,Gidiyordum.
Metini aramaya karar vermiştim.
"Alo,Nasılsın Asya?"
"İyiyim Metin sen nasılsın?"
"Bende iyiyim,Tam seni arayacaktım buluşalım diye"
"Metin,Ben bodruma gidiyorum"
"Bir sorun mu var Asya?"
Canım yanmıştı nedense,Metini eski sevgilisi de böyle terk etmişti.
"Babamdan dolayı,Beni çağırdı yanına.Birkaç hafta sonra gelicem,şimdi kapatmam gerekiyor"
"Sonra görüşürüz Asya"
Telefonu kapattım,Ona da haksızlık yapıyormuş gibi hissediyordum nedense.
Bir telefonla resmen Seni istemiyorum demiş gibiydim sanki,kafamı cama yasladım.
Düşüncelerim paramparça olmuştu sanki,toparlayamıyordum.
~
Havalimanının önüne gelmiştik,Parayı verip valizimle beraber çıktım.
Selenle birkaç defa konuşmamıza ramen,sesi çok üzgün geliyordu.
Onun üzgün olması da,beni derinden üzüyordu.
Biletimi alıp kendime çubuk kraker aldım,bekleme yerine geçip saatin gelmesini bekliyordum.
"Asya!"
Arkamı döndüğümde Metinin geldiğini gördüm,yüzünde küçük bir çocuğun hüznü vardı sanki.
Ayağa kalktım,Ona sıkıca sarıldım.Bunu beklemiyor gibiydi.
"Gelmeyeceğimi mi sandın Asya?Neden gidiyorsun?"
Birden gözlerimden yaşlar akmaya başladığında,Metin yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Ağlama,Ben senin yanındayım"
Göz yaşlarımı sildi,Dediğinde haklıydı.Ona güvenim tamdı.
"Ben sadece Biraz duygusallaştım,Birkaç hafta sonra yine gelicem zaten"
Metin burukça gülümsedi,canım yanıyordu.
"Bu önemli değil Asya,Sakın üzülme"
Tekrardan sarıldık ve oturduk,Uçağı bekliyordum.
"Neden üzüldüğünü bilmiyorum Asya,Ama geri geliceğinden eminim"
Ben emin değildim,Evimi şimdiden özlemiştim.
"Her neyse,Bunları boş verelim"
Göz yaşlarımı sildim.
"İkimize kahve almaya gidiyorum"
Beraber kalktık.
"Kahvemi bitiriyim tuvalete gidicem"
Başınla onayladı,İkimiz de oturup kahvemizi içmeye başladık.
"Canını bu kadar sıkacağın bir durum olmadığından eminim Asya,Güçlü birisin"
Kahvemi yavaşça içtim,Güçlü olmaya çalışıyordum sadece.
"Bir sorun yok,ben iyiyim.Ve seninle iyi anlaştığımı söyleyebilirim"
Metin bu sözüme gülmüştü.
"Bir şansım var demek ki"
Gülümsedim.
"Herkesin bir şansı vardır"
Kahvemden kalan son yudumu da bitirip çöpe attım.
Bu kadar kahveye tuvaletimin gelmesi normaldi sanırım.
"Ben tuvalete gidiyim"
Diyip tuvaleti aramaya başladım,Biraz yürüdükten sonra karşıma çıkmıştı.
Doğruca içeri girdim,Tuvaletimi yaptıktan sonra yüzümü yıkamaya başladım.
Soğuk su ferahlatırken,aynı zamanda beni kendime getiriyordu.
Son kez yüzümü yıkadıktan sonra ellerimi lavabonun kenarına koyup aynaya bakmaya başladım.
Bir kadın tuvaletten çıkıp gittiğinde,Tek kapı sesi duyuldu.
Bitkin gözüküyordum,bazı şeyleri öğrenmenin tam sırasıydı sanırım.
Aynadaki yansımamda,Arkamda gördüğüm siyah kıyafetli adamı görmemle çığlık atıcakken başıma vurduğu sert cisimle Yere yığıldım.
Son hissettiğim bileğime ve ayağıma bağlanan kalın iplerdi.

Heyecan başlıyor..😏
Oylarınız benim için çok değerli❤️❤️