ARAF

bölüm 8

Arabaların önünden koşarken,korna seslerinin arasında kaldırıma geçtim.Arkamda ne Arat vardı ne de arabası burdaydı.
   Nefeslerimi düzene sokarken,Benim evimin yakınından geçen bir minibüse kendimi attım.
İçerdekiler bu halime şaşkınca bakarken ücreti verip tek kişilik yere oturdum.Hala nefes nefeseydim,bir film şeridi gibi az önce gördüklerim aklımdan geçiyordu.
  Yine de emin olamıyordum,Bir türlü emin olamıyordum ne yazık ki.
Aklımda hala o adam varken,Gecenin karanlığında yolda ilerliyordum.
"Kızım Noldu Sana?"
Yanımdaki teyze telaşlı gözlerle bana bakıyordu,öyle bakmakta haklıydı da.
"Ben iyiyim,bir şeyim yok teşekkürler"
Dedim ve gülümsedim,teyze hala emin olamamış gibi bana bakıyordu ama ona açıklama yapıcak durumda değildim,kendime bile yapamıyordum şuan.
Eve yaklaştığımızda Minibüsten indim,Keşke selenin aptal ayakkabılarını giymeseydim diye düşünürken topuklu ayakkabıları elime aldım.Ayağıma birkaç taş batsa da yorulmuştum,başka çarem yoktu.
Yokuşu çıkmaya başladım,o adam olduğundan emin olamıyordum hala.Gözümün önüne getirdikçe olmuyordu,Bir türlü aklım almıyordu ne yazık ki.Eğer o adamsa,Stajdan ayrılmam en iyisi diye düşünmeye başlamıştım bile.
~
Artık evi rahatça görmeye başladığımda,evin önünde Aratın arabası duruyordu.Arabaya yaslanmış bir şekilde Bana bakıyordu.
Şuan kaçmanın tam sırası diye düşünsem de,ona doğru gidiyordum.Gözlerim dolmuştu.
Yanından geçicekken bi anda kolumu tutmasınla tedirgin olmuştum.
Korksam da ona bakıyordum,karanlıkta daha korkunç duruyordu gözleri.Elimdeki ayakkabılara baktı,ondan kaçtığım bariz belliydi artık.
"Benden neden kaçıyorsun?"
Kolumdaki eli daha da sert bir şekilde sıkmaya başladı,canım acıyordu.
"Arat Bey,Yanınızdaki kimdi?"
Arat elini çekti.
"Şirketin çalışanı,seni niye ilgilendiriyor?"
Derin bir nefes aldım,sanırım yanılmıştım ve iyice delirmiştim.
"Ben,başka bir şey sandım"
Aramızdaki mesafeyi açtı,ellerini arabaya yasladığında o gün mezuniyetimde taktığı saatin aynısı olduğunu gördüm.Sakalları iyice uzamıştı ama bu daha çekici olmasını sağlıyordu.
  "Yarın kim olduğunu gösteririm,İyi geceler Asya"
Arabasına bindi ama gözleri bendeydi,bir süre öyle kaldıktan sonra arabasını çalıştırıp uzaklaştı.
Cidden delirmiştim,Yaptığım tamamen aptallıktı sanırım.
Resmen adamı sorgulamıştım,hemde patronumu.
Kendimden utanmama sebep olan bu konuşmadan sonra eve girdim,Melisin yaptığı yemeği ısıtmaya başladım.
Odama girip üstümdekileri çıkardım,çekmecemden pijamalarımı alıp giyindim.
Yaptıklarımın saçmalığından ise bahsedemiyordum bile,adamı suçsuz yere suçlamıştım resmen.
Yemeği de yedikten sonra televizyon izledim,saat geç olmuştu.
Işıkları kapatıp kapıyı kilitledim,yatağa uzandığımda Bu sefer pek tedirgin değildim.Kolum hala acıyordu,hatta yarın sargısını değiştirmeye gitmem gerekicekti.
   Uykuya dalmıştım bile.
~
Camın dışından gelen telefon konuşmasınla gözlerimi açtım,evin etrafında yine biri vardı ve aklıma o gece gelince bedenim buz kesmişti.
Işıkları yakmadan ağır adımlarla cama ilerledim,konuşma gittikçe netleşiyordu.
Yavaşça camdan dışarı bakmaya başladım,bu sefer başka bir adam duruyordu.
"Tamam Abi,Sorun yok"
Bir süre karşı tarafı dinledi.
"Evet abi,şirketten çıktığından beri"
Birden cama dönünce geriye çekildim,allahtan görmemişti ve konuşmasına devam etti.
"Tamam abi sorun yok,Merak etme"
Telefon kapandı.
ARAT'DAN
Telefonu kapatmamla koltuğa doğru atıp uzandım,başım ağrıyordu.
  Asya hiçbir şey anlamamıştı,bunu tahmin ediyordum.
Elimdeki bardakta kalan içkiyi bitirdikten sonra sehpaya koydum,şömineden çıkan alevleri izliyordum.
İçimdeki Nefret bundan bile fazlaydı.
ASYA'DAN
Adam arabasına bindikten sonra odaya geçtim,Uykum bir kere kaçmıştı.
Mutfağa geçip kendime kahve yaptım,sadece mutfağın ışığı açıktı.
Gözlerim ağrıyordu,kahveyi içerken gözüm koluma takıldı.Acısı hala dinmiş değildi,kahvemi yarıya indirdiğimde dağılan saçlarımı topladım.
  Aklıma Aratın bana karşı bakışları gelmişti,Bu adamda bir tuhaflık vardı.Hayatımda birçok soğuk veya insan sevmeyen kişi gördüm ama,Aratın bakışları farklıydı.Gözlerinden yükselen alevleri fark etmem zor değildi.
   Bardakta kalan son kahveyi de bitirdikten sonra,bardağı yıkayıp kaldırdım.Mutfağın loş ışığı masayı aydınlatırken,Işıkları kapattım.Yatağıma geçtikten sonra telefonumu açtım,Saat 5.30 olmuştu bile.
  Gözlerimi kapattım,Uykum olmasa da bir süre sonra dalmıştım.
~
"Off!"
Yine geç kalmıştım işte,dün tekrardan uyandığım için uykum vardı,Kendime kahve yaparken hızlıca giyindim.
Bugün öğlen sargımı değiştirmeye gitmeyi istemesem de ne yazık ki zorundaydım.
Kahveyi fincana hızlıca koyup tek seferde içtim,ağzımda acı bir tat kalırken Evden çıktım.
Spor ayakkabılarımı giydikten sonra,aklıma selenin verdiği o aptal ayakkabılar gelince kendi kendime konuşmadan duramadım.
"O salak ayakkabıları nasıl giyiyorlar acaba?"
Caddede hızlıca ilerlerken bugün minibüsle gitmeye karar verdim,Banka oturup telefonumu çıkardım.
Selen yarın geliyor ve bu beni mutlu etmeye yeticek bir neden doğrusu.
Telefonum çalmaya başladı,Tabiki de selen arıyordu.
"İyi insan"
Diye içimden geçirdim ve telefonu açtım.
"Nasılsın Selen?"
"İyiyim bitanem valizimi hazırlıyorum malum yarın seninleyim"
"Kaçta burda olursun?"
"Akşam 10.00 gibi büyük ihtimal,ailemle vedalaşırım son kez."
"Tamam canım kendine iyi bak"
"Sende,görüşürüz"
Selenin yaşı benden küçük olsa da,saçma bir nedenle onu annemmiş gibi hissediyordum.Veya öz kardeşim,benim her durumda yanımda olan tek kişi sayılır.
Minibüs sonunda gelmişti,Boş yere oturup parayı uzattım.Yanımda da kucağında küçük bir kız oturan bir kadın vardı,Kızının saçlarını topladı.
Kız annesinin omzuna yaslandı,Annesi de onu alnından öptü.
İkisine bakarken annemi düşünüyordum,acaba beni cidden unutmuş muydu?
~
Şirkete girdiğimde,Azra ortalarda yoktu.Odama çıktım,Almam gereken birkaç dosya vardı ve dolaysıyla Aratın odasına girmem gerekiyordu.
Sıkıntıyla nefes verip yerimden kalktım,belki de bu işi bırakmalıydım.
Odaya girdiğimde gözlerim kocaman açılırken yutkundum,ne yapıcağımı bilmiyordum.
Arat Koltuğunda oturuyordu,Tam onun önünde de masanın üstüne oturmuş elleri aratın boynunda dolaşan bir kız vardı.
  Elbisesi o kadar yukarı çıkmıştı ki iç çamaşırı belli oluyordu,
Arat Beni fark etmeyip belinden tutup kızı sertçe kendine çektiğinde,midemin daha fazlasını kaldırmayacağını anladım.Resmen Dudaklarını parçalarcasına öpüyordu,Gözleri bana döndüğünde anlamadığım bir şekilde hafifçe sırıttı.
  Bu hala devam ederken kızdan ayrıldı,Kız benden büyük gibi gözüküyordu.
Beni fark edince Elbisesini düzeltti.
"Akşam Buluşuruz Arat"
Arat Cevap vermiyordu,Koltuğunda daha çok yaslanmış bana bakıp zafer kazanmış gibi sırıtıyordu.
"Ben özür dilerim,Dosyaları almaya gelmiştim en iyisi çıkmam"
Dedim ama beni durdurdu.
"Dosyaları almanda bir sakınca yok Asya"
Dedi ve dosyaları alıp bana uzattı,Ona yaklaşıp dosyaları aldım.Yüzünde hala zafer kazanmışçasına bir gülümseme vardı ve bu hoşuma gitmemişti.
Odadan hızla çıktım,Keşke girmeseydim diye düşünürken dosyaları sinirle masaya fırlatıp yerime oturdum.
Kız hala aklımdayken sinirlerim bozulmuştu,aşağıdan bir kahve istedim.
Kahve geldiğinde içmeye başladım,sigara gibi içiyordum resmen.
Bittikten sonra keşke almasaydım dediğim dosyaları incelemeye başladım,onları da hallettikten sonra öğle molası gelmişti bile.
Aklıma sargım geldi,Süre yeter zaten hastane yakın diye düşünerek Şirketten çıktım.
Az ilerideki hastaneye girdim,durumu bir hemşireye anlattığımda beni bir odaya aldı.
"Burda Bekleyin Lütfen,Şimdi Doktoru çağırıcam"
Onaylayıp oturup beklemeye başladım,Kapı açıldığında İçeriye tahminimden uzak Kumral ve tipi de düzgün diyebileceğim bir çocuk girmişti.
Aklımda Aratla onu kıyaslarken,Bunu neden yaptığımı bilmiyordum.Arat her durumda onun önündeydi zaten.
"Merhaba Asya Hanım"
Elindeki sargıyla ve birkaç eşyala yanıma yaklaştı.
"Şuraya uzanabilirsiniz"
Yatağa uzanıp kolumu ona tutmaya başladım,Gözlerini yüzümde hissediyordum.
Sargıyı çıkardığında,hafifçe kanadığını fark ettim.
"Bu kan normal mi bir sorun mu var?"
"Gayet Normal,Sorun yok"
Adam birkaç şey yaptıktan sonra yeni sargıyı sardı.
"Zamanınızı almak istemem ama,Siz melisi tanıyor musunuz?"
Aklımdan ne alaka diye düşünüyordum.
"Evet,Üniversiteden arkadaşım olur"
Adam Beklediği cevabı almış gibi gülümsedi.
Elini bana uzattı.
"Ben Melisin Kuzeniyim,Mezuniyete geldim ama siz beni fark etmediniz sanırım"
Elimi uzattım,cidden görmemiştim bile.
"Kusura bakmayın,ben sizi görmedim"
Adamın gülümsemesi yüzünde yayılırken,ellerimizi ayırdım.
"Sorun değil,Melis Sizden çok söz etti."
Neyseki Suatı unutmuştu,bu da bir ilerleme diye düşünüp adama gülümsedim.
"Yaptıklarınız için teşekkürler,Ben gidiyim"
"Dediğim gibi,Melis sizden söz etti.Numaranızı almamda bir sakınca olur mu?Sizi daha iyi tanımak istiyorum da"
"Sorun değil"
Dedim ve numaramı verdim,öğle molası çoktan bitmişti.
"Her şey için teşekkürler"
"Görevimiz,Geçmiş Olsun"
Adamı arkamda bırakıp hastaneden çıktım,Şirkete vardığımda Azra hala yoktu.
  ~
Sanırım cidden bu staj işini bırakmam gerekiyor,Başımı kaldıramamıştım resmen.Yetmezmiş gibi Arat beyin dosyaları da bendeydi,En sonunda gözlerimi kapatıp şakaklarımı ovmaya başladım.
"Asya Hanım,Bir şeye ihtiyacınız var mı?"
Önümdeki dosyaları gelen kıza uzattım.
"Bu dosyaları Arat Beye verebilir misin?"
"Arat Bey Öğle Molasında çıktı,Bir daha da gelmedi."
Tamam anlamında kafamı salladım.
"İyi günler"
Aptal dosyaları da bana kalmıştı,Umarım bunlara değer diye düşünüp işimin bittiği dosyaları Dolabıma koyup kilitledim.
Bilgisayarda yarım kalan işleri de hallettikten ve bir bardak kahve daha içtikten sonra nihayet işten çıktım.
Yarın Selen geliyordu,Sevinçle kendi kendime gülümserken telefonuma gelen mesajla irkildim.
"Eğer müsaitsen seninle görüşmek isterim,Saat 10.00 da seni almaya gelicem"
O doktor çocuktandı,Adını bile bu sabah öğrenmiştim daha.
"Tamam Metin,İyi geceler"
Telefonumu çantama geri atıp minibüs beklemeye başladım ama bu yorgunlukla bekleyebileceğimi sanmıyordum.
  Geçen son boş taksiye de binip eve doğru gitmeye başladım.
~
Saat 9.30 a gelirken hazırlanmaya başladım,Koyu Mor Dizimin biraz üstünde bir elbise giydim.
Altıma Topuklu ayakkabı giyeceğimi düşünenler için,spor ayakkabı beni her zaman en rahat ettiren şey olmuştur.
Üstüme de kot ceket aldım,Elbise spor ayakkabı  ve kot ceket üçlüsü favorimdir.
Dışarı çıktım,Kapının önünde Metini beklemeye başladım.Saçlarım rüzgarla beraber yüzümü kapatıyordu,sinirle gelen saçları iterken araba yaklaştı.
Metin arabadan indi,Üstünde hafif açık bir mavi gömlek altında da kahverengi şık bir pantalon vardı.
  Alıcı gözle bakıldığı zaman,Cidden hoş bir adam diye düşünüyordum.
Gözleri üstümde gezinirken yanıma geldi.
"Teklifimi kabul ettiğin için teşekkür ederim,Seni tanımayı çok istiyordum"
Elini yavaşça belime koydu.
"Çok güzel olmuşsun"
Gülümsememe neden olmuştu.
"Sende çok Yakışıklı olmuşsun"
Arabanın kapısını açıp binmemi bekledi,Binince kapımı kapattı.
Geri koltuğa oturduğunda,cidden hoş biri olduğu bariz belliydi.Düzgün bir insan olduğu da aynı şekilde.
Gözlerinin rengini pek seçemesem de,Koyu kahve olduğunu düşünüyordum.
Uzaklaştığımızda,Dışında lüks arabaların olduğu ve kalabalık gözüken Büyük bir Restoranda gelmiştik.
Arabadan indiğimizde elini tekrar belime koydu.
  "Ben biraz basit giyindim sanırım,Baya gösterişli bir yere geldik de"
Beni daha çok kendine çektiğinde,İçimdeki heyecana engel olamadım.
"Buradaki her şeyden çok daha güzelsin,Emin ol"
"Teşekkürler"
İkimiz de birbirimize bakıp gülüyorduk,Gamzeleri vardı.Gözümde gittikçe daha da farklı birisi oluyordu benim için.
"Merhaba,Rezervasyonumuz vardı"
Adam elindeki büyük deri defteri açıp karıştırmaya başladı,Metin Belimdeki elini yavaşça çekti.
"Adınız Neydi?"
"Metin Akgül"
"Kusura bakmayın Efendim,Malum bugün kalabalık Buyrun beni takip edin"
Metin tekrar beni yanına çekerken elini tekrardan belime koymuştu,Heyecanımı bastırmaya çalışıyordum.
Tam cam kenarı,Denizin dibinde Ve tahminen buradaki en güzel yere oturmuştuk.Yemekleri de sipariş ettikten sonra Denizi izlemeye başladım.
"Beğendin mi?"
Sorusu üzerine Metine döndüm,Çocuk gibi mutlu gözüküyordu.
"Burası Mükemmel,Her şey için teşekkür ederim"
Dediğimde sevindiği belli oluyordu.
~
Yemekler Gelmişti,Hepsi Nefis gözüküyordu.İkimiz de beyaz şarap söylemiştik.
"Bölüm birincisi olmak zor muydu?"
Şarabından biraz daha içtikten sonra,Dikkatle beni dinlemeye başladı.
"Ailemin eksikliğinde Hayatımı üniversiteye bağladığım için,Bana göre zor olmadı.Ama tabiki kim ders çalışmak ister ki"
Metinle beraber gülmeye başlamıştık.
"Doktor olmak için de aynı şey geçerli,Sadece sonunda insanlar için çok değerli bir meslek sahibi oluyorsun ve cidden buna değiyor"
Şarabım yarıya indiğinde yemeğimden biraz daha aldım,Tadı çok güzeldi.
"Cidden çok değerli bir meslek,Gurur verici"
Dediğimde Özgüvenli bir şekilde gülümsedi.
"Sevgilin oldu mu?Yanlış anlama kötü niyetle sormuyorum"
Salatadan alıp konuşmaya başladım.
"Hiç olmadı,Bununla utanan birisi de değilim aslında.Dediğim gibi Hayatımda Hiç sosyal birisi olamadım,Senin?"
Üzüldüğünü hissetmiştim,acaba yanlış bir şey mi yaptım diye düşünürken son kalan şarabını da bitirdi.
"Bir kere oldu,Ama Yurt dışına gitmeye karar verdi ve dolaysıyla ayrıldık.Beni neden terk ettiğini düşünüp durdum."
Yaşamadığımız şeyi anlamamız zordur ya,Benimde öyleydi sanırım ama anlıyordum.Terk edilmenin berbat bir şey olduğu açıkça belliydi.
~
"Sonra Tüm Sınıfın Önünde Deli gibi kusmaya başladım"
Ben deli gibi kahkaha atarken,Metin de bu halime gülüyordu.Onunla cidden çok iyi vakit geçiriyordum.
"Dalga Geçme,Kendime Engel olamadım"
Daha çok kahkaha atmaya başladığımda,Hayran bakışlarla beni izliyordu.
"Gülmeni her şeyden çok sevmeye başladım"
Kahkaham kesilirken bi anda kızarmıştım,Bunlar her gün duyduğum şeyler değildi sonuçta.
Çantamın titremesinle Telefonumun çaldığını anladım,"Babam" yazısını görünce gülümsedim,İçimde bir özlem belirmişti.
Metin de gülümsememden dolayı merak etmişti sanırım,"Kim arıyormuş?"
Ona döndüğümde Merakla bana bakıyordu.
"Babam,Konuşup Hemen geliyorum"
Masadan hızla kalkıp restoranın dışına çıktım,Kapının kenarında duruyordum.
"Alo,Nasılsın Baba Çok özledim seni"
Babamın iç çekme sesini duyunca,Önceki konuşmamızdaki endişesi aklıma geldi.
"Baba,Bir sorun mu var?"
Arkadan birkaç ses geliyordu,nolduğunu anlayamıyordum.
"Asya,Senden bir şey istiyorum."
"Noldu Baba?"
Arkadaki sesler artmıştı.
"Şu sıralar Kendine Dikkat etmeni istiyorum Asya,Nolursun Beni dinle."
"Baba ne olduğunu anlatabilir misin?"
Arkadan kapı açılma sesi geldi.
"Fazla zamanım yok kızım,Korkuyorum"
"Baba ne olduğunu anlatmanı istiyorum"
"Birkaç gün içinde Gerekmedikçe dışarda oyalanma,Kendine dikkat et asya"
"Baba bana Anlatman la-"
"Allah Kahretsin!Kapatmam lazım kızım dikkat et"
"Alo Baba?"
Ses kesildi,Geri arasamda kapalıydı.
Babamın neyden bahsetmeye çalıştığını düşünsem de,Bulamıyorum.

y e n i
•Kitap bana göre çok güzel ilerliyor,Ama sizin desteklerinizi bekliyorum.
•Biliyorsunuz daha yeni bu hikayeye başladım,Ve ilerisinde çok güzel bölümler sizi bekliyor olacak.
•desteklerinizi bekliyor olacağım,sizi seviyorum🖤