Gözlerimden akan yaşlar,üzüntüden değildi.
Kızgınlıktan değildi, hissettiğim tek şey babamın içimde öldüğüydü.Hızlanan nefeslerinin yavaşladığını hissettiğimde,Suratını ensemden çekti.Yine yüz yüzeydik,Aşağılayıcı bakışlarını bana yollarken sertçe çenemi itti.Elim Acıdan dolayı uyuşan çeneme gittiğinde,Göz yaşlarım elimi ıslatıyordu.
Aramızdaki Mesafeyi açtığında,Bir süre daha bana bakmaya başladı.Baştan aşağı gözleri vücudumda gezmişti.
"Çok Acizsin"
Arkasına bile bakmadan giderken,Bağırmaya başlamıştım.
"Ben Sana Hiçbir şey yapmadım!"
Koltuğa oturduğumda,Ellerimin titrediğini fark ettim.Burası fazla soğuk olmuştu ama,Duyduklarımın etkisi daha fazlaydı.Üşüyen bacaklarımı zorda olsa hareket ettirdim,Kalktığım sırada Kapının kapanma sesi geldi.Merdivenleri Ruhsuzca çıktım.Odaya girdiğimde,Kendimi yatağa bıraktım,Daha birkaç güne kadar yanımda olan tek insan,Bir anda benim için ölmüştü.
Yataktan kalkıp tuvalete girdim,Duvarlar bile Soğuk geliyordu.Vücudumun titrediğini fark ettiğimde,Yüzümü yıkadım.Aynadaki yansımamdan asla memnun olamıyordum,kıpkırmızı gözlerim,Dağılmış saçlarım ve kolumdaki sargı.Bunların hepsinin sorumlusu oydu.
"Acizsin"Onun söylediği Kelimeyi bende tekrar ettim,çünkü görüntüm bana bu mesajı veriyordu.Bir kere daha yüzümü yıkadım ve tuvaletten çıktım,olanları ve ne yapıcağımı düşünemiyordum.
Bu yatak,Bu tuvalet ve tüm eşyalar.Aratla beraber beni öldürmeye yemin etmişti sanki,Başımı yastığa koyup tavandaki lambayı izlemeye başladım.Aklıma Aratın söyledikleri gelince gözlerimden yastığıma yavaşça yol çizen damlalara engel olamadım.Kolum acıyordu,Ondan önce ise ruhum acıyordu.
Pantalonla yattığım için,Yatakta rahatsızca hareket etmeye başladım.En sonunda pantalonu çıkarıp yere bıraktım ve yorganı üstüme çektim,Bunun sonu nereye gidicekti cidden?
Yine cama doğru döndüm,Kolumun acısıyla suratımı buruşturdum.Doktora gitmem gerekiyordu.Ayaklarımı karnıma kadar çekip,Babamla geçirdiğim zamanları düşünmeye başladım.Beni Cidden Satmış mıydı?Nedenini bile bilmiyordum ama babamın bunu para için yapmayacağından emindim.Bunun altında yatan başka bir sebep olduğu bariz belliydi,Yastığa doğru akmakta olan damları silerken kapının açılma sesinle irkildim.
Hızla yataktan kalktım ve yorganı boğazıma kadar çektim,O ne yaptığıma bakarken altımda sadece iç çamaşırım olduğu aklıma gelmişti.Elinde yine iplerle geldiğinde,Gözlerim bileklerime kaydı.Canımı acıtıyordu.
Yanıma yaklaştı,tam pantalonu almaya eğildiğimde kolumdan sertçe sıkmasınla çığlık attım."Bırak!" Kolumu çekmeye çalışıyordum ama bırakmıyordu,En sonunda bıraktığında ondan biraz uzaklaştım.Yorganı tutarken hala korkuyla ona bakıyordum.Elini yorganın ucuna getirdiğinde,Ben eline öylece bakıyordum ve bir anda boşluğumdan faydalanıp yorganı hızla çekti.
Açıkta kalan bacaklarımı kendime çekerken biraz olsun duran gözyaşlarım yine kendini serbest bıraktı,Yataktan kalktı.
Gözleri bacaklarımda gezinirken,Yapacağı şeyle korkmaya başlamıştım.İki kolunu da sağ ve sol yanıma sabitlediğinde,Yüzlerimiz fazla yakındı.Ben geriye gittikçe Yaklaşıyordu.En sonunda yine yaralı olan kolumu tuttuğunda hıçkırarak ağlamaya başladım.
"T-Tamam!Bırak!"
Elini çektiğinde tatmin olmuş bir şekilde yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oluştu.Hala birbirimize olması gerektiğinden fazla yakındık,Parfümü fazla olmasa da burnuma dolarken Suratını daha da yaklaştırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAF
RomansaNefretle bütünleşmiş birini ne kadar değiştirebiliriz? - Asıl soru,değiştirebilir miyiz? - Acı vermeyi seven biri,ne kadar değişebilir? Değişemez,Değişmeyecek de. - "Bırak!" İki bacağımı da sıkıyordu,kendine doğru çektiğinde bacaklarımı ona sarmak z...