Έρωτας στο ρινγκ ✔️

🥊5🥊

Άρης POV
Ξυπνησα από τον ήχο του κινητού μου.  Κοίταξα το όνομα που αναγραφόταν στην οθόνη και το σήκωσα
"Ελα  Σοφια"
"Πρέπει να συναντηθούμε "
"Τι έπαθες; είναι όλα εντάξει; σου έκανε τίποτα ο Μάκης;"
"Όχι απλά βρήκα κάτι στο παλιο σου σπίτι που ίσως ήθελες να ξέρεις τι είναι"
"Σε ποσο και που;"
"Σε 5 στο παρκο κοντά στο σπίτι σου"
Έκλεισα το τηλέφωνο και  αρχισα να ετοιμάζομαι.  Σε πολύ λίγο ήμουν έτοιμος και πηγα στο παρκο.  Η Σοφία ήταν ήδη εκεί και περιμενε. Την πλησιασα και αφου χαιρετηθηκαμε καθισα στο παγκάκι μαζί της.
"Τι βρήκες;"
"Αυτό" Είπε και μου εδώ ένα σκονισμενο τετράδιο
"Τι είναι αυτό;"
"Θα το διαβάσεις και θα καταλάβεις είναι για εσένα.  Εγώ διάβασα τις πρωτες 4 σελίδες όχι παραπανω " Είπε και άρχισε να μου διηγείται ότι διάβασε. Την κοιτουσα με απορια και ημουν ξαφνιασμενος
Αποχαιρετιστηκαμε και έφυγα για το σπίτι μπήκα μέσα και άρχισα να το διαβάζω.

Τετράδιο

Παρασκευή  4 Μαρτίου
Άλλη μια μέρα σε αυτό το βαρετό μέρος που ονομάζεται φυλακή. ..  Ναι εννοώ το σχολείο...
Ακουσα το κουδουνι να χτυπαει και  βγήκα εξω για το 2ο διάλειμμα  προχωρουσα προς την τάξη της Λιας και  περιμενα λίγο από έξω.  Έχει Παπαναστασίου παντα κρατεί 5 λεπτά παραπάνω.  Είδα την πορτα από την διπλανή αίθουσα να ανοίγει και να βγαίνουν τα παιδια απο εκείνο το τμήμα. Είδα τον Άρη να βγαίνει μαζί με τον Τεό και με πλησιασαν.  Ο Άρης ήρθε πολύ κοντά στο αυτί μου και η ανάσα του με γαργαλουσε.
"Χρονια πολλα μικρή γατούλα" Είπε και απομακρύνθηκε
"Γιατί τι είναι σήμερα;" ειπα και τον κοιταξα παραξενα
Κάτσε μισό λεπτό είναι τα γενέθλια μου.  Μα καλά πως το ξέχασα.
"Με δουλευεις έτσι; είναι τα γενέθλια σου μικρό"
"Το είχα ξεχάσει τελείως" Εκείνη την ώρα βγήκε η Λία από το τμήμα της και μας πλησιασε
"Γεια σας αγόρια..  Εμμα χρονια πολλα κουκλα"
"Ευχαριστώ και τους δυο" Απάντησα και παρατηρησα το βλεμμα της απεναντι στον Τεο.
"Γατάκι ελα λιγο μαζι μου" Είπε ο Τεο και πηγα να μιλήσω αλλά ο Άρης δεν με αφησε
"Κομμενο το γατάκι για σένα"
"Καλά  έρχεσαι λίγο;"
"Ναι" Τον ακολουθησα και καθίσαμε σε ένα παγκάκι έξω στην αυλή
"Θέλω την βοήθεια σου"
"Πως μπορώ εγώ να σε βοηθήσω ;" Ηδη μου φαινοταν παραξενο οτι μου μιλουσαν χωρις να μου συμπεριφέρονται ασχημα αυτο ηταν κατι ακομη πιο πρωτογνωρο
"Θα δεις...  Λοιπόν εδώ και σχεδόν 2 μηνες...  " Είπε και άρχισε να τρίβει τον αυχένα του
"Ηρεμησε και πες μου" Είπα και του κατεβασα το χέρι από τον αυχένα
"Θέλω την Λία" Είπε και γουρλωσα τα μάτια μου.
"Τι;" Φώναξα και σηκώθηκα πανω
" Κάτσε κάτω και μην φωνάζεις " Είπε και με τράβηξε ώστε να καθίσω
"Το εννοείς έτσι; δεν είναι στοίχημα; δεν θα την πληγωσεις; γιατί αν το κάνεις "
"Οχι δεν είναι στοίχημα ποτε δεν θα έβαζα στοίχημα για μια κοπέλα και ειδικά για την Λία. Δεν θέλω να την πληγώσω. "
“Από εμένα όμως τι θες;"
"Αν μπορεις να της μιλήσεις για μένα ξέρεις και να μου πεις τι νομίζει"
"Θα το κάνω"
"Ελα τώρα...  Κάτσε δέχτηκες;"
"Ναι "
"Εμμα Εμμακι μου " Είπε και με αγκάλιασε και εγώ χαχανισα εκείνη την ώρα είδα την Λία και τον Άρη να πλησιάζουν.  Μας είδαν και έμειναν με γουρλωμένα τα μάτια.
"Βγάλε από το μυαλό σου αυτό που σκέφτηκες τώρα" Είπα στην Λία.
"Και εσυ" Είπε ο Τεο στον Άρη και τον πλησίασε λέγοντας του κάτι στο αυτί και αυτός χαμογέλασε.
"Λία παμε εμείς" Είπα και την τράβηξα από το χέρι και φυγαμε και κάτσαμε σε ένα παγκάκι πιο περα.
"Τι τρέχει μεταξύ σας;"
"Τίποτα δεν συμβαίνει με τον Τεο...  Και τώρα που είπα Τεο..  Τι γνώμη έχεις γι αυτόν;"
"Είναι πολύ καλός και πολύ όμορφος...  Και μακάρι να με ήθελε...  Έμμα τον θέλω.... "
"Μάλιστα.....  " Είπα και ακουσαμε το κουδουνια την χαιρέτησα και εφυγα για την τάξη μου πωωω μαθηματικά κατευθυνσεις.
Μπήκα στην αίθουσα και ήρθε ο Τεο και κάθισε δίπλα μου.  Του έδωσα ένα χαρτάκι ' στο διάλειμμα έλα μαζί μου'  και μου εγνεψε.  Το μάθημα ξεκίνησε και εγώ άρχισα να βαριέμαι.

{•••}

Το κουδουνι χτυπησε και βγήκαμε έξω με πλησιασε ο Τεό.
"Τι έγινε"
"Της μίλησα και μου είπε ότι σε θέλει"
"Αλήθεια;"
"Ναι"
"Θα στο χρωστάω παω να"
"Οχι όχι...  Δεν θα πας πουθενα  έχω σχέδιο για το πως θα της τα ζητήσεις"
"Πως;"
"Έχει γενέθλια σε 3 ημέρες.  Θα της κάνουμε έκπληξη τότε θα είναι η ευκαιρία"
"Εντάξει...  Σε ευχαριστώ ότι θες εδώ είμαι. "
"Έγινε" Απομακρυνθηκα και πήγα στο κυλικείο για να βρω την Λία.  Ήταν εκεί και έδειχνε κάπως στεναχωρημένη.
"Τι έχεις;"
"Πέθανε"
"Ποιος ;"
"Ο Μπαξ"
"Το σκυλάκι σου;"
"Ναι"  Ο Τεό μας κοίταξε από μακρυά και μόλις είδε την Λία στην αγκαλιά μου έτρεξε προς το μέρος μας
"Ποιος σε πείραξε Λία" Είπε και η Λία βγήκε από την αγκαλιά μου και έπεσε στην δικιά του.  Αυτός την έσφιξε πάνω του και έβαλε το κεφάλι του στο λαιμό της.  Έφυγα από εκεί και πηγα στο πίσω μέρος του σχολείου μου.  Πηγα να κάτσω στο παγκάκι μου και είδα τον Άρη να φιλάει μια κοπέλα.  Δεν ξέρω γιατί αλλά κάτι έσπασε μέσα μου.  Έβαλα το χέρι μου στο στόμα μου για να μην τσιριξω και έφυγα τρέχοντας από εκεί.
Ο μαλακας, το γουρουνι.  Όλοι έτσι είναι.  Στην αρχή σου δίνουν ευκαιρίες και μετά σε πατάνε.  Αλλά γιατί με νοιάζει; γαμώτο δεν μπορεί να είναι ερωτευμένη μαζί του.

Άρης POV

Έκλεισα το τετράδιο και το αφησα στην άκρη.  Έκλεισα το φως και σκεπάστηκα. Το ημερολογιο της… την ειχα πιασει να γραφει καμια φορα σε αυτο αλλα ποτε δεν ειδα τι και ποτε δεν μου ελεγε. Δεν ειναι σωστο αλλα… ισως υπαρχει καποια πληροφορια που να μου εξηγει την μυστηριωδη εξαφανίσει της .
Ξαπλωσα στο κρεβατι μου και  εκλεισα τα ματια μου αφηνοντας την σκεψη μου να ξετυλιχτει στο υποσυνείδητο.

Γεια  σας.. 

Λοιπόν τι είναι αυτό το τετράδιο;

Μπερδευτήκατε καθόλου ή μπα;

Όποιος κατάλαβε τι γίνεται ας το πει.

Αυτό είναι το κεφάλαιο

Ελπίζω να ήταν καλό.

Αντιοοο

~Its Evi ♥