Έρωτας στο ρινγκ ✔️

🥊21🥊

Ημέρα 29....

Ακουω τον ήχο μηνυματος και αναπηδω.
"Δεν θα δεις το μυνημα;" Είπε ο Άρης που ήταν δίπλα μου
"Εεεε; ναι" Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και άνοιξα το μήνυμα

Από: άγνωστος
Λάθος κίνηση μικρή

Στραβοκαταπια με δυσκολία και έκλεισα την οθόνη του κινητού μου.
"Όλα εντάξει μικρή"
"Ε; ναι όλα μια χαρά η Λία ήταν πήγε για υπέρηχο" Είπα αλλά Ουψ ο Άρης δεν το ήξερε.
"Τι ;"
"Εεε κάνε πως δεν το άκουσες"
"Έμμα Τι συμβαίνει;"
"Πφφφ καλά θα σου πω η-η Λια είναι έγκυος α-απο τον Τεό. "
"Ο Τεό;"
"Το θέλει"
"Άρα ξέρει"
"Ναι"
"Μάλιστα" Είπε και με κοίταξε περιεργα.

(•••)

"Έτοιμη" Είπα και βγήκα από το δωμάτιο και ο Άλεξ με κοιτουσε με ανοιχτό το στόμα.
"Τι θέα ξαδερφη που έχω;" Είπε και με έκανε μια στροφή. Ήταν τόσο χαρουμενος. Αυτός θα είναι ακόμα χειρότερα σε 2 μήνες.
"Κι εσυ δεν πας πίσω" Είπα και χαμογέλασα ψεύτικα.

Ανέβηκαμε στην μηχανή και εξαφανίστηκαμε. Σε πολυ λίγο ήμασταν στο μπάρ και εγώ είχα είδη πιει το πρωτο και ήμουν στο δευτερο ποτο.
"Μικρή θα μεθύσεις"
"Δεν με ενδιαφέρει"
"Έμμα τι συμβαίνει;" Είπε και γυρισα να τον κοιτάξω. Τον αγάλιασα και τον έσφιξα πανω μου.
"Συγνώμη για όλα. Δεν το ήθελα. Δεν ήθελα να σε πληγωσω έτσι. Συγνώμη Άλεξ" Είπα και αυτός με κοίταξε παράξενα.
"Έμμα τι λες;"
"Θα καταλάβεις κάποια στιγμή Άλεξ. " Είπα και σηκώθηκα.
"Που πας"
"Φευγω θέλω να παω σπιτι... Θα παω με τα ποδια μην σηκώνεσαι θέλω να παρω αέρα"
"Αποκλείεται"
"Άλεξ είπα μόνη μου" Είπα και έφυγα από το μαγαζί. Γαμωτο δεν πηρα το μπουφάν απο το μπαρ. Ετριψα τα χέρια μου όταν ένιωσα ένα μπουφάν να με καλύπτει και δυο χέρια να τυλίγονται στην μέση μου. Θα αναγνώριζα παντου αυτό το άρωμα. Χαιδεψα τα χέρια του και χουχουλιασα μέσα στην αγκαλιά του.
"Γατάκι κρυωσες;"
"Λίγο... Εσυ πως βρέθηκες εδώ;"
"Σε είδα από μακριά είχα βγει με κάτι παιδια... Και για να σου πω εσένα οποίος σε αγκαλιάζει χουχουλιαζεις στην αγκαλιά του;"
"Όταν αυτός κάποιος που με αγκαλιάζει φοράει αυτό το άρωμα ναι"
"Προδοθηκα ε;"
"Λίγο "είπα και γυρισα να τον κοιτάξω
"Ελα μαζί μου"
"Που;"
"Να γνωρίσεις την παρεα" Ειπε και με τράβηξε από το χέρι μέχρι εκεί "παιδια αυτή είναι η Έμμα.. Έμμα από εδώ ο Αχιλλέας, ο Άγγελος και ο Παύλος"
"Ρε φίλε αυτή είναι και πολυ θέα γκόμενα" Πετάχτηκε ο Άγγελος αν θυμάμαι καλά και εκείνη την ώρα ένιωσα τον Άρη να μου σφίγγει το χερι και με έβαλε από πισω του. Ο άλλος του ψυθιρισε κάτι και τα μάτια του σκωτινιασαν.
"Ποτέ" Του απάντησε νευριασμένος. Ο Παυλος από την άλλη δεν μιλουσε και απλά με κοιτουσε. Κάποιος που ξέρω είναι. Άπλωσε το χέρι του και έδωσα και εγώ το δικό μου.
"Χάρηκα για την γνωριμία. " Αυτή η φωνή..... Τράβηξα απότομα το χέρι μου και γουρλωσα τα μάτια μου.
Χαμογέλασε αυταρέσκεια μόλις είδε την έκφραση μου.
"Άρη εγώ φευγω" Είπα και έδωσα την ζακέτα σε αυτον
Και άρχισα να περπατάω με γρήγορα βήμα. Άκουγα βήματα πισω μου και επιταχυνα πιο πολυ μέχρι που ένα χέρι με έπιασε και με κόλλησε στον τοιχο
" Βρε βρε βρε το μικρό μας το κορίτσι... Το έλαβες;"
"Ναι"
"Σε 30 ημέρες ουτε 2 μήνες 30 ημέρες. "
"Γιατί;"
"Μου είπες να τον χαιρετησεις οχι να τα φτιάξεις μαζί του. "
Είπε και εφυγε

28 Ημέρα

Σηκώθηκα αρκετά νωρίς σήμερα. Πρέπει να τον χωρίσω. Δεν γίνεται γαμωτο θα πληγωθει.

Έβαλα ένα κολάν και μια μπλουζα και τα αθλητικά μου και βγήκα από το σπίτι. Περπάτησα μέχρι που εφτασα έξω από το σπίτι του. Πήρα μια βαθιά ανάσα και προχωρησα. Χτυπησα την πορτα και ένας Αγουροξυπνημενος Άρης άνοιξε
"Γατάκι;"
"Πρέπει να μιλήσουμε"
"Τι έγινε;" Ειπε και έκανε στήν άκρη να περασω.

Άρης POV

Θυμάμαι τι έγινε δεν αντέχω να το διαβάσω κιόλας.
Όσο θυμάμαι ότι την είδα να πυροβολει τον εαυτό της......
Να καταστρέφετε...... Όλα αυτά εξαιτίας του... Του Παυλου; τι τις έκανε;

Άφησα το τετράδιο και έτρεξα απέναντι ηθελα να της μιλησω να την ρωτησω τι στο διαολο συνεβαινε τοτε. Ποιος απο τους τρεις την απειλουσε γαμωτο.

Αρχισα να κοπανάω με δύναμη την πορτα.
Μια Έμμα με κόκκινα μάτια μου άνοιξε την πορτα. Τα χέρια της κόκκινα από το αίμα.
"Τι έκανες γαμωτο;" Είπα και μπήκα μέσα έτρεξα μέχρι που βρήκα το μπάνιο άρπαξα όλο το ντουλάπι πρώτων βοηθειών και έτρεξα κάτω. Τα μάτια της δακρυσαν και δεν Σταματούσαν. Αρχισα να καθαρίζω τις πληγες προσεχτηκα μέχρι που σταμάτησε το αίμα να τρέχει ευτυχώς δεν κόπηκε βαθιά.
"Γιατί;" Είπα και την κοίταξα σοβαρά
"Δεν μπορώ άλλο Άρη.... Αλλά.... . Είσαι μικρός γι αυτό" ειπε και ξαφνικα και μου την βιδωσε
"Τι είναι αυτό γαμωτο για το οποίο είμαι μικρός"
"Φυγε Άρη" Είπε και άλλαξε πλευρό
"Θα μάθω Έμμα να είσαι σίγουρη θα το μάθω"
Είπα και βγήκα από το σπίτι. Πηγα απεναντι στο δικο μου και Άρπαξα το τετράδιο στα χέρια μου και αρχισα να διαβάζω λιγο πιο μετά καπου στη μεση

Μικρο ειναι το ξέρω

Ελπιζω να είστε καλααα

Να περνατε ομορφα... Εγω οαγωσα λιγο εξω σημερα αλλα άξιζε...

Ελπιζω να ηταν καλό το κεφάλαιο.

Αντιιιιο και σορρυ για την ωρααα

~Its Evi που παει να κοιμηθεί με τη σακουλα στο κεφάλι