Έρωτας στο ρινγκ ✔️

🥊42🥊

2 μήνες μετά

Εμμας POV

Έχει 1 μήνα που είμαστε παντρεμένοι και δεν το έχω μετανιώσει ούτε στιγμή.
Κυρίως τώρα.
"Αγάπη μου αύριο έχουμε γιατρό"
"Ναι το θυμάμαι τι ώρα;"
"10"
"Γατάκι μου χίλια συγγνώμη αλλά εχω χειρουργείο αύριο αυτή την ώρα"
"Δε πειράζει ήρθες στο προηγούμενο και θα έρθεις στον επόμενο" είπα και τον αγκάλιασα από πίσω
"Κοντουλα μου εσυ" είπε και τον αγριοκοιταξα.
"Μαμαα" είπε ο μικρός και ήρθε.
"Τι έγινε αγόρι μου;"
"Μαμ" είπε και τον πήρα στα χέρια μου για να πάμε στην κουζίνα.
"Εγώ φεύγω Έχω βάρδια" είπε ο Άρης και με φίλησε πριν βγει από την πόρτα
"Τι θα φάει το αγόρι μου;"
"Φουτα" είπε και μπήκαμε στην κουζίνα

(•••)

Άπλωσε το τζελ στην κοιλιά μου και άρχισε να κουνάει το μηχάνημα.
"Είναι υγιέστατο"
"Χαίρομαι...
" θέλεις να ακούσεις την καρδιά του"
"Όχι θέλω να είναι και ο Άρης "
"θέλω μόνο να πάρεις κάποιες βιταμίνες και κυρίως σίδηρο "

(•••)

Περίμενα να έρθει σπίτι και του πω πως πήγε το ραντεβού. Κάποια στιγμή άνοιξε πόρτα κα ο Άρης μπήκε μέσα αλλά ήταν χτυπημένος

"Τι έπαθες;"
"Ο Παύλος.... Είναι ελεύθερος" είπε με κάποια δυσκολία. Τον έβαλα να κάτσει στον καναπέ και πήγα να πάρω το φαρμακείο. Άρχισα να καθαρίζω τις πληγές του.
"Πώς το ξέρεις;"
"Έστειλε άτομα να με δείρουν. Πρέπει να φύγουμε από εδώ ο μικρός και το μωρό δεν είναι ασφαλής"
"Το φαντάζομαι... τέλος " είπα και πήγα τα πάντα μέσα στο μπάνιο.
"Μπαμπαα" είπε.Ο μικρός και έτρεξε πάνω του
"Αγόρι μου" είπε προσπαθώντας να μη φωνάξει σηκώθηκε από την αγκαλιά και πήγε στο πάρκο του να παίξει .
"Τι κάνουμε;"
"Ψάχνουμε Σπίτι" είπε και μου έδωσε μια εφημερίδα.

(•••)

"Βρήκες τίποτα;"
"2 τριάρια και ένα πενταρι"
"Τι θα έλεγες αν φεύγαμε από εδω"
"Και που να πάμε;"
"Θεσσαλονίκη"
"Άρη.... Δε νομίζεις ότι είναι δύσκολο αυτό "
"Όχι Όχι αν είμαστε μαζί"
"Δε ξέρω.... τι βρήκες εκεί;"
" ένα τεσσάρι"
"Δε ξέρω θα αλλάξουν πολλά.. Θα χάσουμε τους φίλους μας, την οικογένεια μας, δε ξέρω, όλη μας η ζωή είναι εδώ αλλά κινδυνεύουμε"
"Θα είμαστε μαζί εκεί θα τα καταφέρουμε και μπορούμε να κατεβαίνουμε το σπίτι έτσι κι αλλιώς δικό σου είναι"
"Έχεις δίκιο... πάρε τηλέφωνο και ότι θέλουμε το σπίτι"

3 ημέρες μετά

"Όταν γεννήσεις πάρε μας τηλέφωνο και θα έρθουμε να σας δούμε."
"Θα σας πάρουμε και μην αγχώνεσαι το καλοκαίρι εδώ θα είμαστε όλοι μαζί" είπα στη Λία και αφού χαιρετησαμε τα παιδιά μπήκαμε στο αμάξι και ξεκινήσαμε για Θεσσαλονίκη.