🥊1🥊

18K 686 69
                                        

Προχωρουσα προς το στουντιο εκεί όπου όλη η ζωή μου παιρνει δυναμη. Ξεκλείδωσα την σιδερένια πόρτα και μπήκα μέσα. Κοίταξα το ρολόι στον λευκό τοίχο και πλησίαζε η ώρα που θα ερχόταν  η κολλητή μου οπότε φόρεσα τα ρουχα μου μέσα από τον σάκο μου και τα γάντια μου .

Άρχισα να βαράω τον σάκο με δύναμη και η πόρτα πίσω μου ακούστηκε γύρισα και την κοίταξα.

"Πάλι στο σάκο σε βρίσκω;"
"Πάντα εδώ θα με βρίσκεις" Της απάντησα και συνέχισα να βαράω τον σάκο. Την ειδα να ντυνεται και να βάζει και αυτή τα γάντια της.

Πηγε στο σάκο της και άρχισε να τον βαράει αφου τελειώσαμε τις 2 ώρες προπονηση καθίσαμε στον μαυρο καναπε που έχω στην γωνία.

"Έχεις αγώνα σήμερα;"
"Ναι"
"Με ποιον;"
"Με τον γνωστό κάθε φορά τα ίδια λες, λες και δεν ξέρεις ότι δεν αλλάζω εγώ"
"Αμα ήξερε ποια είσαι...." Είπε και την έκοψα
"Ναι αλλά δεν ξέρει και ουτε πρόκειται να μάθει" Σηκώθηκα και άλλαξα. Με ακολούθησε έξω από την αποθήκη και πριν φύγει γύρισε και με κοίταξε.
"Πρόσεχε" είπε και εξαφανίστηκε από το οπτικό μου πεδίο.

{•••}

Πηγε 10 και έτσι αρχισα να ετοιμαζομαι. Φορεσα την μασκα μου και εβγαλα τους μαυρους φακους μου μιας και παντα αφήνω το γαλανό χρώμα των ματιών μου να φαίνεται.

Εβαλα τα γάντια μου στον σάκο και ανεβηκα πανω στο ποδήλατο μου. Σε 10 λεπτα ημουν εκει, μπηκα μεσα στην αποθηκη που γινονται οι αγωνες και τον κοιταξα την ωρα που χτυπουσε καποιον αλλο...

'ηρθε για αλλη μια φορα η ωρα της εκδικησης' σκέφτηκα από μέσα μου

" για να δουμε που εισαι σημερα" εκεινη την ωρα καταλαβα οτι με ψάχνει και πηγα και ανεβηκα στο ρινγκ
"αν νομιζες οτι δεν θα ερθω εκανες λαθος " ειπα ενω εφτιαχνα τα γαντια μου και στερεωνα την μάσκα μου
" ημουν σιγουρος οτι θα ερθεις " ειπε με ένα αλαζονικό υφος και αφου δωσαμε τα χερια μας πηγε ο καθενας σε μια γωνια. Μολις χτυπησε το κουδουνακι πηγαμε ο ενας πανω στον αλλο αρχισα να τον βαραω δυνατα στο προσωπομ Απεφευγα καποια χτυπηματα του και συνεχιζα να τον χτυπαω στο προσωπο μολις ακουσα το 1... 2... 3.... σηκωθηκα απο πανω του και τον κοιταξα σηκωθηκε ορθιος και αφου σκουπισε το ελαχιστο αιμα που ετρεχε απο την μυτη του μου υποκλιθηκε ,οπως κανει συνηθως, βγηκα απο το ρινγκ γρηγορα και εφυγα απο εκει μεσα μαζι με το βραβειο μου μεχρι που ακουσα μια φωνη.

"Περιμενε" ηταν αυτος "μπορεις να μου πεις ποια εισαι;"
" μα ετσι δεν θα ειχε πλακα" ειπα και ανεβηκα στο ποδήλατο μου και εγινα καπνος

Έρωτας στο ρινγκ ✔️Tempat di mana cerita hidup. Terokai sekarang