Έρωτας στο ρινγκ ✔️

🥊12🥊

Άρης POV

Ένα πράγμα δεν μπορώ όμως να καταλάβω.  Πως όλα αυτά θα με βοηθήσουν να καταλάβω τι συμβαίνει; πρεπει να της μιλήσω να παρω απαντήσεις.  Αλλά...  Πως;

Ακουσα τον ήχο του κουδουνιου και αφησα το τετράδιο από τα χέρια μου και έτσι όπως ήμουν πηγα να ανοίξω..  Το πολυ πολυ να είναι ο ντελιβερας..  Μμμ πιτσα άνοιξα την πόρτα αλλά έμεινα σοκαρισμένος.
"Συγγνώμη είμαι καινουρια και θέλω να γνωρίσω τους γείτονές. Γι αυτο-  Άρη" Είπε μόλις σήκωσε το κεφάλι της που ήταν σκυμμένο.
" Συγνώμη εγώ φευγω " Είπε αλλά την έπιασα από τον καρπό της και κατευθείαν με διαπέρασε ένας ηλεκτρισμός.
"Περνά" Είπα και έκανα στην άκρη για να περάσει μεσα.
"Μα εσυ είπες... "
"Ξέχνα το τι είπα.  " Την έκοψα.  Έκανε ένα βήμα και μπήκε μέσα στο σπίτι.
"Θες να πιεις κάτι"
"Χυμό αν γίνεται....  Δεν μπορώ να πιω κάτι άλλο" Ψυθιρισε στο τέλος πιστεύοντας πως δεν την άκουσα αλλά το άκουσα.  Πήγα στην κουζίνα και έβαλα ένα ποτήρι χυμό και τον πηγα στο σαλόνι.  Αυτή ήταν ακόμα όρθια.
"Θα καθίσεις;"
"Υποθέτω" Είπε και με ακολουθησε.
"Λοιπόν για πες τα νέα σου"
"Δεν έχω κάτι σπουδαίο Άρη"
"Συνεχίζεις ξέρεις του αγώνες"
"Οχι δυστυχώς δεν μπορώ"
"Γιατί έχεις κάποιο πρόβλημα υγείας η κάτι τέτοιο; σε χτυπησε κανένας άσχημα ; σου έσπασε κανένα κόκκαλο ; θες να τον σπάσω στο ξυλο;" Κάτσε τι ; γιατί ανακατέυομαι τόσο.  Σιγά 3 χρόνια τα είχαμε μετά από πολλες δυσκολίες βέβαια.
"Πες ότι είναι προβλημα υγείας.  Και καλμαρε την πετσα σου δεν είναι κατι  το σπουδαίο. "
"Εντάξει"
"Εσυ;" Είπε και ήπιε μια γουλια από τον χυμό της
"Εγώ  Ωρίμασα λίγο και δεν είμαι μικρός για τίποτα όπως είχες πει"
"Καλυτερα να φευγω" Είπε και έκανε να σηκωθεί αλλα δεν την άφησα.
"Γιατί Έμμα ; τι ήταν πια αυτό που θα μου έλεγες  και εγώ ήμουν μικρός γι αυτό; τι ήταν αυτό που σε έκανε να φυγεις πριν 3 μήνες κυνηγημένη;"
"Άρη σταματα σε παρακαλω"
"Οχι δεν θα σταματήσω αμα δεν μου δώσεις εξηγήσεις"
"Αααα" Είπε και έπιασε την κοιλιά της.  Τι στο- "παω σπιτι μου καλυτερα"
"Έμμα τι συμβαίνει"
"Λυπάμαι" Είπε και έφυγε  Βγήκα στο μπαλκόνι και πηρα το τετράδιο  ηθελα να αρχισω να σκίζω τις σελιδες μια μια αλλα ηξερα οτι ηταν το μονο πραγμα που μπορουσε να με οδηγήσει σε καποιο συμπερασμα. Άφησα κάτω το τετράδιο και πηγα στο δωμάτιο μου.

Έμμα    POV

Μπήκα στο σπίτι μου και καθησα στον καναπέ και αρχισα να παιρνω βαθιές ανάσες.  Ο πονος εξαφανίστηκε και μια κίνηση μου εδωσε την  σιγουρια ότι  ζει.  Πάλι καλά θεε μου.  Η πορτα του σπιτιου μου χτυπησε.  Κάνε να μην είναι αυτός που φαντάζομαι.  Πλησίασα την πορτα και κοίταξα από το ματάκι. 
"Άνοιξε αλλιώς θα  την σπάσω" Η φωνή με επιβεβαίωσε και κατάλαβα ποιος ήταν απ' έξω.
"Άνοιξε ειπα" Άνοιξα την πορτα και μπούκαρε μέσα στο σπίτι μου κλείνοντας με δυναμη την πορτα.  Με άρπαξε από το μαλλί και με έφερε κοντά του.
"Τς τς τς δεν ήταν σωστό που έφυγες έτσι από το σπίτι μου μικρό"