Έρωτας στο ρινγκ ✔️

🥊13🥊

Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Είχα το νου μου στο τηλεφωνο.

Κατεβηκα στην κουζίνα και κουζίνα έκανα καφέ. Βγήκα στο μπαλκόνι και κοίταξα προς την μονοκατοικία της. Πάλι αυτός εκεί μέσα. Τ χαρακτηριστικα του καποιον μου θυμιζουν αλλα δεν μπορουσα να καταλαβω ποιον. Μπήκα ξανά μέσα και πήρα το τετράδιο στα χέρια μου...

Τετράδιο

Θεέ μου φιλάει τόσο ωραία. Ανταποκρίθηκα και έβαλα τα χέρια μου στο λαιμό του ενώ αυτός έβαλε τα δικά του στην μέση μου και με τράβηξε κοντά του. Απομακρύνθηκε για να πάρουμε ανάσα αλλά δεν με άφησε με κρατουσε εκεί κοντά του. Με κοιτούσε στα μάτια.

"Άρη... "
"Έμμα συγνώμη εγώ... Δεν ξέρω γιατί το έκανα απλά παρασυρθηκα συγνώμη" Είπε και με έσπρωξε από πάνω του
"Άρη.... " Είπα και εβαλα το ένα μου πόδι δεξιά και το άλλο αριστερά του και καθισα πανω του.
"Τ-τι κανεις;" Είπε και το κοίταξα.
"Αυτό που έπρεπε να κάνω εδώ και καιρό" Είπα και τον φιλησα. Τοποθέτησα τα χέρια μου στον φράχτη. Και αυτός είχε το ένα στην μέση μου και το άλλο στους γοφους μου. Στην αρχή είχα εγώ τον έλεγχο αλλά μετά τον πήρε αυτός. Το κουδουνι που δηλωνε ότι η πρώτη ώρα ήρθε μας χάλασε την στιγμή και απομακρυνθηκαμε. Γελάσαμε και πήγαμε μαζί στην τάξη μας.

(•••}

"Την επόμενη φορά θα σας δώσω υλη για τις εξετάσεις " Είπε η καθηγήτρια των φιλολογικων και το κουδουνι σήμανε την λήξη της 3ης ώρας.

Βγηκα απο την τάξη μου και πλησιαζα την Λία αλλά ένα χέρι με τράβηξε και με κόλλησε στον τοίχο.
"Με αποφεύγεις"
"Όχι γιατί;"
"Γιατί κάτι αφήσαμε στην μέση και δεν το ολοκληρώσαμε".
"Και θα δουμε και ποτε θα το ολοκληρώσουμε τώρα ασε με να φυγω"
"Με ξάφνιασες πριν γατάκι"
"Πάντα θα το κάνω.. Αγοράκι" Είπα και τον έσπρωξα απο πανω μου. Βγηκα απο την πορτα έξω και πλησίασα την Λία.
"Λεγε τι συμβαίνει τώρα" Είπε και την κοίταξα παράξενα
"Τι να πω;"
"Εμ σας είδα λεγε Τι συμβαίνει" Είπε και ξεκίνησα να της τα λέω όλα.

(•••)

"Νομίζω τον θέλω"
"Καλά νομίζεις παμε μέσα τώρα γιατί η Καραδεσπου θα φωνάζει" Μπήκαμε μέσα και ο Άρης με κοιτουσε θυμωμένος Τι φάση αυτό το άτομο; με πλησιασε και μου έπιασε το μπράτσο
"Στο διάλειμμα μαζί μου"
"Τι σε έπιασε"
"Στο διάλλειμα αυτά. " Είπε και έκατσε στο θρανίο του και η καθηγήτρια ξεκίνησε Το μαθημα.

(•••)

Επιτέλους τελείωσαν αυτά τα 45 λεπτά βαρεμάρας. Βγήκα από την τάξη και ο Άρης με περιμενε από έξω.
"Πίσω τώρα" Τον ακολουθησα και πηγαμε πισω χωρίς να πω τίποτα. Τι επαθε στα καλά του καθουμένου; "κάτσε τώρα" Είπε και μου έδειξε το παγκακι αλλά δεν υπακουσα.
"Άρη τι έπαθες;"
"Ώστε νομίζεις ότι τον θες ε; "
"Οριστε;;"
"Σε άκουσα Έμμα έλεγες ότι νομίζεις ότι τον θές. " Ζήλεψε ή μου φαίνεται;
"Και να μου αρέσει εσένα τι σε νοιάζει;" ειπα προσπαθωντας να καταλαβω αν ζηλεψε.
"Με νοιάζει γαμωτο σου" Είπε και με άρπαξε και με κόλλησε στον τοίχο "με νοιάζει πολυ"
"Γιατί; δεν σου είμαι κάτι"
"Αυτό προσπαθώ να σε κάνω να καταλάβεις. Και εξάλλου δεν είναι σωστό να φιλάς εμένα ενώ θες άλλον"
"Τι προσπαθεις να με κάνεις να καταλάβω Άρη τι λες;" Είπα και καλα μπερδεμένη
" Αλλα τι νόμιζα ότι διαφέρεις; χαχα ας γελάσω και εσυ όπως οι άλλες εισαι μια η οποία παει με όποιον βρει μπροστά της " Είπε και εφυγε πισω απο το σχολείο. Εγώ έμεινα εκεί με δάκρυα στα μάτια. Καθησα στο παγκακι αν και άκουσα το κουδουνι και έχω μάθημα δεν θα μπω στην τάξη. Καθόμουν εκεί με τα γονατα στο παγκακι πανω και έκλαιγα .Αυτά που είπε με πληγωσαν και εγώ η ηλίθια νόμιζα ότι τον ήθελα. Τι και αν άλλαξα εμφάνιση; Τι και αν έμαθε ποια είμαι; Τι και έβγαλα τους φακους μου και άφησα τα μαλλιά μου κάτω; σιγά μην γυρνουσε να με κοιτάξει. Από αύριο θα γίνω η Έμμα αυτή με τις φαρδιές φόρμες, την αλογοουρά και τους φακούς. Η Έμμα που δεν έδειξε θάρρος και αυτοπεποίθηση.
"Έμμα;" Άκουσα μια φωνή να με φωνάζει αλλά δεν έδωσα απάντηση. "Εδώ εισαι" είπε και με πλησίασε. Τον κοίταξα.
"Φυγε Τεο δεν έχω την όρεξη σου. " Είπα και συνέχισα να κλαίω κοιτάζοντας άλλου.
"Γιατί κλαις μικρη; ποιος σε πείραξε;"
"Ο φίλος σου"
"Τι έκανε πάλι" Είπε και χαμήλωσε στο υψος μου.
"Την μια με φίλησε και ζήτησε συγγνώμη και μετά τον φιλησα εγώ και τώρα με έβρισε επειδή είπα στην Λια ότι νομίζω ότι κάποιος μου αρεσει χωρίς καν να ξέρεις αν είναι αυτός" Είπα και συνέχισα να κλαίω αλλά ο Τεό μου σκουπισε μερικά δάκρυα.
"Τι σου είπε;"
"Μου είπε ότι περιμενε να διαφερω αλλά τελικά είμαι σαν τις άλλες που πανε με οποιον βρουν μπροστά τους"
"Αυτό ήταν χοντρό"
"Ήταν και δεν θα του το συγχωρήσω ποτε"
"Εμμα τον θες έτσι δεν είναι;"
"Ε ναι ρε Τεό τον θέλω που να μην τον ήθελα"
"Να ρωτήσω κάτι;"
"Τι;" Είπα και ρούφηξα την μύτη μου
"Τι του βρήκες ρε παιδι μου θα ήθελα να ξερά " Γέλασα. Πως γίνεται να με κάνει πάντα να γελάω αυτό το παιδί;
"Τα μάτια του, τα τατουάζ ή ίσως και ο ιδιος δεν ξέρω τι με τράβηξε πανω του αλλά με τράβηξε"
"Μάλιστα... "
"Να ρωτήσω κι εγώ κάτι;"
"Βέβαια"
"Εσυ τι κάνεις εδώ δεν είχαμε βιολογία τώρα;"
"Έλειπε  και έχουμε κενό"
"Μάλιστα... "
"Έμμα;" Άκουσα μια φωνή να με φωνάζει και ένας Λαχανιασμενος Ορφέας έτρεχε προς το μέρος μου.
"Ορφεα; τι κάνεις εδώ;"
"Ο... Ο Άρης έπεσε μπροστά στο... Αμάξι... Μ... Μου" Είπε λαχανιασμενος
"Που είναι ;"
"Ήρθε ασθενοφόρο είναι στο νοσοκομείο έλα μαζί μου. "
"Τεό θα έρθεις;"
"Ναι " Τρέξαμε προς το αμάξι του Ορφέα και. Μπήκαμε μέσα. Κάνε Θεέ μου να είναι καλά. Ο Ορφεας έτρεχε και έτσι δεν αργήσαμε να μπούμε μέσα.
"Είστε για τον Άρη Μακρή"
"Ναι"
"Ποιος έχει συγγένεια μαζί του;" Ο Τεό μου ψυθιρισε να πω ότι είμαι η κοπέλα του για να μας πουν κατάσταση
"Εγώ είμαι…. η κοπέλα του"
"Είχε ένα τραυμα στο κεφάλι αλλά δεν ήταν σοβαρό. Σοβαρό πρόβλημα έχουμε στα ποδια. Είχαν ένα σοβαρο τράβηγμα με αποτέλεσμα να κοπεί ένα νευρο και αν δεν καταφέρουμε να κάνουμε κάτι σχετικά με αυτό θα είναι σε καροτσακι και μόνο οι φυσικοθεραπείες θα τον κάνουν καλά. "
"Μαλιστα μπορουμε να τον δούμε;"
"Ναι ενας ένας ομως"
"Τεό πανε πρωτος εγώ θέλω να παω στο τέλος. " Ο Τεό μπήκε μέσα και λίγο μετά βγήκε ο Ορφεας δεν θα έμπαινε μέσα οπότε μπήκα εγώ. Με το που τον είδα τα μάτια μου δάκρυσαν.
"Άρη.. Γιατί το έκανες αυτό ρε παιδακι μου; γιατί έπεσες πάνω στο αμάξι; το ξέρεις ότι με τρόμαξες; " Είπα και τον πλησιασα. Άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε.
"Ε-εμμα.... " Είπε και τον κοίταξα. Σήκωσε το χέρι του και σκουπίσει λίγα δάκρυα.
"Συγνώμη για ότι σου έκανα και συγνώμη γι αυτά που σου ειπα πριν. Απλά.... Με ενοχλει λιγο. " ειπε και φαινοταν οτι δυσκολευονταν  να μιλησει
"Μετά αυτά τώρα προτρέχεις εσυ. Θα γίνεις καλά και μετά το συζητάμε αυτό"
"Ελα λίγο κοντά μου" Είπε και τον πλησίασα. Με άρπαξε και με φίλησε πεταχτα.
"Αρη"
"Δεν μπορώ να σε έχω μπροστά μου και να μην σε φιλήσω γαμώτο "
"Άρη χρειαζεσαι ξεκουραση "
"Έμμα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή αλλά... " Η πορτα που άνοιξε και  τον έκοψε.
"Συγνώμη αλλά πρεπει να μπει στο χειρουργείο  "
"Μάλιστα" Βγηκα απο το δωμάτιο και έκλεισα την πορτα πισω μου. A ρε Άρη τι θα κάνω με σένα γαμώτο...

Γεια σας

Ναι είπα να ανεβάσω επιτέλους

Εχω έτοιμα μέχρι το 18 όποτε πιστευω οτι θα ανεβάσω.

Αυτά

Αντίο ο
~Its Evi