Önceki bölümü atlamayın 👆
Doğan: Şey iyi misin bebişim
Mert: Galiba
Doğan: Olacaksın 💚
Mert: Gelsene 16:37
Doğan: Evine mi
Mert: Evet
Doğan: Yorgunsun yormayayım minik kuşum
Mert: Ben çağırıyorum aq
Mert: Geleceksen gel gelmeyeceksen uzatma tamam mı
Doğan: Peki bebeğim geliyorum 💚
**
Kapıyı yavaşça araladım. Ellerimde Ceyda annemin verdiği yemek tepsisi vardı. Wht yazılı bol bir tişört ile kot pantolon giymiş, onu görecek olmanın heyecanından dolayı pembe camlı güneş gözlüklerinin hala gözümde olduğunu fark ettim. Mert yatakta doğruldu.Yavaşça yutkundum. Çok soluk gözüküyordu.
Pijamaları üstündeydi, saçları dağılmıştı, ilaçlardan dolayı sersemlemiş gibiydi. Tepsiyi dizlerine bıraktım. Ağlayasım gelmişti.
O masmavi gözleri artık bomboştu. Geçenki neşeli hali kaçmıştı sanki. Yüzünün de bembeyaz olduğunu fark ettim.
Tepsiyi kaldırıp kapıya attı. "Hepinizin ebesine kayayım, hasta değilim! Dakika başı tepsi getirmeyin! Kafanızda parçalarım!"
"Mert-"
"O gözlüğü de çıkar, evdesin Doğan."
"Şey heyecandan... Evet çıkartayım." Gözlüğü çıkarıp komidine bıraktım. Koyu renklerle döşenmiş kocaman bir odası vardı. Uğursuz bir geceden alınmış gibiydi. Ama kusursuzdu. Onun gibi. Kişiliği ile fazla orantılıydı.
Mert'e sarılmak için uzandım. Geriye kaçtı. Yüzüme bakmadı."İlaç kokuyorum. Sikik bir-"
"Yürüyen hastane misin?"dedim kıkırdayarak.
O da güldü.
"Sor umurumda mı?"deyip ona sarıldım. Başını omzuma koyarken rahatlamış gibi iç çekti. Saçlarını okşadım, kalbim yine ben burada sıkıldım ritmine girmişti.
"Doğan,"dedi iç çekerek. Kolları beni daha çok sıktı.
"Beraber sadece uyuyalım bebeğim. Konuşmana gerek yok." Üstüne gitmek istemiyordum.
"Gitmelisin,"diye fısıldadı.
"Seni bırakamam. Çok özledim..."
Geriye çekildi. Gözleri dolmuştu. Birkaç saniye bakıştık. "Sikeyim yalnızca defol!"
"Gitmiyorum be!" Genel tutumum olan çirkefliğe başvurdum.
"Git!"dedi delirmiş gibi. O geceki gibi. Atlamaya çalıştığı an gibi. Kalbim sızladı.
Smut zamanı
Beni itti. "Git!"diye bağırdı. Öyle bir bağırdı ki titrediğimi fark ettim. Kalktığımda tekrar itmeye çalıştı. Ani bir şekilde ona yaklaştım. Kollarından yatağa bastırdım ve dudaklarına yapıştım.Kıpırdamaya çalıştı ancak başaramadı. Bunu niye yaptığımı bilmiyordum. Mert hareket edemezken dilimi ağzının içine ittim. İnleyerek dilini benimkisine ulaştırdı. Kendimizden geçmiş gibi öpüşmeye başladık. Mert beni kalçamdan tutarak üstüne çekti.
O dokunuş midemi yakmıştı. Kendimi ona bastırıp dudaklarımızı ayırdıktan sonra boynuna yaklaştım. Başım boyun girintisine girdiğinde nefesi kesilmişti. Tenini dudaklarım arasına alıp ses çıkararak öptüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kamyon | boy×boy
Short Story"Kamyonunu bozma." Güldük. "Bozmam. Hem bana öğrettin,"dedim o günkü gibi. "Yaparım." "Yapamazsan yardım ederim,"dedi o da o günkü gibi. Küfür içerir. Text Boyxboy'dur. (Portakal kitabındaki Doğan karakterinin textingidir. İki kitabı birlikte ok...