¤56

5.5K 383 171
                                    

Nihayet açıldı bu salakların okulu be.
**
Berkay kendini yanıma attığı an sıra sallandı. Senelerdir bana denk gelen sinir bozucu şey bitişik sıralardı. Tören daha başlamamıştı. Ben salak olduğum için herkesten önce gelmiş duvar kenarı önden ikinci sırada oturmuştum. "Oğlum ya bu sıcakta okula gelmek beni çok üzüyor. Çömezler de yok. Sınıfın yarısı zaten gelmeyecek. Tatilden dönmeyenler var. Neden sıcağın ortasında okulu açıyorlar?"diye isyan etti. Berkay sınıf arkadaşlarımdandı, bizim çocuklar kadar çok severdim onu. Marul'um derdim ona, kestane saçları kıvır kıvır zayıf bir çocuktu. Üç senedir beraber oturuyorduk.

"Vallahi kanka beni de annem yolladı. Dedim ders işlemezler sultanım yollama diye dinletemedim. Sakalımız yok ki sözümüz geçsin."

Berkay acı çeker gibi başını sıraya yasladı. "Erkenden de gelmişim. Alarmı erkene kurdum, otuz dakika yatakta debeleniyorum diye. Bir baktım erkenden okuldayım. Bugün iyi geçecek galiba."

"Okulun ilk günü kanka. Bu imkansız,"diye sızlandım.

"Pozitif olalım. Nefes al. Nefes ver. Homm." Berkay yogasını yaparken
Mert geldi.

Beyaz dar tişört gri kot, fönlü saçlar. Lacivert çanta, ağır çekimde yürüyüş. Masmavi gözleri benim kahvelerimde...

Gözümü kırpmadan ona bakarken "Birisi yerime oturmuş,"dedi.

Ayy evet. Onu beklemenin heyecanından unutmuştum.

"Kalk kanka,"dedi Berkay bana gülerek.

"Seni kast etmiştim koçum." Elini masaya koydu.

"Yalnız ben üç senedir burada oturuyorum."

Berkay'a söylemeyi unutmuş olamam.
Evet, unuttum.

Ödev yapıyordum!

"Ben de üç senedir ruh hastasıyım."

"Onu Evran'ın üstünde sandalye kırığın an anlatmıştık." Berkay alayla baktı.

Mert "Uzatma kalk,"dedi diğer elini de sıraya koyarak.

"Ayy o bugün burada otursun, ilk gün ya. Seninle yarın otururum,"dediğimde Mert bana öyle bir baktı ki sanki onu zorla Gratis'e sokuyordum.

"Aynen kardeşim." Berkay keyifle arkasına yaslandı.

O arada Kıvanç sınıfıma gelmişti. "Canım hiç öpmeyeyim son sınıfım." Kolunda Buse vardı. Buse kahküllerini düzeltirken önümdeki sıraya oturdu. Etekle kısa bir üst giymişti. Kıvanç bacaklarına ne bakmıştır he.

"Naber minik?" Buse yengem saçlarımı karıştırdı.

Mert çenesini sıkmış, gözünü kırpmadan bana bakıyordu.

"Ay beni dövecek,"dedim Mert'i göstererek.

"Kalk şuradan!"diye çıkıştı.

"Ay hayatta kalkmam mis gibi yer be."

"Arkada oturalım diyorum."

"Sana ne ya! Benim takıntım var, her sene aynı yerde otururum!"diye cırladım. Mert çantamı alıp en arkaya attı. Hayvan.

Kamyon | boy×boyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin