A Dying Wish (Editing)

Chapter 1

Chapter 1

Taylor Alyson Chua

Pagkatapos ang insidente yun with Xander, mabilis kaming nakahanap ng janitor para tumulong sa amin. Good thing, lalaki ang nakita namin at hindi si manang biday, palagi akong sinusungitan nun e.

Isa-isa naming inayos ang mga regalo sa cart dahil baka mamaya matulad na naman nung last birthday ko. Halos karamihan sa nagbigay sa akin ay puro mga make-up at babasaging mga bagay na personalized pa. Halos lahat yun ay nabasag dahil kay Marie, sobrang lungkot ng mukha ng mga nagbigay sa akin at sobrang panghihinayang nila.

And as for this time, I won't let that happen again. Maingat kaming dalawa ni Marie. And to make some extra sure, nanghiram kami ng dalawang cart para naman siguradong walang mababasag o masisira sa kahit ano dito.

"So anong gagawin mo sa regalo mo?" Tumingin ako kay Marie at nakangiti na sa akin na parang aso. Inirapan ko siya dahil alam ko na ang ibig niyang sabihin.

"Of course, it's my gift so dapat angkinin ko lahat. The rest, I'll give sa nangangailangan." Diniin ko ang huling salitang sinabi ko. I know she wants some of these stuffs.

Pangit naman kung ibibigay ko pa sa iba kung bigay lang naman sa akin.

Kukunin ko lang ang mga kailangan ko at ibibigay ko ang matitira kay Marie at sa kung sino man may kailangan nun.

"Nevermind. Kaya ko naman bumili niyan." Irap niya sa akin kaya naman natawa ako sa inasta niya sa akin. Kung mag-inarte naman, for sure hihingi sa akin mamaya 'to.

Nginitian ko na lang siya habang tinatapik-tapik. Mukhang di niya na-gets ang punto ko kaya naman inirapan ko siya. Bahala nga siya sa buhay niya.

Nang makarating kami sa parking lot, maraming taong nagpupuntahan doon at karamihan sa kanila ay mga nagbigay sa akin ng regalo.

Siguro inaakala nila na itatapon ko lang ang mga ito. Well, it's a blessing so I have to keep it.

Bago namin ipasok sa sasakyan lahat, tiningnan muna namin isa-isa ang mga regalo para malaman ko kung kanino galing yun. Kung anonymous naman, di ko na iintindihin kung sino man siya.

"Look oh, it's from your best friend." Di ko alam kung matatawa ba ako, matutuwa o mainiis sa sinabi ni Marie. I know naman kung sino tinutukoy niya.

"If it is from Maris, tapon mo na. Feeling ko patay na daga na naman yan." Nagpatuloy na ako sa pagtingin ng pangalan at pagkilatis sa kung ano nasa loob ng regalo nila. Wala na akong pakialam kay Maris, she's just a cheap whore cheerleader.

"Uh-huh." Sang-ayon niya sa akin at bumalik sa ginagawa niya. "I guess lahat ng nasa akin ay galing sa mga alipores ni Maris."

"Well, get rid of it. I'm not gonna waste my time playing games with her." Naiinis na sabi ko. Alam ko naman na iniinis niya lang ako at gusto niya lang ng atensyon.

After all, she was my best friend before who turned out to be a fraud.

She was just using me all along. Di ako masamang tao pero sobrang hangin niya at di ko alam kung may alam ba siyang ni isang word sa kahit anong libro.

She's a whore and most of the time, she only thinks about being popular and being rich by selling her body.

And I keep asking myself kung bakit ko ba siya naging kaibigan at bakit ako nagpauto sa kanya? That's why ayoko sa mayabang at mapagmataas.

"Maybe you're right. I know her evil plans, she just want your popularity." Natatawa niyang sabi. Ngumiwi ako nang marinig ko ang popularity.

"Shut it. I'm just popular because I have a big resposibility in this school." Seryosong sabi ko na nagpa-realize sa kanya na may mali siyang nasabi.