Adonis' Point of View
Everything was perfect.
Everything was beautiful.
Until Spark came and ruined everything.
Pagkatapos niyang barilin si Taylor sa may bandang balikat, naging kampante ako ng onti kasi hindi siya sa maselang parte tinamaan. Agad namang binaril sa puso si Spark. She really deserve now to die.
Sinugod kaagad namin si Taylor sa malapit na ospital. Good thing, nadala namin siya kaagad, kung hindi, baka nahuli ang lahat.
"Doc, is my wife okay?" agad kong sinalubong yung lumabas na doctor sa may ER.
"She's fine. But there are some complications in her head. I don't know if she could remember you when she woke up." I frozed. Di niya alam kung maaalala pa ako ni Taylor? Eto na ba ang simula ng lahat?
I went to her private room after she was sent to ER earlier. Ang putla niya at kita mo ang benda sa may balikat niya, May aparato pa sa may ulo niya. Di ko alam kung ano yun pero aware na ako sa kung para saan yun.
I hold her hand tightly. Gusto ko iparamdam sa kanya na nandito lang ako palagi sa tabi niya. I want her to feel that I need her to continue my life. She's all I need.
"I love you..." ayan na lang ang tangi kong binanggit bago ako humagulgol ng iyak sa may palad niya.
Bakit ba palagi siya na lang?
Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, wala akong makitang ginawa niyang masama para maging ganito ang maging buhay niya. Bakit siya pa? Bakit hindi na lang ako?
Siguro ganito talaga ang buhay, unfair.
Lumipas ang mga araw, buwan at taon. Maraming nagbago. Maraming nangyari.
After ng ilang araw nagising din siya pero doon na nagsimula magbago ang lahat.
Simula na hindi na niya ako makilala pang muli.
Limang taon na kaming kasal pero hindi nagbabago ang sitwasyon namin.
May isa na kaming anak na babae. She's our princess, she's an angel to us.
"Dada!" tumatakbo sa akin si Thalia Andrean. Agad ko siyang kinarga. Masyadong makulit na bata.
"Tean, halika nga dito." biglang sumulpot ang napakaganda kong asawa. Walang pinagbago ang mukha niya, she's still the most beautiful girl in the world.
"Dada, don't want to!" nag-cross arms si Tean habang naka-pout. Kinurot ko ang ilong niyang matangos. Lalo naman siyang sumimangot.
"Tean, Momo wants you to take a bath." umiling ang bata na lalong kinatuwa ko. Palaging ganito ang sitwasyon namin kapag nandito ako sa bahay. Palaging ayaw magpaligo ni Tean kay Taylor.
Binigay ko na lang si Tean kay Taylor at sinundan ko silang pumunta ng banyo. Ang sarap makita na naglalaro ang dalawang magandang babae sa buhay mo. Halos kapag tinitignan ko sila, parang walang problema.
Sabay kaming kumain ng dinner.
Bago ako pumasok kinabukasan, hinanap ko muna ang remote and I play our video sa ospital five years ago. Ang video na palaging magpapaalala kay Taylor kung sino ako at si Tean sa buhay niya.
Nakita ko siyang bumangon at nakita ko na naman ang weird niyang mukha. Palaging sinasabi ng mukha niya, sino-ka look?
Pinanood niya lang yung video at nung natatapat na sa akin, tumitingin siya sa akin at sinisigurado kung ako yung nasa video. Ngumiti lang ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
A Dying Wish (Editing)
Tiểu Thuyết ChungA Dying Wish Chapters Edited (19/50) A story of a girl who has everything she want. Until one day, everything turned upside down. Will she continue to live and remember everything she has or will she forget everything? Copyright © fasdelacruz 2014