neonowe noce // yoonmin

neonowa tęsknota

Yoongi często zastanawiał się, kim jest Jimin.

Czy jego spojrzenie było tak samo miękkie, jak głos, który Min słyszał co noc?

Czy jego sylwetka była tak drobna, jak słowa niknące w szumie miasta?

Czy kąciki jego ust unosiły się ku górze, kiedy Yoongi wychwytywał odgłos tłumionego śmiechu?

Miał wiele głupich pytań w głowie.

Mógł, oczywiście, po prostu przechylić się pewnej nocy przez barierkę i poznać wszystkie odpowiedzi. Mógł też zapukać do drzwi sąsiada i po ludzku się z nim przywitać.

Ale to był Min Yoongi.

A Min Yoongi lubił być sam.

(nawet jeśli jego wzrok tęsknie uciekał ku bursztynowym światłom)