No More Chances

Chapter 4: Suffering

Hindi ako mapakali. It's 10 o'clock in the evening but still there is no Oastin. Kasama pa ba niya si Angela? Ok na ba si Angela?

I'm sorry for what I've done.
Di ko naman talaga sinasadya. Siya yung nanguna kaya ko yun nagawa.

Nang may humintong sasakyan ay dali dali akong lumabas sa bahay ngunit sa paglabas ko palang iyon ay sinalubong na ako ng isang malutong na sampal.

"You bitch!!! How could you do this to her!?" Galit na sabi nito

"Oastin, di ko yun sinasadya. Siya yung nanguna kaya dapat ako ang kampihan mo." Mahinahon kong sabi ngunit sinampal niyang muli ako at dahil malakas ang pagkakasampal niya ay natumba ako sa sahig.

Nang hindi pa ako tumayo. Hinawakan niya ang aking buhok, napakasakit niyon at parang malalagas ang bawat buhok na nasa aking ulo.

"Please! Oastin let me go. It hurts." Kahit nahihirapan ako ay nagawa ko pang sabihin ang mga salitang iyon

"You'll be hurt by my hands bitch. I'll make you suffer or should I say I will always makes you suffer"nakangisi pa ito ng sabihin niya iyon sa mukha ko.

Pinatayo niya ako habang hawak niya parin ang buhok ko.

" You know what? Haven't I told you that your just a trash for me. I never treat you as my wife because I don't love you and I will never love you"

Napatigil ako sa pag iyak at para bang di ko na ramdam ang sakit na pagkakahawak niya sa aking buhok.

'Kailangan mo ba talagang ipamukha sa aking di mo ako mamahalin?'

"Why?"

Isang katanungan pero maraming laman. Isang katanungan ngunit ang daming sagot na hindi ko kayang makuha.

"Bakit di mo ako kayang mahalin? Bakit palagi nalang si Angela? Bakit sinasaktan mo ako? Bakit?"

At marami pang ibang katanungan ngunit ang mas importante ang kailangan ngayon.

"You want to know the answers?"
Tumango ako tanda na desperada ako kahit na masakit man ang lahat kakayanin ko.

"Your first question is Why can't I love you? The answer is my heart never beats on you. My heart never wants you and my heart will never love you. Second question 'Why I always choose Angela over you? It is because you are not her. Angela is different from you and i will never choose you over her because I love her."

Nang sabihin niya iyon. Ang mga katagang gusto kong marinig ngunit sa iba niya inilalaan.

"Third question 'Why I am hurting you? Because of you, Angela will not break up with me and everytime I see your face It always remind me that I will be tied up with you? Like hell. Now, did I answer all your questions? Are you satisfied now?"

Di ako nakasagot sa mga sinabi nito at mumunting hikbi lang ang maririnig mo sa akin.

"I'm sorry if I agree with the marriage. I was deeply inlove with you and I am desperate to be with you Oastin that's why i did those! I'm sorry! I'm so very sorry if I destroy your relation with her."

Binitawan niya ako at pumasok sa kanyang kwarto. Napaiyak ako ng sobra. Yung tipong maririnig mo sa bawat sulok ng bahay. Napayuko ako at umupo sa sofa na naroroon.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa kakaiyak.

🌸🌸K🌸I🌸N🌸A🌸B🌸U🌸K🌸A🌸S🌸A🌸N🌸🌸

Gumising parin ako ng maaga kahit na masakit ang aking katawan dahil sa pagkakabugbog ko kahapon.

Dito pala ako nakatulog sa sofa. Alam kong di na ako naka akyat pa sa taas dahil sa kakaiyak ko kahapon paniguradong mugto tong mga mata ko.

Tiningnan ko ang laman ng ref ngunit mga itlog nalang ang naroroon at wala ng iba. Wala ng supply ng pagkain pati siguro gatas at kapi wala na. Mas mabuting mag grocery ako mamaya.

Pinrito ko ang itlog na natira pagkatapos nun ay naglinis na ako ng bahay. Pumunta naman ako sa likod ng bahay para diligan ang halaman duon pati narin sa harap ng gate may mga bulaklak rin kasi ron.

Gusto ko talagang mag alaga ng mga halaman nakakakalma lang kasing tignan sila.

"Allyshia!!!"

Sigaw ng nasa loob kaya pumunta na agad ako kung saan paroroon ang boses na iyon

"Bakit?"

"My coffee?"

"Wala ng kapi, Oastin. Naubos na yung supply sa ref. Hayaan mo mag gogrocery ako mamaya."

Umupo naman ito sa hapag kainan at inumpisahan ng kumain. Aastang aalis ako ngunit pinigilan niya ako.

"Did I tell you to go? Just stay when I'm eating."

Kaya bumalik ako sa gilid at naghintay na matapos siya.

Wala na naman akong kain ngayon sapagkat inubos na naman niya.

Hinugasan ko na yung pinagkainan niya. Nang matapos na ako ay naligo na at nagbihis.

Ngayon na ako pupunta sa mall para naman may makain ako. Di na ako humihingi sa kanya ng pera sapagkat may pera na ako sa credit card ko.

Naghintay ako ng masasakyan ngunit may bumusina sa gilid ng kalsada.

Binaba nito ang salmamin ng kotse(di ko alam anong tawag nun)at kumaway pa sa akin

"Allyshia, san punta mo?" Nakangiti pa ito sa akin

"Bibili. Maggogrocery ako."

"Samahan na kita."

"Nako wag na. Nakakahiya naman"

"Halika na wala naman akong gagawin ngayon ehh"

Sige na nga. Wala din namang dumadaan na taxi."

Sumakay na ako sa kotse niya at pina andar na nga niya ito

"Di pala ako nakipagkilala sa'yo ng pormal. I'm Justine Ethan Conde, 25 years of existence and single." Nagwink pa ito ng sabihin niya ang huling salita

"Ikaw?"

"Ahh oo.... I'm Allyshia Angelica Alcama, 23 years old, and mar---making my life happy" medyo kabado kong sagot

"Haha, so pwede palang maging tayo."

"Baliw"

"Promise di ako nananakit ng babae. Gentleman kaya to'."

Nakakaruwa lang na may ganito pa palang lalaki sa mundo. Mula kasi nung makilala ko ang tunay na ugali ni Oastin ay sinabihan ko talaga ang sarili ko na lahat ng lalaki ay sasaktan lang ang babae.

Tumingin nalang ako sa labas ng kotse. Kay tagal kong hindi nakalabas ng bahay. Para akong hayop don na kinukulong at pinapalabas lang kung kailangan.