No More Chances

Chapter 6:Stay Away

Natapos kaming kumain na walang imikan. Patayo na siya kaya tumayo rin ako para hugasan ang mga pinggan na pinagkainan namin.

"Follow me, after that." Habol niya bago umalis sa kusina.

Sinumulan ko ng manghugas at pagkatapos nun ay nagbihis na ako ng pambahay.

Hinanap ko siya pagkababa ko at di naman ako nahirapan sapagkat nasa sala lang pala ito.

"Oastin" tawag pansin ko rito. Tinitigan naman niya ako at ibinaling ang tingin sa isang upuang kaharap niya.

Alam ko na kung ano ang gusto niyang gawin ko kaya umupo naman ako sa harap niya.

"How did he know?"nagkataka naman ako sa tanong niyo. Binigyan ko siya ng isang litong mukha.

" How did he know that we're married? Did you tell him?"yun pala ang ipinupunto niya.

"Nagtaka siya nung makita niya yung wedding ring na suot ko kaya tinanong niya ako kung asawa ba kita, hindi naman ako marunong magsinungaling kaya sinabi ko nalang. Sorry." Nakayukong paliwanag ko. Ayokong tingnan siya sa mukha.

"Then, f*cking make a goddamn story? Tell him that someone promised you to marry.!!!!!!"

Sigaw na naman niya. Feeling ko maiiyak na naman ako.

"Di ko sinasadya ok. I'm very sorry" at di ko na nga napigilang ilabas ang luha ko

"Don't cry. I will never pity you." Madiing saad niya.

Pinunasan ko naman ang mga luhang pumapatak sa mata ko.

"Stay away from him nor talk to him. Understood?"

Napatango nalang ako sapagkat ayokong marinig niya ang mahihina kong hikbi.

"Si Angela?" Tanong ko. "Kamusta na siya?"

"She is fine"

"I'm asking this because I'm concern at kaya ko ito sinasabi ay dahil nakita kayo ni Justine sa hospital na nagha-... Naghahalikan" parang may bumura sa lalamunan ko ng sabihin ko yun.

"Then?" Walang ganang sagot nito

"Why can't you love me Oastin?. I want to feel your love in just a month. I want to feel that I am loved. Can you make that wish true?" Seryoso kong sabi.

Ngunit tumayo ito at nagpatuloy sa paglalakad.

Napaiyak ako ng sobra.

'Bakit Oastin. Di ba ako kamahal mahal? Mahirap ba akong mahalin?'

Napakasakit lang na di niya man lang kayang tuparin ang hiling na 'yun. Kahit isang buwan lang, okey na sakin yun.

Tumayo na rin ako at pumunta sa aking kwarto. Itinulog ko nalang iyun. Ayoko ng isipin pa lahat ng sakit. Sana kahit isang araw man lang mawala itong sakit na nararamdaman ko.