Revenge of A beauty .

CHAPTER TWENTYNINE

Bella

Maganda ang gisisng nang lahat nang tao dito sa bahay at lahat kame ay hand na harapin
Ang mga dapat namin gawin ngayong araw na to.

Halos isang linggo na nang magtapat saakin si vincent , nung una ay parang nagkakailangan kame pero naisip
Ko naman na bakit ko pa kailangan mailang sakanya eh hindi naman niya ako pinilit na mahalin siya pabalik o kaya naman ay pwersahan na gustuhin siya.

Sabi naman niya saakin ay handa siya mag hintay kung kailan ako handa na mag mahal ulit.
Kasalukuyan kaming kumakain nang agahan nang mag ring ang phone ko.

Agad na sinagot ni vincent iyon.

" pakialamero ka no ?"
Basaga sakanya ni kim at bumelat pa sa kapatid . Hahah
Para talagang mga bata.

" sino yan ?"
Kunot noo siyang tumingin saakin at inabot ang cellphone ko.

Tinignan ko kung sino ang tumawag at napalunok Ko nang makita ko ang pangalan na iyon.

" kausapin mo . Dun ka sa labas para hindi ka marinig "
Bulong ni kim.

Padabog naman na tumayo si Vincent at hinila ako sa garden .
Sinenyasan niya din ako na iloud speaker ang phone para marinig niya ang usapan na ginawa ko naman agad . Sa itsura kase ni vincent parang gusto na niya basagin ang cellphone ko o kaya naman ay siya na ang kakausap.

Huminga muna ako nang malalim bago nag salita.

" hello "
Paunang sabi ko . Narinig ko naman sa kabilang linya ang malakas niyang pag buntong hininga .

" hi . How are you ?"
Talaga ba ??

" ahh . Ayos lang naman , bakit ka napatawag ?"
Rinig ko naman sa kabilang linya ang pag bungisngis niya.

" im glad. You're okay , wala naman . Gusto lang sana kita makita at makausap , are you free tonight?"
Halos malukot na nang husto ang mukha ni vincent sa naririnig . Huminga ako nang malalim bago ulit sumagot.

" i dont think so . I have a plan today "
Napapikit naman ako nang makita ang nakataas na kilay ni vincent saakin.

" aww. Seryoso ? I badly miss you bella , please "
Nakita ko naman na nag buntong hininga si vincent pero sumenyas na pumayag na din ako.

Hindi ko alam kung ano ang nangyayare saakin pero yung nararamdaman ko.
Parang ayoko makipag kita kay francis . Para feeling ko nasasaktan ko si vincent . At para akong batang nakatingin sakanya na nang hihingi nang permiso para lumabas .

Siguro dahil alam ko na malalim na ang nararamdaman niya saakin at iba narin ang nararamdaman ko.
Gusto ko pa bang gumanti ?

Hahayaan ko nalang ba na kalimutan ang nangyare ?
Pano nalang ang mga dapat na saakin ?

Tumungo ako kay vincent , kailangan ko parin bawiin kung ano ang dapat na saakin.
Pinag hirapan nang pamilya ko ang pera at kayamanan na pinag papasasa nila sa buhay nila.

" but , we can make things out . Aayusin ko nalang ang schedule ko ngayon see you at 7?"
Masaya ang tono ni francis sa kabilang linya . Alam ko na nasasaktan si vincent pero siya narin naman ang nag sabi na dapat kunin ko ang akin .