Fan fiction [[ 镇魂 ]] by Res_Rei

One-shot story Chapter 2: แผลเป็นในหัวใจ

//มาเติมกาว มาเยียวยาหัวใจจากฟิกที่แล้ว โดนบ่นว่าทำร้องไห้ทั้งๆที่ร้องกันมาเพราะดูตอนที่39 (หลบขวดน้ำจ้าละหวั่น 555) จริงๆคิดอยู่สักพักว่าจะเอาพล็อตอะไร สิบแปดบวกดีไหม แล้วก็สรุปได้ว่าไหนๆก็ถนัดพล๊อตเศร้าเคล้าน้ำตา (หรือจริงๆคือเราชอบผู้ชายร้องไห้ //อย่าตบเรามันคือความชอบ 5555) ก็มาต่อทางนี้แล้วกันเนอะ 5555555 ประกอบกับฉากที่จ้าวอวิ๋นหลานเรียกเสิ่นเว่ยตอนล่าสุดมันติดตามากด้วย ส่วนจะสิบแปดบวกไหม 5555 พยายามเขียนแล้วค่ะ แต่ก็จะไม่ได้ชัดอะไรมาก เพราะมันคือฟิกเศร้า อยากเน้นที่อารมณ์มากกว่า ถ้าผิดกฎห้ามสิบแปดหรือยังไงบอกนะค่ะ จะได้เซ็นเซอร์หรือใช้ลิ้งค์แทนน้า //ว่าแต่มันเศร้าอีกแล้ว เราจะโดนคนอ่านประท้วงอีกไหม 55555

หมายเหตุ - เพื่อความฟิน จะปรับให้น้องหนวดเรียกพี่เว่ยว่า เสี่ยวเว่ย แล้วพี่เว่ยของเราเรียกว่า อวิ๋นหลาน นะคะ (หรือควรจะเป็นเสี่ยวหลานดี ปกติถ้าสนิทกันแล้วควรจะเรียกอะไรอ่ะคะ ขอความเห็นนิดนึง จะให้เรียกเสี่ยวจ้าว มันก็เป็นนามสกุลอ่ะ เสี่ยวเว่ยนี่เราอ้างอิงจากในซีรี่ย์เอา อยากให้เปลี่ยนบอกน้าจะมาแก้ให้) เนื้อเรื่องจะเป็นพล๊อตที่อิงจากซีรี่ย์คือเอาเหตุการณ์จากตอนล่าสุด ติ๊ต่างเอาเองว่าตอนจบเขาย้ายมาอยู่ด้วยกันและจบด้วยดีแฮปปี้ไม่มีใครตายทั้งสิ้น (มโนกาวขั้นสุด 55555 มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน เพราะนี่คือฟิกค่ะ)

//รอบที่แล้วก็เสิ่นเว่ยร้องไห้ รอบนี้ก็จ้าวอวิ๋นหลานร้องไห้ จริงๆเราไม่ได้อยากให้ร้องเยอะนะคะ เพราะสองคนนี้ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น 555 แต่เรารู้สึกว่าการที่ต้องเห็นคนรักตายต่อหน้าคือเรื่องที่เจ็บปวดที่สุดจนทำให้ร้องไห้สำหรับสองคนนี้มากกว่า - และเราชอบผู้ชายร้องไห้ 55555 วิ่งหลบ อย่าตบเค้าาาาา 55555

_________________________________

"หยุดนะ!!!! อย่าทำร้ายเขา!!!!!"