Fan fiction [[ 镇魂 ]] by Res_Rei

Drabble - อู๋เสียในแบบฉบับของเขา (หลงไป๋)

Drabble

อู๋เสียในแบบฉบับของเขา

//อนึ่ง น่าจะหลุดคาร์แน่นอนตั้งแต่ยังไม่เริ่มเขียนนะคะ 55555 (ออกตัวแรงไว้ก่อนเลย 5555) แต่ก็อยากเขียนเรื่องของอู๋เสียของพี่ฉินฮ่าว (สะกดยังงี้ไหม สะกิดผิดบอกเราด้วยน้า) จริงๆค่ะ 55555

//ถามว่าดูซ่าไห่จบไหม จบ เข้าใจไหม ก็ไม่ได้เข้าใจทะลุปรุโปร่งค่ะ 5555 อาศัยอ่านตามบล็อก โชคดีที่ในทัมป์มีคนสรุปช่วงท้ายเอาไว้ จะพยายามเอามาใส่โดยที่ไม่ผิดนะคะ (ผิดตรงไหนท้วงเราได้เลยค่ะ เดี่ยวแก้) อ่านไปก็ถ้าไม่ชอบใจยังไงบอกได้ค่ะ เดี่ยวแก้ แก้ไม่ได้รื้อเขียนใหม่ เขียนใหม่ไม่ได้ ลบ 555555

//ถ้าถามว่าทำไมเขียนพล็อตนี้ ก็อย่างที่บอกคืออยากเขียนรีวิวอู๋เสียของพี่ฉินฮ่าว 55555 และจากการดูจนจบ (ข้ามไปเยอะ 5555) เราชอบอู๋เสียเวอร์นี้มากกกก น่าจะมากที่สุดตอนนี้ เพราะของหลงเกอยังไม่ถ่าย และเราก็รู้สึกหนักใจแทนเกอเอาเรื่อง (แต่เกอทำได้แน่นอน เราเชื่อฝีมือ 555) เพราะคาแร็กเตอร์ที่เล่นคือผู้ชายที่เคยเทียนเจิน แต่กร้านโลกแล้ว ซึ่งถ้าไม่นับเรื่องฝีมือการแสดง หน้าหล่อๆของเกอเราใสมาก 555 เรานึกไม่ออกว่ามันจะกร้านขึ้นขนาดอู๋เสียในซาไห่ได้ยังไง คือถึงตามบทมันจะเป็นอู๋เสียที่สดใสขึ้นจากภาคซาไห่เพราะปลดภาระลงจากบ่า แล้วเสี่ยวเกอก็กลับมาแล้วก็เถอะ แต่ประสบการณ์คนเรามันไม่ได้หายไปนี่นา แล้วอายุอู๋เสียภาครีสตารท์นี่เกือบ สี่สิบ แล้วใช่ไหม (หรือทะลุแล้ว 555555) เราห่วงคอสตูมกับเขาจะแต่งหน้าเกอออกมายังไงมากกว่า เพราะดูจากเรื่องที่เล่นมา เกอหน้าเด็ก หน้าใสมาก มีเสิ่นเว่ยนี่หล่ะที่ดูสมอายุผู้ชายสามสิบต้นๆ อาจจะเพราะด้วยทรงผม (และเราชอบผู้ชายทำผมเรียบร้อยมากกว่า ไม่ปิดหน้า เราบ้าเองค่ะ 55555)