[[Don't you dare to hurt my love]] - (Re-write)

742 12 25
                                    

//เสิ่นจ้าว จากเรื่อง พบกัน อีกครั้ง นะคะ

//อ่านไปก็อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ //เหงื่อตก เพราะเอาพล็อตซ้ำแบบที่เคยเขียนมาปรับ เพราะอยากลองว่าตัวเองจะสามารถเขียนสิบแปดบวกแรงๆได้ไหม ผลก็อยู่ข้างล่าง หัวก็ตัน ตัดอี้กกกก 555555 แต่จริงๆจุดเริ่มต้นมาจากฉากตอนท้ายของตอนที่ 38 ที่เมี่ยนดูถูกเสิ่นเว่ยแล้วอวิ๋นหลานเจ็บใจน่าดู นั่นแหละค่ะ ^^

//ปิดหน้าเขิน (ไม่น่าทัน) 18+ นะคะ แรงกว่าทุกอันนะ แต่ก็ไม่ได้แรงขนาดนั้น

//อย่างน้อยถ้ายิ้มได้ ก็จะดีใจแล้วคะ ขอบคุณค่ะ



-----------------------------------------------



เสิ่นเว่ย คือคนรักของเขา

คนที่เขารักมาก มากจนไม่มีอะไรลบเสิ่นเว่ยคนนี้ออกจากทั้งหัวใจและวิญญาณของเขาได้

ต่อให้โชคชะตาจะขัดขวางและกีดกันพวกเขา

ต่อให้ฟ้าและทั้งโลกเป็นศัตรูกับพวกเขา

วิญญาณของจ้าวอวิ๋นหลานคนนี้ ก็จะโหยหาเพียงคนรักของเขา เสิ่นเว่ยคนนั้น



ความทรงจำอันโหดร้ายที่ไม่ว่าผ่านมาจนถึงภพนี้หรือภพไหน เขายังคงจำมันได้

เสิ่นเว่ยสละแทบทุกอย่างเพื่อเขาในวันแห่งโชคชะตาวันนั้น

ร่างกาย ชีวิต และศักดิ์ศรีของเขา

วินาทีที่ร่างนั้นถูกทำร้าย เขากรีดร้องเรียกอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อเขารับรู้ว่าชีวิตของอีกฝ่ายหายไป โดยที่เขาไม่สามารถรั้งเอาไว้ ใจของเขาแหลกสลาย เขาสูญเสียเหตุผลที่จะก้าวต่อไปอย่างสิ้นเชิง

เขาจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นอีกครั้งเด็ดขาด

ไม่มีทาง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะไม่ยอมเสียคนรักของเขาไป

Fan fiction [[ 镇魂 ]] by Res_ReiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin