ราคาที่ต้องจ่าย - Extra Bad End - ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว (2)

322 9 4
                                    


//ต่อจากต่อนที่แล้ว จะยกมาย่อหน้านึงนะคะ


ในจังหวะที่ใครบางคนกำลังจะยกมือถือขึ้นมาเพื่อถ่ายภาพอย่างไร้มารยาท หญิงสาวหลายๆคนที่ยืนรายล้อมเหตุการณ์สะเทือนใจสะบัดหลังมือกระแทกผู้คนใจทรามอย่างโกรธเกรี้ยว นัยน์ตาที่แดงก่ำ และฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำตาของพวกเธอนั้นเกรี้ยวกราด คลุ้มคลั่ง และเจ็บแค้นราวกับถูกทั้งโลกทรยศ พวกเธอไม่ได้เอ่ยคำพูดใดๆ แต่เพียงสายตากล่าวโทษอย่างร้ายแรงก็เพียงพอที่จะทำให้คนเหล่านั้นถอยหลบฉากไปอย่างละอายและหวาดกลัว หญิงสาวเหล่านั้นค่อยๆกระจายตัวหันหลังให้ภาพที่แสนจะทารุณตรงนั้น พวกหล่อนโอบล้อมพื้นที่เล็กๆตรงนั้นไว้เพื่อปกป้องวินาทีนี้ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง ปกป้องคนที่พวกเธอรักและชื่นชอบมาตลอดในยามที่พวกเขาอ่อนแอที่สุด

ไป๋อวี่ไม่ได้รับรู้เหตุการณ์ใดๆรอบกายกำลังพยายามลูบใบหน้าที่เหมือนกับหลับสนิทนั่นอย่างลนลาน ขอเพียงความอบอุ่น หรือสัมผัสเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่บ่งบอกว่าคนตรงหน้าเขายังมีชีวิต ขอเพียงแค่นั้นเท่านั้น

เกอของเขามักอบอุ่น อ่อนโยน เหมือนกับแสงอาทิตย์ในฤดูหนาว

แต่ตอนนี้ร่างของเกอกลับเย็นเยียบ หนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจ

ทะเลสีเลือดแดงฉานท่ามกลางหิมะสีขาวบริสุทธิ์

ภาพที่โหดเหี้ยม และทารุณ

เกอจะเจ็บปวดขนาดไหน เกอของเขาต้องทรมานขนาดไหน

ไม่จริง นี่ไม่ใช่เรื่องจริง มันต้องไม่ใช่ความจริง

นี่คือบทลงโทษของเขาอย่างนั้นหรือ

นี่คือ ราคา ที่พวกเขาต้องจ่ายอย่างนั้นหรือ

"เกอ"

คำเรียกหาที่คุ้นหูนั้นแสนจะบางเบา สั่นไหว และแหบพร่าราวกับมันไม่ใช่เสียงของเขา มันสิ้นหวังไร้เรี่ยวแรงทว่ายังคงดื้อรั้นเพื่อไขว่คว้าความหวังสุดท้ายเอาไว้ท่ามกลางความมืดมนที่ไร้ทางออก

Fan fiction [[ 镇魂 ]] by Res_ReiTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon