Fan fiction [[ 镇魂 ]] by Res_Rei

One-shot story Chapter 3: ความสุขของคุณ

//มาเสริฟความกาวที่หวาน หวานมากจนคนเขียนต้องหันมามองตัวเองว่า นี่ตรูเขียนเหรอออ คือปกติเป็นคนที่เขียนฉากหวานไม่เคยเกินครึ่งหน้ากระดาษเอสี่ และเป็นฉากหวานที่ไร้ความหวานเลี่ยนโดยสิ้นเชิง ส่วนใหญ่จะเป็นฉากกุ๊กกิ๊กปนตลกซะครึ่ง พอเขียนจบนี่ขนลุกเกรียวกันเลยทีเดียว เพราะฉะนั้นถ้ามันพิลึกยังไงก็ //ทำตาอ้อนแบบอวิ๋นหลานตอนโดนเสิ่นเว่ยดุ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ หวังว่าคงจะไม่แปลกมากเนอะ 555

//สารภาพว่าพล็อตตันมากค่ะ คิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนอะไร พอดียังติดใจประเด็นที่ซีรี่ย์มันขยี้เหลือเกิดเรื่องงานสอนของเสิ่นเว่ย เลยเอามาเล่นต่อ (ในซีรี่ย์ได้ปิดประเด็นนี้ไปยังค่ะ ใครรู้บอกเราด้วย เพราะเราดำน้ำ + ข้ามบ้าง อาจจะพลาดไป ซับอิ้งก็มีไม่ไกล 5555) คือจริงๆเห็นคลิปมะวานแล้วอยากจะเขียนแบบเศร้าสุดทางไปเลย แต่เริ่มพล็อตนี้ไปแล้ว เลยว่าจะรอไปเขียนหลังตอนจบ 5555 (และกลัวโดนรุมสกรัม 555 ล้อเล่นค่ะ) ใครมีพล็อตอะไรอยากให้ลองเขียนลองเสนอมาได้นะคะ เดี่ยวจะลองดู ถ้าเขียนได้ 5555

//คำเรียกเสิ่นเว่ยของแต่ละคนนี่คือพยายามคิดเอาว่าถ้าเสิ่นเว่ยบอกให้ทำตัวเหมือนเดิมแล้ว แต่ละคนควรจะเรียกยังไง ของฉู่เกอนี่ยังไงก็ต้องมีท่านห้อยไว้ 5555 ส่วนคนอื่นก็อาจจะเรียกเหมือนเดิมเนอะ ใครอยากให้เปลี่ยนหรือคิดว่ามันแปลกๆก็บอกด้ายยย

ขอให้มีความสุขกับการอ่าน หวังว่าทุกคนจะยิ้มกับฟิกนี้นะคะ ถือว่าเยียวยาจากอีคลิปออฟฟิเชียลเมื่อวานละกัน ทำใจร่มๆก่อนถล่มคนเขียนบทและ ผกก ในไลฟ์วันนี้ (ฝากคนถล่มได้ถล่มแทนให้ด้วย เราไม่รู้ภาษาจีนเบยยยย 5555)

_______________________________

ช่วงนี้หน้าตาของเสิ่นเว่ยดูไม่สดใสเหมือนเคย

จ้าวอวิ๋นหลานครุ่นคิดอย่างกังวลเมื่อเขาสังเกตได้ว่า ช่วงนี้รอยยิ้มของเสิ่นเว่ยนั้นไม่ค่อยปรากฎให้เห็นบ่อยเหมือนเมื่อก่อน ทั้งๆที่ช่วงนี้ทุกอย่างรอบตัวของทั้งสองคนก็ดูจะราบรื่นดีไม่มีปัญหาไดๆ