U Hurt Me | Kaisoo

|8|

~Yürürken ellerim boş ...
~ ... kalmayacak Kyungsoo.
~~~~KAI'NIN AĞIZINDAN~~~~
Yavaşça kendime gelmeye başladım. Gözlerimi açamıyorum ama sesleri duyuyorum. Kyungsoo'nun beni bırakma demesi. Hemşireler benimle ilgilenmeyi bırakıp dışarıdan gelen çoğunluklu sese koşarak gittiklerini ayak seslerinden anladım. Kendimi zorladım ve gözlerimi açtım. Hafif dikleşip gözlerimi kapıya çevirdim. Yerde yatan güçsüz bedeni görünce gözlerim istemsizce doldu. Tüm gücümle bağırdım.
-Kyungsoo!
Ayağa kalkıp Kyungsoo'nun yanına gitmeye çalıştım. Ama kolumda ki serumlar buna engel oluyor. Serumu elimden çıkardığım gibi Kyungsoo'nun yanına gittim. Hemşirenin biri beni tutup odaya sokmaya çalışıyordu. Hemşireyi ittirip Kyungsoo'nun yanında gittim. Soo'yu yavaşça kucağıma alarak onun odasına gitmeye başladım. Bizimkilerin bana şaşkın ve garip bir şekilde baktıklarını görünce daha hızlı bir şekilde devam ettim. Doktor ve hemşireler benim peşimden geliyorlar. Odaya girip kapıyı kapattım ve kilitledim. Doktor kapıya vuruyordu. Kyungsoo'yu yatağa yatırıp camın yanına gittim ve perdeyi kapattım. Kyungsoo'nun yanına yatıp hastane pikesini üstümüze örttüm. Kyungsoo'nun kafasını kolumun üstüne alıp ona sarılarak kokusunu içime çektim. Gördüğüm o şey hayal miydi? Rüya mıydı? Gerçek miydi?
Belki de ...
Geçmişte yaşanmış bir anıdır.