Laboratuvar

216 11 6
                                    

Geri dönmesine dönmüştüm de burda çözmem gereken bir çok sorun vardı ilk iş Ron’u bulmam gerekiyordu çalıştığı binanın önüne gittim hava biraz karanlık ve soğuktu herzamanki gibi kapı önünde güvenlik vardı yanlarına gittim onlara içeride kardeşimin çalıştığını ve içeri girip giremeyeceğimi sordum tam da tahmin ettiğim gibi bir cevap geldi yani cevap tabiki hayırdı bir kapı açıldı kapının açılmasıyla içerden çıkan adamı yere fırlatıp içeri doğru koşmaya başladım hayatımda hiç koşmadığım kadar hızlı koşuyordum şuan arkamda ki güvenlik sayısı her katta 2 ye katlanıyordu nerdeyse her odaya baktım fakat hiç kimse yoktu içeride hatta buraya getirildiğimde burası eskiden böyle değildi son bir oda kalmıştı odaya doğru öyle hızlı koşuyordum ki önüme çıkan güvenliğe çarpmıştım bende herhangi bir problem yoktu ama güvenlik için aynı şeyi söyleyemem yere yığılmıştı aldırış etmedim odanın kapısını açtım oda da sadece büyük su deposuna benzer bir şey ve içinde de daha önce hatırladığım birkaç kişi vardı şaşırdım birkaç kişi derken sanırım ufak bir detayı atladım sadece kafaları bunlarla ne yapabilirlerki…Sanırım bu kesinlikle katilin ben olmadığımı söylüyordu arkamı döndüm ama ufak sorunlarımdan biri unutmuştum yaklaşık 50 kişilik bir güvenlik tam da arkamda duruyordu burdan kurtulmam imkansız gibi birşeydi herhalde ama ben imkansız pek inanmam herzaman ufakta olsa bir olasılık vardır ve herzaman denemeye değerdir.Odanın sonuna doğru tekrar koşmaya başladım 40. Katta falan olmalıydık camın odanın sonundaki camın önüne geldim cam duvarın olması gereken her yeri kapıyordu burdan atlamayı düşündüm ama camın herhangi bir açmaya yeri yoktu güvenlik etrafımı sarmıştı.Bir kaç adım ileri doğru atarak önümdeki güvenlik görevlisine yaklaştım ellerimi uzattım herkes bir anda ellerindeki silahları indirdi bunu yapmaya çalıştığımı sanırım anlamamışlardı güvenlik görevlisi kelepçeleri çıkarmaya çalışırken birden arkamı dönüp cama doğru koşmaya başladım cama çarpmıştım hatta camı kırdım ama yere düşmüyordum gözlerimi açtım yeni bir oda daha bunu daha önce hiç fark etmemiştim ama burada çalışanlar bulunuyordu  arkamdakileri hatırladım tekrar koşmaya başladım odanın sonunda bir asansör vardı oraya gidersem aşağıya inip kaçabiliceğimi düşündüm herkes bana bakıyordu ama neden fark etmemiş gibi yapıp elimden geldiğince nefesim ne kadar yeter koşmaya başladım tam sağ tarafımda duran bir kapı aralık kalmıştı herkeste olalabiliceği gibi bende de içeride neler olduğu hakkında merak uyandıran şeyler yaşamıştım kapıya doğru yöneldim kapıyı açtığım da sanki dünya başıma yıkılmıştı.Ron’u bir sedye ye bağlamışlar ve üzerinde deneyler yapıyorlardı ama düşündüğünüz tarzda deneyler değil daha çok açık bir ameliyat gibi nerdeyse tüm organları dışarıdaydı ona doğru bakıyordum sanki nefesim kesilmişti orda duran bir adam eline neşteri aldı ve üzerime doğru gelmeye başladı arkadaki güvenlik görevlileride iyice yaklaşmıştı.Odadan çıktım asansöre gitmeye çalışıyordum asansörün kapısına gelip arkama baktım ve asansöre girdim Ron’u ordan kurtarmam lazım ama bunu yapmam biraz zor olucak…Asansör en alt kata inmişti heryer karanlık önümü bile göremiyordum her ilerlediğim de bir sedyeye çarptım içerisi iğrenç kokuyordu sonunda bir kapı buldum açtığımda gördüklerim iğrençti bir sürü insan cesedi ceset derken organlarına kadar parçalanmış ve hiçbirinin kafası yoktu…

Geçmişin GeleceğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin