Yerimden zar zor doğrulmaya çalışıyordum.Ayağım sargılıydı ama benim asıl merakım "kim ? nasıl ?" hala yaşıyorum en son hatırladığım ise ayağımdan vurulduğum ve 2-3 el sıkılan silah sesleriydi sanırım o mermi atışları bana değildi zaten ayağıma sıkılan mermiden sonra korkudan bayılmıştım ama kim kurtarmıştı beni ?...Arkadan yavaş yavaş gelen ayak seslerini duyabiliyordum korkudan ne yapabiliceğim hakkında da pek bi fikrim yoktu zaten ayağımı kullanamıyordum...Arkamı döndüğümde gördüğüm kişiyse Ron'du ama nasıl ? orda bile değildi ki...Sen sormadan ben söyliyim telefon.Bir an şaşırdım ama yani başka nasıl olabilirdi.Neyse sonuç olarak hala hayattayım ve yanımda da kaardeşim var en azından ikimizde yaşıyoruz.Şimdi sıra nerde olduğumuzda ve nereye gidiceğimizdeydi biraz Ron olanları anlattıktan sonra nereye gidiceğimize karar vermiştim...Progs'u bulmaya Ormana geri dönücektik ama Ron bunun için pek istekli değildi.Sonunda Ron'u ikna etmeyi başarmıştım ama yürümemde Ron yardım etmeliydi.Tam giderken Ron yerden bulduğu iki sopayı bana verdi bunlarla geçiçi bir süre idare edebilirdim sanırım.Ormana yaklaştıkça bende korkmaya başlamıştım hava karanlık göz gözü görmüyor ve en ufak seste korkudan ölücekmişim gibiydi ama Progs eğer hala yaşıyorsa onu kurtarmalıydım.Orman da Progs'u arayabilmek için önce ayrılmalıydık ben ormanın sağ tarafına Ron ise diğer tarafa doğru yol aldı.Sanki herhan karşıma biri çıkıcakmış gibi gelmese aslında çok daha iyi bir arayış olucaktı benim için yolda hep bunu düşünüp tetikte kalmaya çalışırken nerydese ormanın sonuna geldiğimi fark ettim ama hala Progs'u bulamamıştım.Umarım Ron benden daha şanslıdır derken sanırım ben şanslıydım tam karşımda bizi buraya getiren polislerin arabaları duruyordu sanırım boştu ya da ben öyle zannediyordum arabalara doğru gitmeye başladım ilk araba tamamen boştu ikinci arabada arkadan bakınca kimse yok gibiydi fakat ikinci arabanın arka kapısını açtığımda gördüğüm manzara hiçte hoşuma gitmemişti kafası olmayan biri kanı neredeyse son damlasına kadar boşalmış olmalıydı içerisi hem iğrenç kokuyordu hemde yarıya kadar kanla doluydu vücuttan ne kaldıysa çıkarmaya çalıştım ama ayağımdan dolayı yere düşürmüştüm eğildim sanırım bu Progs'tu kıyafetleri onunda ama kafası ve kolları yoktu...Ordan hemen uzaklaşmak istedim sanırım artık yanımda kalan tek kişi Ron'du arkamı döndüğüm sırada bana doğru yaklaşan biri vardı karanlıktan pek anlayamadım ama herhalde Ron'du...Sonra gelen bir ses "Yolun sonu" o an anladım gelen Ron değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Geleceği
Ciencia FicciónBir insan ne kadar ileri gidebilir ve ya nasıl cinayetlere tanık olabilir hepsinde ortak nokta ya sadece oysa ? O zaman işler biraz daha değişir biri nasıl olurda 10 kişinin parmak izini taşıyabilir,parmak izlerindeki kişilerin kemiklerini tek bir c...
