I love you|| ft jeremy frieser en de squad|| completed✔️

~1~

Heey welkom bij mij verhaal! Dit is mijn eerste verhaal ooit duss verwacht niet veel goeds! Als jullie vragen hebben laat ze gerust acher! Xx: kleine inlijding- het verhaal gaat over sophie ze is 17 jaar oud net zoals haar beste vriendin julia. Ze wonen allebei in Lelystad met hun ouders. Dusjaaa have fun met lezennn!

Ugh wat haat ik het om alleen te fiesen, maar gelukkig ben ik er al bijna denk ik bij mezelf. Ik fiets met een flinke snelheid de straten door onderweg naar mijn beste vriendin julia.Ik moet nog ongeveer 5 minuten fietsen en dan ben ik er eindelijk. Ik hoor wat jongens schreeuwen achter me maar negeer het, het komt wel vaker voor dat mensen schreeuwen hier in Lelystad. Dus fiets ik door maar versnel mijn tempo een beetje. Ik ben toch altijd wel een beetje bang als jongens naar me schreeuwen. Je weet maar nooit wat ze van plan zijn. Opeens komen de stemmen dichterbij ik schrik op van mijn gedachten en kijk achterom. De jongens fietsen nog geen 10 meter van me vandaan. Waneer ik omkijk zie ik 4 jongens fietsen. Ik heb niet de tijd om ze goed te bekijken want ik durf niet te lang te kijken. Een jongen met bruin haar en een bandana om zijn hoofd komt dichter bij me en gaat naast me fietsen. "Hey" zegt hij met een vriendelijke toon. "H-hey" zeg ik twijfelend en onbegrijpelijk om de situatie. "Woon je hier soms in de buurt?" Vraagt hij. "Euh ja waarom zal ik hier anders fietsen" zeg ik zelfverzekerd. Ik probeer wat arrogant en bitchy over te komen om hem bang te maken, maar het schijnt geen effect te hebben op hem. Shit ben ik weer verkeerd begonnen met mijn eerste indruk. De jongen lacht. "nou nou niet zo agressief." "Ik doe niet agressief" zeg ik boos. 'Oke oke rustaag' lacht Hij weer. 'Wat wil je nu eigenlijk van me' vraag ik aan hem. 'Nou maby wil ik je gewoon leren kennen' zegt hij onschuldig. 'Maby wil ik jou helemaal niet leren kennen' zeg ik. Meteen beginnen de jongens achter me te roepen: oeeeeeee jer you just got dissed by a girl! De jongen kijkt achterom 'hou je bek broekie. Jij kan niet eens met een meisje praten ze rennen meteen van je weg.' ik grinnik, waarom zou Hij hem broekie noemen. Terwijl de jongen achterom kijkt heb ik even de tijd om hem te inspecteren. Hij heeft bruin haar en bruine ogen. Om zijn haar zit een rode bandana die er super cute uitziet. Zijn lach oh zijn lach, zo cute. 'Kun je het zien' ik zie De jongen naar me grijnzen. 'Oh ik- euhh' ik kom niet uit me woorden van schrik. 'Het is al goed' zegt hij lief. Ik merk dat ik rood word en kijk snel weg. 'Hey mag ik misschien je nummer?' Vraagt hij. Ik weet niet goed wat ik moet doen en super knappe jongen vraagt om mijn nummer?! Ik twijfel maar geef hem toch mijn nummer. 'Dankje' zegt Hij blij. 'Ik moet hier afslaan' zeg ik als ik bij het kruispunt aankom. 'Oké spreek je op app!' Roept hij me na. Ik glimlach en zwaai even. En fiets dan naar Julia haar huis. Wat een random actie was dat, ik ken deze jongen 5 minuten en hij vraagt me nu al mijn nummer.. En ik weet niet eens zijn naam! Of naja de afkorting is jer, maar daar schiet ik ook niet mee op. Raar ik denk dat julia wel raad weet, denk ik bij mezelf en parkeer me fiets bij haar huis of eigenlijk villa. 'Tijd om de slappe lach te krijgen' zeg ik tegen mezelf voordat ik haar huis in loop.

Nouu dat was het eerste hoofdstuk! Laat tips achter als je die hebt want die zijn altijd welkom!! Er komt zo snel mogelijk weer een nieuw hoofdstuk!
Xx sophia