Link word strompelend naar binnen geduwd door Milan. 'S-sophie' weet hij uit te brengen. 'LAAT HEM GAAN!!' Schreeuw ik. Ik blijf worstelen tegen het touw en snij mijn hele armen open. 'Ze bloed nog dood .' Roept Don. 'Snel help haar.' Don komt naar me toe gerend en houd me armen vast zodat ik niet meer kan bewegen. De pijn stroomt door mijn lichaam maar ik moet doorgaan. Ik kan Link dit niet aandoen. Milan komt aangerend met verband en wikkelt het om mijn armen. 'Blijf alsjeblieft stilzitten Sophie, ik wil niet dat je doodgaat.' Fluistert Don in mijn oor. 'Alleen als jullie link laten gaan.' Hijg ik. 'We zullen hem niks aandoen.' We houden hem alleen hier. Fluistert hij. Ik stop met bewegen en laat Milan het verband om me heen wikkelen. Link word bewusteloos op een stoel naast mij gezet en Milan bind hem vast. 'Zo nu dit gedaan is, kunnen wij wel even pauze nemen. Ik zie jullie morgen wel meer terug.' Zegt Melissa. Melissa en Milan lopen de deur uit. 'Kom je Don?' Roept Milan. 'Ja ik kom.' Don loopt naar de deur en kijkt me nog 1 keer bezorgt aan. Dan gaat hij de deur door en doet hem op slot. 'Link.' Fluister ik zachtjes. 'Link is alles oke?' 'Hoor je me?' Geen reactie. Ik schuif mijn stoel dichter bij hem en geef hem een duwtje met mijn schouder. Zijn ogen openen en hij kijkt verwart door de kamer. 'S-sophie. I-is alles o-oke?' 'Ja met mij gaat het goed, tot hoever je goed rekend.' Zeg ik rustig. 'Ik was zo bang dat je... Dood was.' Zegt Link. 'Ik ben niet dood, ik ben bij je.' Ik glimlach en schuif nog wat dichterbij. 'Jeremy is zo bezorgt. Hij is nooit thuis, hij zoekt alleen maar naar je. Hij slaapt niet eens.' Fluistert link. 'Wat is er allemaal aan de hand hier? Waarom zit je hier opgesloten?' 'Melissa is jaloers dat ik iets mer Jer heb.' Vertel ik. 'Maar.. Julie hebben t-toch niks?' Vraagt hij. 'Nee daarom, maar dat weet Melissa niet. Maar we moeten hier weg zien te komen.' Ik kijk rond in de kamer. 'Wacht hier is vast wel een keuken.' Ik schuif naar voren. Als ik in de andere kamer ben zie ik inderdaad een keuken. Met.. Messen. Ik schuif verder en pak het mes dat op het aanrecht staat. 'SOPHIE' hoor ik link roepen. 'ZE KOMEN ERAAN SCHIET OP.' ik laat het mes vallen op het aanrecht en schuif zo snel mogelijk terug. Als ik de sleutel in het gat hoor gaan schuif ik de stoel op z'n plek en probeer op adem te komen. Dan word de deur open gedaan. Het is Don.
JE LEEST
I love you|| ft jeremy frieser en de squad|| completed✔️
Romance'Hey, mag ik misschien je nummer.' Vraagt hij dan. Ik ken hem nog geen 3 minuten en hij vraagt nu al mijn nummer?! Ik weet niet eens zijn naam? Toch geef ik mijn nummer. Maar hij appt me niet, hmm het was niks bijzonders dus. Een spannende fanfictio...
