~27~

281 7 3
                                    

Ik word wakker, het is pik donker in de kamer. Ik wrijf in mijn ogen en probeer te wennen aan het donker. Ik pak mijn telefoon en kijk hoe laat het is. 3 uur snachts. Ik gaap en ga weer liggen. Iets in mij is zenuwachtig. Ik begin te zweten. Ik wil mijn glas water drinken, ik pak het glas. Leeg. Ik zucht en stap uit bed. Zachtjes open ik de deur en sluip ik naar beneden. Ik hoor de galm van het zwembad, het tikken van de klok, mijn voetstappen die bijna geluidloos over de marmeren vloer glijden. Ik hoor ook iets anders. Een ademhaling, niet die van mij, het is van. 'don?!' Ik schrik en deins achteruit. 'Wat doe jij hier? Hoe wist je dat..?' Ik hijg. Hij grijnst. 'Ik snap het niet.' Ik frons. 'Je hebt me zomaar achtergelaten, weet je vriendje wel dat ik in je huis zit?' Don grijnst nog breder. 'Of zal ik het hem even vertellen?' Hij kijkt naar de trap. Ik ga voor de trap staan. Don komt dichterbij, en nog iets, en nog iets. Het enige wat zijn gezicht belicht is het maanlicht, dat door een kleine kier door het gordijn schijnt. Hij staat recht voor me, ik kijk omhoog, recht in zijn ogen. Ik zie de duisternis in zijn ogen. 'Ik vraag je het één keer vriendelijk: ga opzij.' Ik slik en blijf staan. Ik moet Jeremy dit zelf vertellen, dit kan niet zo. 'I-ik vertel het hem zelf.' Don kijkt me aan en lacht. 'Nee schat, ik wil het hem persoonlijk vertellen, om julie oh zo leuke vakantie een beetje, gezelliger te maken. Ik voel alles draaien. Mijn ademhaling word zwaar, ik zat door mijn benen. Ik zie dat Don naast me hurkt. Hij lacht. 'Wacht maar.' En dan, dan word alles zwart.

Ja hehe eindelijk weet een nieuw stuk. Hopelijk zijn er geen mensen die gestopt zijn met het lezen van dit boek, omdat Ik zolang niet uploade. Sorry lieve mensen!! Binnen kort weer nieuwe stukken!

I love you|| ft jeremy frieser en de squad|| completed✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu