Ik word wakker met enorme hoofdpijn. Als ik rechtop wil zitten grijp ik naar mijn hoofd en vertrek van de pijn. Ik kleed me aan en loop rustig naar beneden. Het is stil beneden. Iedereen slaapt nog. Ik doorzoek alle kastjes om een aspirientje te zoeken maar vind alleen een leeg pakje. Ik irriteer me eraan. 'Waarom legt iemand lege pakjes terug in de kast.' Zeg ik hardop. Ik besluit toch maar even naar de stad te gaan om aspirientjes te halen. Ik doe mijn jas en schoenen aan en spring op de fiets. Ik kom aan bij het station, ik sla linksaf en zet mijn fiets op slot. Nadat ik aspirientjes gehaald heb loop ik via het perron van het station terug. Deze route is veel korter dan er om heen lopen. Dan rusten mijn ogen op een blonde jongen. Ik herken hem niet meteen, maar ik zie dat het Don is. Hij kijkt verwart om zich heen. Met zijn betraande ogen staat hij op de trein te wachten. Waarom zou hij huilen? Ik loop naar een plekje met veel mensen en verberg me in de groep. Maar hou Don goed in de gaten. De trein komt eraan. En ik weet niet hoe ik het zie, maar hij gaat springen. Meteen kom ik in actie en ren naar Don toe. Als hij wil gaan springen grijp ik net zijn arm vast en trek hem naar achter. We rollen over de grond ik hou hem stevig vast. 'What the fuck was je van plan.' Hijg ik. Huilend kijkt hij me aan. Mensen komen om ons heen staan. Er worden foto's gemaakt. 'STOP, HOU OP!!' Schreeuw ik naar de mensen. Maar ze luisteren niet. Ik huil en zit daar op de grond met Don in mijn armen. Ik bescherm hem. Ik weet ook niet waarom, maar ik voel me verplicht dit te doen. Ik sleur Don om hoog en trek hem mee uit de zee van mensen. Naar een rustige plek. Waar ik hem rustig kan spreken en kalmeren.
JE LEEST
I love you|| ft jeremy frieser en de squad|| completed✔️
Romance'Hey, mag ik misschien je nummer.' Vraagt hij dan. Ik ken hem nog geen 3 minuten en hij vraagt nu al mijn nummer?! Ik weet niet eens zijn naam? Toch geef ik mijn nummer. Maar hij appt me niet, hmm het was niks bijzonders dus. Een spannende fanfictio...
