I love you|| ft jeremy frieser en de squad|| completed✔️

~15~

'Ik dacht dat jullie weg gingen.' Zeg ik bithey. 'Julie gaat toch proberen te ontsnappen. Dus moest ik hier blijven.' Zegt Don. 'Nou gezellig.' Zeg ik met een zucht. 'Je moet blij zijn dat ik inplaats van Milan ga, anders waren jullie bont en blouw geslagen.' Zegt don terwijl hij de deur sluit. 'Oh en jij doet ons geen pijn wil je zeggen.' Zegt Link. 'Jou misschien wel, maar Sophie zal ik nooit aanraken.' Don kijkt me aan. Link fronst en kijkt ook naar mij. 'Ik snap het niet meer.' Zegt Link. 'Er valt niks te snappen.' Don loopt naar de stoel en gaat zitten. Hij legt zijn mobiel aan de lader en gaat naar de keuken. Mijn blik valt op zijn mobiel. Als hij ooit vrienden met Jeremy was, heeft hij hem vast wel in zijn contacten. Ik kijk naar Link, zijn aandacht is ook op de mobiel op de tafel. Hij kijkt me aan en knikt naar don zijn mobiel. Ik knik en begin te huilen. Don komt meteen naar me toe rennen. 'Hey wat is er' zegt hij bezorgt. 'M-migraine a-aanval.' Stotter ik. 'Wat moet ik doen?!' Don legt zijn hand op mijn hoofd en houd met de andere mijn hand vast. 'M-medicijnen.' Ik hijg. 'Waar kan ik die vinden?!' Don verheft zijn stem. Ik merk aan hem dat hij bang is. 'W-winkel.' Ik leg mijn hoofd naar achter en begin te trillen. Don vliegt omhoog en rent de deur uit. Als ik hem de trap af hoor rennen stop ik en begin meteen met het schuiven van mijn stoel richting de mobiel van Don. 'Sow dit heb je vaker gedaan.' Zegt Link. 'Hoedeed je dat?' 'Nu niet Link.' Ik kom aan bij de mobiel van Don en toets Jeremy's nummer in. De telefoon vaat 3x over. 'Als je Sophie niet hebt gevonden dan hoef ik niet te weten wat je te vertellen hebt Don.' Zegt Jeremy. Hij klinkt moe. Ik krijg tranen in mijn ogen. 'Jeremy! Ik ben het Sophie! Ze hebben mij en Link opgesloten in een kamer kom alsjeblieft.' Voor het eerst voel ik me heel zwak. 'SOPHIE WAAR ZIT JE?!!' Ik hoor dat Jeremy hijgt. 'I-ik weet het ni..' 'In het huis van Don.' Roept Link vanuit de andere kant van de kamer. 'WAT IS ER GEBEURD?!' Roept Jeremy. 'Geen tijd om uiteenleggen kom nu!' Ik hoor dat er iemand de trap op komt stormen. Snel hang ik op en schuif zo snel mogelijk terug op mijn plaats. De sleutel word in het sleutelgat gedaan. Met alle macht schuif ik terug en kom net op tijd terug op mijn plaats. Ik laat mezelf vallen en sluit mijn ogen. Nu maar hopen dat Link me snapt en dat hij meesleeld. 'WAT IS ER GEBEURD?!' Hoor ik Don roepen. 'Ze is denk ik flouwgevallen, je bent te laat.' Zegt Link rustig. 'WAT?!' Ik hoor dat Don met grote passen op ons afkomt. 'Hey relax ze gaat niet dood.' Zegt Link. 'Dat mag ik hopen voor je.' Don blijft staan. 'Maar je weet dat je nooit een kans maakt bij haar, kijk wat je haar aandoet.' Zegt Link dan. 'ZEG DAT NOG EENS!' Ik hoor de boosheid in Don zijn stem. 'Dat je geen kans bij haar maakt.' Een doffe dreun. Ik open mijn ogen een klein beetje en zie een omgevallen stoel met iemand eraan vastgebonden.