Lumina Academy: Light and Shadow (Realm Series #1)

Chapter 18: Dark Forest

Chapter 18: Dark Forest
 
I’m in my special class…
 
Special class daw ito dahil ako lang mag-isa ang estudyante pero para sa akin, parang back subject na ‘to. Nana is my teacher which is good thing and we’re in her classroom and this is one of the Alphas’ class room since Nana is one of their teachers.
 
“We will tackle about the first institution that was built by the deities…” naalala kong ganito rin kami no’ng na sa mortal realm pa lang kami but she hasn’t tackled that before since we’re more focused on training and summoning my guardians. “It was the academy—the powerful institution of this realm. If the other kingdom has its own people, this academy has too and they are the mystical creatures such as pixies, fairies, and more. Academy has its own warriors too just like the kingdoms but you see, the people that under in this academy aren’t immortals—they are the creatures who were lived first here in this realm—in the magic world. And always remember that when it comes to our history about how magical world, every realm is just the same. To the first built and powerful institutions to about our creators—about our deities.
 
“The royal family of Ford—your family to be exact are the deities’ chosen leader to rule the academy and only your lineage can rule here and no one else can. Luminaria Palace was the continuation of the academy that is currently under this mountain where the academy was located. The deities wanted us to train our power, so, that we can protect not just ourselves but also the whole magic realms. God of darkness is a threat not just in our realm but to other realms too. This academy is our way to train ourselves but since we can not accept all students in our realm, every kingdoms built their own academy upang matulungan ang iba pang mga estudyante na hindi nag-aaral dito.
 
“This academy is bigger than you think it is but there are places here that only the people who lived here are allowed to enter—there are places here that spectacular but we are forbidden to enter for it is a sacred place—same does with the other realms. Every first institution in every realm has its own power but only the chosen ones can use that power—only the chosen ones can command the people that are under the academy and if you are wondering what kingdom was the deities’ built next? Well, there is no second or last… lahat ng kaharian ay sabay-sabay na tinayo ng ating mga diyos at diyosa.”
 
***
 
After my class in history and my teacher is Nana, wala na kaming ibang ginawa pa kung ‘di ang magsanay. Kasabay naming nagsasanay ang Betas and they were shocked upon knowing that I was the nerd that they tried to bully. They apologize to me and Gen but it’s nothing to the both of us anymore.
 
Good thing that they are finally fine—no more sinapian and controlled by a demon—they are all perfectly fine now. Ang hindi pa lang nase-settle ay ang away nila ng Alphas. Nagka-ayos na kami ng Betas and we feel finally welcomed by them and we enjoyed our training. However, someone opened up the idea that we will transfer in Alphas after rankings and they are sure about that.
 
Sigurado silang mataas ang makukuha naming puntos.
 
Gabi na at pareho na kaming naka-higa ni Gen. We’re done eating and Tati only ordered food for us. Pwede namang mag-order mula sa labas ng academy—sa central at ide-deliver dito at ang fairy na ang magpi-pick up at sila na din ang magde-deliver sa ‘yo. Pero kung gusto mo namang ikaw mismo ang mag-pick up, wala namang problema.
 
It can be cash on delivery—kung nakapag-withdraw ka o kaya naman ay pwede ring pumunta ka sa isang building dito sa academy—na nakalimutan ko ang pangalan—o kaya ay pwede mo rin silang tawagan or anything to make them informed that you ordered something and you just have to tell them your name, section, ID number and what you ordered and its details at sila na ang bahalang magbayad no’n para sa ‘yo and it’s the easiest way. Ibabawas na lang ‘yon sa savings mo.
 
I learned from Mimi about that and she also told me that this academy wasn’t just training the students dahil tinu-turuan din silang maging independent. We have IDs—na ngayon pa lang ako nakakuha—and it wasn’t just to tell our identities but also it was like our ATM card which is amazing. The academy will automatically give you five thousand golds in your account which is already huge money.
 
Ang yaman ng academy, promise!
 
Kung gusto mong madagdagan ang pera mo at upang hindi ka maubusan ng savings ay mayroong paraan ang academy para diyan. Just go to Occupation Building at bahala na ang mga staffs do’n kung ano ang mai-o-offer sa ‘yo but they won’t offer you something if they know that you can not do it or can not handle it and it amazes me when I learned that other realms’ academies is also like that!
 
Our realm and other realms have a lot of similarities when it comes to the academy.
 
Dagdag pa ni Mimi na ang libreng meal lang dito ay ang breakfast at the rest, you will use your own money at kanina ay nagyayaya si Gen na kumuha daw kami ng trabaho para madagdagan ang gold sa account namin pero hindi pala siya open ngayon dahil papalapit na ang rankings. The academy wanted us to focus on training first before anything else.
 
Hindi naman din ako masydong magastos.
 
But come to think of it, nag-aaral ka na nga, kumikita ka pa! This is a big help para sa mga estudyanteng hindi rin naman gano’n kayaman and I guess, this is also one of the reasons why there are many students who want to enter this prestigious academy—not just in this realm but in other realms too.
 
“Let’s sleep, Lars,” inaantok na wika ni Gen kaya naman itinigil ko na ang pagbabasa ng novel at humiga ng maayos.
 
“Good night,” I told her before looking at Tati and Lia who are now sleeping in their mini dollhouse before I turn my eyes to sleeping Zephyr and Sarafina in their beds. We ordered Tati and Lia’s dollhouse and the siblings’ beds earlier and they loved it.
 
“Sweet dreams,” Gen said while her eyes are closed.
 
Pinatay ko na ang lampshade na nasa gilid ko at ipinikit ang mga mata—trying to fall asleep pero kanina pa ako nakahiga at pabaling-baling sa higaan pero hindi pa rin ako makatulog. Samantalang yung mga kasama ko, tulog na tulog na. Nang tignan ko ang orasan ay saktong one AM na.
 
What again?
 
I tried falling asleep again ngunit sumapit na ang alas dos ay hindi pa rin ako nakakatulog kaya ng hindi ko na matiis ay tumayo ako at binalak na lumabas. Sinuot ko ang itim kong tsinelas bago dahan-dahang nagtungo sa pintuan. I don’t want to wake them up that’s why I tried my best not to make any noise.
 
Iniwan kong naka-awang ng kaunti ang pinto ng kwarto namin bago nagtungo sa kusina at lumapit sa ref. Kinuha ko ang huling lalagyan ng strawberries at kumuha ng isang piraso bago kinain. Gusto kong makita ang labas… bawal lumabas ng ganitong oras ng gabi ngunit minsan lang naman ako susuway.
 
Dala-dala ang isang plastic container ng strawberries ay lumabas ako ng dorm. There are patrollers but the headmistress herself thought me how to hide my presence and escape from their sight. I don’t know how I left the dorm’s building—basta ang alam ko ay na sa labas na ako at hindi ko alam kung saan ako patungo—kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.
 
I can feel the cold breeze but I am wearing my fluffy pink pajamas kaya hindi ko masyadong ramdam ang lamig. My hair was swaying at dahil napupunta ang ilang hibla ng buhok ko sa mukha ko ay kinuha ko ang hair clip ko na binulsa ko kanina. Laging na sa kaliwa ang hati ng buhok ko kaya nilagay ko ang clip sa kanan para hindi humarang ang ilang buhok ko sa harapan sa mukha ko.
 
Every time that there are patrollers coming in my way, I am immediately hiding. Natatawa na lamang ako sa sarili ko dahil para akong ninja—nagtatago mula sa mga patrollers habang kumakain ng paborito kong presa. These patrollers aren’t immortals and they have high senses but just like what I’ve said, the headmistress herself was the one who trained me.
 
Pumunta ako sa likod ng academy at naalala kong dito rin kami dumaan patungo sa portal na inihatid kami sa Dark Velley. Nagtungo ako sa isang garden dito at kanina pa ako natutuwa dahil sa dami ng lumilipad na alitaptap, pixies, at mga paru-paro na kagaya ng nakita ko sa Luminaria Palace no’ng nakaraan kaya mas naganahan akong huwag munang bumalik sa kwarto namin. Umupo ako sa malapit na bench at may katabi itong puno at napahinga na lamang ako ng malalim.
 
Peaceful. 
 
Kung habang buhay na lang sana na ganito… pero imposibleng mangyari ‘yon because there’s a threat that coming from the god of darkness himself and his troops in every realms. We’re only against a single god ngunit napaka-lakas niya. He has many troops and one of them are the rebellions that very elementalists’ enemy.
 
Nag-stay muna ako dito ng ilang minuto habang kumakain na naman ng strawberry hanggang sa napatigil ako sa pagkagat ng panghuling strawberry ng maramdaman ko ang presenya ni Gen. She’s now near me kaya mabilis ko siyang nilingon at nakita siyang tumitingin-tingin pa sa paligid niya bago nagtama ang mga mata namin.
 
I noticed that she sighed in relief before running towards me. “Sinasabi ko na nga ba…” she said before sitting beside me at bahagya pa siyang hinihingal. “Buti na lang at pinag-aralan ko dati kung paano ang pagro-ronda nila kaya hindi nila ako nahuli. Worth it naman pala ang ginawa ko dahil lang sa wala akong magawa,” wika niya kaya natawa ako ng mahina.
 
“I can’t sleep that’s why I went here,” I told her which made her nod.
 
“Lumabas naman ako dahil napansin kong wala ka,” aniya na ikinatango ko naman.
 
Kakagatin ko na sana ang huli kong presa ng matigilan kaming pareho ni Gen ng may naramdaman kaming mga presensya. Nagkatinginan kami at pansin kong nakakunot ang nuo niya habang ako naman ay natigil pa rin sa pagkagat—hawak ko sa kaliwa ang presa at na sa kanang bahagi ko si Gen. My hand was stopped in mid air—in my open mouth because of those faint presence.
 
Hanggang sa pansin kong mayroong kung ano sa kanang kamay ko at ng tignan ko ito ay unti-unti itong nagliliwanag ng kulay ginto. I look at Gen again and she already know what that means kaya mabilis niya akong hinawakan hanggang sa maramdaman naming pareho ang paghigop sa amin ng pwersa.
 
Hinayaan na lang namin kung saan man kami nito ipunta dahil wala naman akong magagawa para pigilan ito because this is what Arang was talking about when we last saw each other. Hanggang sa naramdaman namin ang pagbagsak namin sa lupa at medyo masakit ‘yon kaya hindi namin mapigilang mapadaing.
 
“Ouch!”
 
I protected my last strawberry while Gen is still holding me ngunit binawi ko rin upang himasin ang balakang ko. Nalukot ang mukha ko ng maramdaman ko ang sakit and when I opened my eyes and look at Gen, gano’n din ang ginagawa niya ngunit natigilan kami ng mayroon kaming narinig na boses.
 
“Shit…”
 
Gen and I look at each other bago namin naramdaman na madaming mata ang nakatingin sa amin at ang mga presensyang nararamdaman namin kanina ay lumakas na ngayon. Sabay kaming tumingin sa unahan at nakita namin sila na gulat na nakatingin din sa amin at ngayon ko lang naramdaman ang malamig na hangin na nagmumula sa likod namin.
 
Kung gulat sila ay mas gulat naman kami! Pero dapat inaasahan ko na ‘to, ‘di ba? Pero kahit na! Kung ganito ba naman ang posisyon mo habang nakaharap sa Alphas ay talagang magugulat ka—na may kasamang hiya! Ngunit nawala naman ang atensyon namin sa kanila ng maramdaman kong mayroong humihigop sa akin—sa amin ni Gen at ng sabay kaming napalingon sa likod namin ay nanlaki na lamang ang mga mata namin.
 
“Ugh! Not again…” wika ni Gen at pansin kong namumutla na siya dahil hinihigop lang naman kami ng portal na patungo sa hindi namin alam!
 
“No! Ingrid! Lara!”
 
Alphas tried to reach us ngunit huli na ang lahat—tuluyan na kaming nahigop ng portal at ang huli ko na lamang nakita mula sa mga Alphas ay ang pagsunod nila sa amin. Gen and I are holding each other’s hands while feeling the dizziness again. We never dare to move until we felt the cold eerie breeze kaya naman unti-unti kong iminulat ang aking mga mata.
 
“Where are we…?” I looked around before standing up.
 
Tinulungan ko na rin si Gen at kahit nahihilo siya ay inilibot pa rin niya ang tingin sa paligid bago ko siya narinig na nagsalita. “We’re in Dark Valley…” she said and I nodded while looking around.
 
I am not fond of darkness…
 
“Where exactly we are in Dark Valley?” Mahina kong tanong sa kaniya ngunit umiling lang siya—hindi alam kung na saan nga kami parte ng lugar na ito.
 
From looking around the place, mabilis kaming napalingon ng maramdaman namin ang mga presensya ng Alphas. “Ingrid! Lara!” Bumungad naman sa amin ang mga prinsesa at bigla kaming niyakap.
 
They are worried but I didn’t dare looking at the princes. Humiwalay naman sa amin ang mga prinsesa na tila mga nakahinga ng maluwag. Pilit akong ngumiti sa kanila bago palihim na sinilip ang strawberry ko na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakakain.
 
Stay there, baby…
 
“Are you okay?” Princess Arielle asked while still looking at us worriedly.
 
“O-Oo,” maikling sagot ni Gen bago niya ako nakitang akmang isusubo na ang starwberry. Pinigilan niya ang kamay ko bago sinabing, “Mamaya mo na kainin ‘yan,” she said kaya naman napanguso na lamang ako.
 
Pang-pakalma lang, eh!
 
Nakarinig ako ng tawa ngunit hindi ko na lamang sila pinansin. “Na saan pala tayo?” Tanong ni Gen bago inilibot ang mga mata sa paligid at dahil puro kadiliman ang nakikita ko ay hindi ko siya ginaya.
 
Mamaya kung ano pa ang makita ko diyan!
 
“We’re in Dark Valley—in front of the Dark Forest to be exact,” someone answered before I unconsciously look at my right side at ngayon ko lang napansin na mayroong itim na gate do’n.
 
Bigla ko namang naalala ang binasa ko kanina bago ko ito pinalitan ng novel. I read one of the dangerous places in this realm and one of them is Dark forest that even the rebellions or whoever resides here didn’t dare to enter that forest that just behind of that gate. Tanging ang matatapang lang ang makapapasok dito at depende na kung makababalik ka ng buhay.
 
Dark forest is a den of dangerous mystical creatures—thousands of monsters can be found in that forest that’s why no one dared to enter that forest but I think, I just realized why we’re here and why am I summoned here—why I and Gen are summoned here. Alphas are going to that forest and I don’t know why. Iniisip ko pa lang na papasok diyan sa forest na ‘yan ay wala sa sariling kinain ko ang huling strawberry na binigay ng prinsepe ng apoy.
 
“You should go back to the academy now,” bigla naman kaming napatingin sa nagsalita and I found Prince Logan looking at Gen and I seriously. Wala nagsalita ni isa sa amin and he started opening the portal again but it wasn’t opening—na parang gusto talaga kaming pasamahin sa kanila. “Fuck! Why the portal isn’t opening?!” May gigil sa tono nito—ayaw niya ba kaming isama?
 
Nagkatinginan kami ni Gen at bumuntong-hininga na lamang siya habang ako naman ay nilinok na ang nginunguya ko. “Iwan na lang kami dito. Susubukan naming buksan ang portal para makabalik na kami sa academy… pasensya na kayo sa abala,” malumanay na wika ni Gen na ikinatigil naman nila.
 
“The hell are you talking about?” It was Prince Christopher and he looked pissed while looking at Gen—piss because of what she said.
 
Tinaasan naman ito ng kilay ni Gen bago ito sumagot. “Oh, ba’t ka galit?!” Lukot ang mukha ni Gen habang tinitignan ang prinsepe. Lihim naman akong natawa dahil sa sagot nito na lalong ikina-inis ng prinsepe.
 
Hmmm…
 
“We can’t leave you behind here, especially, you’re in this kind of place,” my eyes turn to Azriel who talked and found him looking at my direction. Behind those eyes, he’s hiding his worry because he knows how much darkness scares me.
 
Especially, Gen and Odette…
 
“We have no choice…” it was Prince Logan who stopped trying opening the portal. He faced us before he sigh at akala ko ay may sasabihin pa siya ngunit bigla na lang siyang naunang naglakad patungo sa Dark forest.
 
“Let’s go.”
 
We followed Prince Logan and I felt Gen leaned in my ear. “Look, Lars, they are wearing suits—indicating that they have mission that whether the headmaster gave himself to them or they volunteered. But since the Occupation Building is closed, baka nga ang headmaster o kaya ang headmistress mismo ang nagbigay sa kanila ng misyon,” bulong niya na tanging kami lang dalawa ang makakarinig.
 
“Hmmm… all I know is that they look cool in their suits and we are wearing our pajamas,” I nonchalantly told her which made her chuckle a bit.
 
“Our matchy-matchy pajamas are cute!” Humagikgik kami ng mahina habang nakasunod sa Alphas. If I am wearing a pink fluffy pajamas, hers is color light blue. She bun her hair and we’re both only wearing slippers.
 
What a good outfit for this kind of place…
 
Na sa huli kami ng Alphas ngunit dahil matalas ang pandinig ko ay napatigil na lamang ako at dahil katabi ko si Gen ay napatigil din siya. She look at me—wondering why I stopped ngunit tinignan ko ang bandang kaliwa ko at nabahag na lamang ako na nakikita ngayon.
 
“Gen…”
 
“Hmm? Why?”
 
Lumunok ako habang nakatingin pa rin sa isang direksyon at ng makita kong gumapang na ‘to patungo sa diresyon namin ay nag-panic na ako. “Ahas! Takboooo!” Sabay kaming napatakbo ni Gen at inunahan ang Alphas.
 
“What the—”
 
“Gago may ahas!” Gen shouted at narinig na lamang namin ang mga prinsesa na napatili.
 
Wala na kaming iba pang inisip ni Gen kung ‘di ang makalayo sa ahas. Nakalapit kami sa bakod ng Dark forest at walang pag-aalinlangang inakyat ito—mataas ngunit kaya naman namin. Mga akyat bakod kami no’n at nagamit naman namin siya ngayon—but I really hate snakes! Huhu!
 
“The hell?!”
 
When we already reached the edge of this bakod ay siya namang pagdating ng Alpha. “Wait!” We look at them ngunit nakita namin ang dalawang ahas na mabilis na gumagapang sa direksyon nila.
 
I shook my head while still looking at those snakes kaya dahilan namin ‘yon ni Gen upang tuluyang pumasok sa loob ng Dark forest—na mas delikado naman kaysa sa mga ahas na ‘yon. Pero delikado rin ang mga ahas, ah! I look around at napakapit na lamang ako kay Gen. If Dark Valley is already eerie, Dark forest is more eerie!
 
Tatayuan ka ng balahibo dahil sa kaiibang hangin dito—kaiiba ang pinararamdam sa amin ng hangin. This forest shouts danger—nothing more. Mayroong mga tila kalansay na mga puno ngunit mayroon ding mga tila ordinaryo lang pero parang mga nanonood ito sa bawat galaw namin. We can also hear the monsters’ faint howl in the middle of the night kaya mas lalong nakatatakot ang paligid.
 
“Lara, Ingrid!” Nilingon namin ang Alphas na mga pababa na ngayon mula sa bakod. “Don’t do that again. We can’t afford to endanger you,” it was Azriel and he looks worried while looking at me and Gen.
 
Hindi naman ako nagsalita at tumango lang—kahit si Gen din. We all look at the Dark forest at tanging ang sinag ng buwan lamang ang aming liwanag. Nakakatakot ang lugar na ‘to—natatakot ako sa lugar na ‘to ngunit hindi dapat ako maging pabigat sa kanila. I can not afford to be a burden for them—I have to face my fear.
 
“Are you okay?”
 
It was Azriel and I guess, he noticed my slightly trembling hand. “I-I guess… but don’t worry. I can handle myself…” I answered and I only heard him sigh. Katabi ko lamang siya but I am distracted because of the presence behind me but I was thankful for him because it helps me calm my nerves.
 
“Let’s go,” Prince Logan went first at sumunod naman kami.
 
Hinila kami ni Princess Arielle ngunit maya-maya pa ay nakita ko na lang ang sarili kong na sa hulihan. Naglalakad lang kami at walang balak magsalita ni isa sa amin—I was busy checking my path dahil hindi ko gugustuhing makatapak ng ahas! This is also the reason kung bakit ako na sa hulihan.
 
Habang naglalakad ay muntikan na akong madapa dahil sa nakaharang na malaking ugat ng puno dahil hindi ko nakita dahil mas naka-focus ako sa ahas, pero bago pa ako tuluyang madapa ay may bigla na lang na pumulupot na braso sa bewang ko at hinila ako papalapit dito.
 
Sa sobrang gulat ko ay napaharap ako ng biglaan kung sino man iyon at nakita ang prinsepe ng apoy na naka-kunot ang nuo habang tinitignan ako pabalik. Na sa likod ko pala siya? “Be careful,” seryosong saad nito bago ako binitawan ng makatayo ako ng maayos at nauna ng maglakad.
 
Naiwan naman akong nakatulala sa kinatatayuan ko dahil nagulat talaga ako. Ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko at hindi ko alam kung bakit—dahil ba sa muntikan na akong madapa o sa pagsalo niya sa akin? Bumuntong-hininga na lang ako bago napailing.
 
Iniwan ba naman ako! Hmp!
 
Napailing na lang ulit ako bago nagpatuloy na lang ulit sa paglalakad at baka maiwan pa ako dito. Medyo nakalayo na rin sila kaya nagmadali na ako. Maya-maya pa ay may narinig akong kaluskos sa likod ko kaya binagalan ko naman ang lakad ko at pinakiramdaman ang paligid ngunit natigil ‘yon dahil sa pagtawag sa akin ni Gen.
 
“Lara!”
 
Nakita ko naman sila na medyo malayo na naman sa akin kaya napatakbo na lang ulit ako. Nang makarating ako sa kanila ay sakto naman ang pagsigaw ni Odette na ikinakaba ko.
 
“Ahhhh!”
 
***