Personages:
Achraf: Hoofpersoon, 17 jaar
Aziz: Broertje Achraf, 14 jaar
Azzdine: Broer Achraf, 26 jaar
Fatima: Vrouw Azzdine 21 jaar
Beide ouders."Saff ik kom" zeg ik en hang op. Ik trek me real madrid (roze met zwart) trinna aan. En doe water in mijn krullen. Ik loop naar beneden en me moeder kijkt vies naar me haar. "Wahkelah je lijkt op een boom" zegt ze. Ik haal me schouder ongeinterreseerd op. Bhel me haar boeit me iets. Ik beschrijf mezelf wel. Ben ongeveer 1.86 lang heb krullen en ben Half Marokkaans, kwart Arubaan en kwart Spaans. "Yemma ik ga naar Yassin" zeg ik terwijl ik me telefoon uit de lader haal. "Was je maar meer zoals Aziz" zucht ze. Elke dag zegt ze dat soms zeg ik het voor zij dat doet. Aziz zit op 3 gymnasium, kickbokst, volgt koranlessen en heeft goede vrienden. Ewa ja zo ben ik niet. "Ja ja" zeg ik kortaf ik geef der een kus op der voorhoofd. Azzdine heeft zijn vespa achter gelaten voor me dus ga ik daarmee naar Yassin, mijn vriend.
Daar aangekomen zie ik hem voor zijn deur met zijn redbull."HEWAAA DAMHERT" Schreeuwt hij en mijn blik gaat naar een dicht redbull blikje in zijn hand "Kaats" Zeg ik. Hij gooit het blikje en ik drink het in 1x op. "Ahhhh, oke aii kom" zeg ik. Hij knikt. Hij stapt achterop onderweg naar Walid. "De zakken zijn leeg hoog tijd voor voorraad" zeg ik wanneer we bij Walid zijn aangekomen. "Wollahilah" zegt Walid. "Kom jompo" zegt Yassin. Ik knik en wijs naar een kleine Turk met een canada goose jas en gucci pet. "Ye kanker styllo" zegt Walid en kijkt vies. "Pak die klewie" zeg ik. We lopen erop af. "Faka broertje" zegt Walid tegen hem. Die Turk keek kk trots. Zemmel. Ik lach en wijs naar zijn jas. "Wat is er" vraagt hij nieuwsgierig. "Kk nep" zegt Yassin. "Wallah niet!" Schreeuwt hij. "Trek je jas uit laat expert Achraf onderzoeken" Zegt Walid. Hij knikt en trekt hem uit. Jeh dombo. Ik pak de jas aan en ren keihard weg. Hij rende erachter aan maar geloof me. Niemand rent sneller dan mij. Vandaar me bijnaam damhert. Ik hoor hem vallen en ren lachend harder weg. Bij me vespa aangekomen zie ik Yassin en Walid aanlopen met de guccipet van die Turk. "KANKER DAMHERT" Schreeuwt Walid lachend. "Wollah ik ging dede je rende kanker hard" zei Yassin niet bijkomend. Ik lachte. Ewa ja. "Hij schreeuwde nog dat we spijt zullen krijgen" zegt Walid lachend. "Welke spijt ik schiet heel zijn kanker generatie" zegt Yassin serieus.
We lopen door de stad en ik zie Walid meids fixen. Wollah laat me walgen hoe sommige nog extra aandacht zoeken door 6x langs te lopen. Kanker op. We gaan naar de mac en bestellen wat. Buiten zien we Redouane lopen. "Faya" zegt Yassin staat op en loopt naar buiten. Hij gaf Redouane 1 gevaarlijke uithaal en trok gannoe. "SNITCH ME NOG EEN KEER IK SCHIET JE LEK KANKER ZEBI" Schreeuwt Yassin en trapt hem in zijn zij. Ik geef Yassin een voestoe in zijn gezicht. "DOE JE KANKER GANNOE WEG VOOR IEMAND POLITIE BELT EN JE WEER VAST ZIT." Zeg ik boos. We horen politieauto's "LOEHSOEEHHH" Schreeuwt Walid en we rennen hard weg. Allemaal een eigen kant. Ik en Yassin waren weggekomen maar helaas is Walid gepakt. Ik ren naar Yassin. "KANKER ZOOI" Schreeuwt hij hard. Walid is gewapend dus komt sws vast te zitten. Ik geef Yassim weer een stoot. "JIJ GAAT DIE KANKER BORG BETALEN OVER 2 MAANDEN IS HIJ 18 ALS HIJ STRAFBLAD PAKT DOOR JOU SCHIET IK JE NEER EH WOESHOEM" Zeg ik kwaad en loop terug de stad in. Ik zie die Turk met zijn Broer. Weyo deze zemmel nog. Die broer wijst naar me en die kleine Turk knikt. "EEY KANKER MAROKKAAN" zei die broer boos. "Wat noemde je mij!?" Scheeuw ik en duw hem tegen de muur. "Praat nog 1x zo groot wollah hand op koran ik zorg voor je levende hel" zeg ik en loop weg. Ik ga op de vespa weer naar huis. Tis pas 18:00.
Ik open me instagram en zie overal:" Free W" ik zucht. En sluit me telefoon af. "Wled L Hram we krijgen zo bezoek doe iets normaals aan en doe die haren" zegt mijn moeder kwaad. Voor ze verder praat zeg ik "Was je maar meer zoals Aziz" ze kijkt me boos aan. Aziz loopt de kamer. "Aziz wat?" Vraagt hij. Ik duw ze allebei me kamer uit. En ga slapen.
19:00 word ik wakker van gelach beneden. Ik trek een jalaba aan en laat me haren geen zin om te verzorgen. Ik zet me telefoon in de lader en loop naar beneden. Ik groet me ooms, neven en tantes en geef me nichten een hand. "Hewa Achraf hoe is het" Vraagt Geltie Hakima. Ik knik "Gaat goed" zeg ik. "Wanneer ga je trouwen" ik lach naar haar. "nog lang niet eh geltie" zeg ik lachend. "Hoezow niet? Je bent knap genoeg" zegt ze grijzend. "Dat zekerrrr maar ik ben 17. Denk niet aan dat soort dingen" zeg ik. Mijn vader knikt. Mijn tante kijkt trots naar me. "Goedzo jongen vrouwtje veels te vroeg is hoofdpijn" zegt ze. Mijn oom staat op. "Klopt HELEMAAL" zegt hij terwijl hij naar de wc loopt.
JE LEEST
Achraf, Streetlife
Non-FictionEwa, ik ben Achraf en ben 17 jaar. 1 van de eerste mannelijke schrijvers hier op wattpad. Je mag me zemmel vinden mag me raar vinden. Wollah kan me niks schelen. Ik oefen mijn hobby uit punt. Mohim ik zie die wattpad boeken vol bullshit over Marokka...