Achraf, Streetlife

Deel 27 Ik vertrouw je

Dus er zit een clown in mijn reacties in deel 26 die veels te oversext is. Nu laat ik die shit staan en reageer ik nog op zulke domme ontspoorde wijven die porno kijken. Maar de volgende keer vw ik je reactie kanker hard. Tot je vingers lam worden van het typen. Jullie kunnen allemaal uit het vorige deel in de reacties  halen wie ik bedoel. Mohiem zulk stukjes afval moeten niet proberen een discussie met mij aan te gaan. Want het feit dat ze misschien onder 15 is en meer weet dan sommige boys zegt al genoeg. Smerig i billah. Oversexte jeugd. Mohiem genoeg tijd en energie in haar gestoken. Vandaag een extra lang deel. ✌🏻

Perspectief Achraf
Walid had me opgebeld. Hij klonk bang en gefrustreerd. Hij smeekte om me hulp. Wat er gebeurd zou zijn ik zou het niet weten..? Ik parkeer voor zijn flat en hij opent de deuren voor me. Zijn woonkamer rook naar hasj. Het zag er alleen nog best netjes uit voor een 19 jarige die alleen woont. Hij waste echt af en shit. Ik ging zitten en keek hem wachtend aan. "Ik heb een hele hele hele domme keuze gemaakt Achraf." Zei hij. Ik zucht en ga er voor zitten. "Vertel." Zeg ik. "Ik ben met Yassine de drugs in gegaan en ik kom er niet meer uit." Zegt hij. Ik doe mijn hoofd in mijn handen en voel mijn hoofd gelijk al bonken. Was ik boos? Was ik telleurgesteld? Was ik gekwetst? Was ik genaaid? Ik wist het niet. Ik wist wel dat ik een hele goede vriend voor iedereen ben geweest en ondanks wat ze me flikken ik ze moet steunen.

"Bij welke jongens zitten jullie?" Vroeg ik voorzichtig. "Naoufal.." zei hij zacht. Ik keek hem met grote ogen aan. "Zeg aub dat dit een grap is." Vroeg ik bang. Hij schudde zijn hoofd en zuchhte gebroken. "Luister Walid, ik heb veel gedaan. Veel dingen doorstaan in veel dingen geslaagd. Maar broer ik ben 17. Alles wat ik ooit heb bereikt is pure geluk geweest. Jullie zijn ouder ik dacht altijd dat jullie als mijn broers zouden voelen en inplaats daarvan was ik jullie vaderrol. Heb voor jullie gezorgt. Heb jullie beschermt en jullie gevoed toen er niks was. Maar alles wat ik ooit heb verdient was van mijn eigen shit. Mijn eigen zaken mijn eigen deals mijn eigen mensen. Ik had nooit geld van iemand anders. Als er kansen waren pakte ik ze. Ik heb altijd die drugs altijd vermeden omdat jullie me voor alle gevolgen hadden gewaarschuwd. En zelf naaien jullie me met die shit. Nogmaals. Ik ben 17 ik ben niks tegenover Naoufal. Hijs in de meerderheid heeft oudere ervaren mannen. Ze vieren vakantie. Ik heb al 2 jaar geen rust gezien. Fulltime zweten voor een vermogen wat Naoufal binnen een paar minuten pakte. Ik ben een amateur Walid. Ik zeg het niet graag maar ben bang voor Naoufal. Ik scheld Tahir wel altijd uit. Maar als hij er tijdens deze oorlog niet voor me was was ik doodsbang." Zei ik en zuchtte. Ik vond het moeilijk toe te geven dat ik zwaktes had. Dat ik bang was. Ik hield altijd mijn eer graag hoog. Maar soms vecht de kwetsbaarheid je aan.

"Achraf luister, je bent jong je bent misschien geen prof maar je bent zeker geen amateur. Heel het team kijkt tegen je op. Je motivatie, Je ideeën, je verantwoordelijkheid en je voelt inderdaad als onze vader. Iedereen die zich kwetsbaar voelde of bang was of wou stoppen streefde naar 1 ding terug te vallen en dat was een peptalk van jou. Ik weet dat we je het allemaal moeilijk gemaakt hebben maar jij bent de enige die we vertrouwen en jij bent de enige waarbij iedereen zich veilig voelt. Danyal zat daar ze trilde ze was bang. Ze was daar omdat ze jou wantrouwde en wat doe jij? Je had kwaad kunnen worden, je had haar kunnen laten stikken in al die vlammen maar wat deed je? Je kleedde je zowat naakt zodat ze veilig thuis kon komen. Yassine hoevaak hij je in de rug heeft gestoken. Toen hij onder schot was heb jij hem beschermt en de man geschoten, toen hij de drugsbende op ons hele team afstuurde en je plek wou afpakken heb jij de schuld op je genomen, hij zou zijn verdiende loon krijgen door levend te branden en jij rende terug en haalde hem eruit. Toen ik vast kwam te zitten zorgde jij ervoor dat ik eruit kwam. En hebt de jongen nog eens teruggepakt. En nog veel meer. Je bent de realest in dit team. Jij hebt altijd oplossingen en ja we vragen veel van je maar we houden van je. Zonder jou zijn we niks en dat weten ik alle mannen en Tahir. Dus wees niet onzeker over jezelf en blijf doorgaan." Zei Walid en klopte op mijn schouders.