Perspectief Achraf
Ik was over 3 dagen jarig en merkte gwn al dat iedereen raar deed. Als er 1 volk is dat letterlijk niks goed geheim kan houden zijn dat wel de Marokkanen. Vandaag zou ik mijn planningen leeg maken om met Samra te zijn maar morgen zal de uitschakeling van Naoufal beginnen. Dus ik twijfelde. Ik heb nogsteeds niks met haar en het was wel even prima zo. Alles was al ingewikkeld genoeg.Ik ging naar de lounge met Rahmet en Nafan. Daar aangekomen zag ik dat Khalid er niet was. Ik voelde mij er niet confortabel bij dus besloot maar even na te vragen waar Khalid uithing. De barman vertelde dat hij gisternacht in elkaar was geslagen omdat hij de vijand in bescherming had genomen. Het was hem
Voorgesteld te naaien voor geld maar Khalid wees het aanbod af. Pff als jullie eens wisten hoe vreselijk ik het vind als dit real boys onder mijn shit leiden.In het ziekenhuis moest ik erg veel moeite doen om verwezen te worden. Khalid was geen familie, ik wist eigenlijk bijna niks van hem. Enkel dat hij Khalid heet, 2 vrouwen heeft en barman is. Nadat ik na lange tijd verwezen werd trof ik 2 dames aan. Wezebi. Ik heb nognooit zulke mooie lange strakke benen gezien. Ze droegen allebei hetzelfde korte blauwe jurkje tot de knie en zwarte allstars. Hun haren waren lang stijl tot hun heupen. Donkerbruin haar met super lange wimpers en allebei hadden ze lippen die je meteen wil proeven.
"Hallo, ik ben Achraf. Een hele goede klant van Jullie man. Gaat het wel met hem?" Vroeg ik. 1 van hen knikte. "Ja het gaat goed maar hij heeft zware klappen gehad. Er is niks aan de hand zei de dokter hij moet gewoon even herstellen. Geen botbreuken of iets overkomen." Zei ze. "Schat stel je even voor" zei die andere vrouw tegen de vrouw. "Oh stom, haay ik ben Meyem en dit is mijn vrouw Boutayna. Wij zijn de vrouwen van Khalid zoals je ziet een 3 persoonsrelatie. We hebben 2 dochtertjes die momenteel op school zitten. Zoals je hoort alleen maar Dames dus betekent Khalid erg veel voor ons. Gisternacht kwam hij niet thuis dus was Boutayna naar de lounge gereden. Er was een ambulance ter plaatse. We horen gelijk dat Er in de Lounge en onder zijn klanten erg onbekend is wie hij is. Khalid heeft fouten gemaakt vroeger en heeft niet het meest trotserende werk. Maar onze man is een goede man. Hij is eerlijk en trouw. Dus wij zullen niet rusten tot de dader is opgepakt. Vooral omdat wij weten dat Khalid met niemand ruzie heeft.
Betrokkene vertellen ons het verhaal niet en roepen als maar 'zwijgrecht' stelletje kleuters" zei ze boos en schepte een pluk haar achter haar oor. Ze had van die lange neppe nagels. Ze waren wit en er stond "K&D" op in zwarte letters. Ze had ook een gouden ketting met K&D. Pff deze relatie ik werd er zo opgewonden van.Boutayna gaat naar Meyem's heup en geef er korte kneepjes in. "Schatje het komt goed er is heus iemand die ons gaat helpen. Daarbij Khalid is er goed vanaf gekomen. Vanavond gaan we gewoon met zen 3tjes weer lekker naar huis de meiden gaan naar mijn moeder en we maken er een gezellige nacht van ja babey?" Vraagt Boutayna. Meyem zucht. "Isgoed lieffie ik hou van je" ze geven elkaar een lange zoen en ik voel mezelf opgewonden raken. Als hun niet van Khalid waren hoe hard ik ze had gepakt pff. Boutayna staat op en kijkt me lang aan. "Je bent wel echt schattig je bent vast een goede vriend van Khalid." Zegt ze fluisterend en streelt over mijn buik. "Je Traint, ik voel je spieren." Zegt ze en bijt in haar onderlip. Meyem staat ook op. Ze streelt met haar lange nagel een krul van me naar achter. Ze komt dichterbij. "Ik vind je ogen mooi." Zegt ze zacht. Ze streelt van mijn buik naar onder en voel haar hand op mijn geslachtsdeel. Hoe hard ik was. Hun lange strakke benen en ronde heupen stonden zo mooi in die jurk dan die lange stijle haren die eromheen hingen en die grote oorbellen die hun gezicht nog aantrekkelijker maakte. "Laten we wat plezier hebben Achraf." Zegt Boutayna en bijt in mijn wang. "Ikkuh moet denk ik gaan." Zeg ik en haal hun handen van me af. Ik loop snel weg en ik hoor ze samen nog lachen en elkaar highfiven. Wtf gebeurde hier net.
Ik was thuis en zag mijn moeder Samhini kijken. Ze schreeuwde van alles en gooide van alles tegen de tv aan. "Mama die man was toch dood?" Vraag ik en kijk scheef naar het scherm. "JA HIJ HEEFT OVERLEEFT EWA SAFF SKOET." Zegt ze en kijkt aandachtig verder.
Ik loop naar boven en trek Aziz zn deur open. Hij ligt met Chaimae in bed en ik zie haar slapend op zijn borst. "aaaiii moooiboyyy" zeg ik lachend. "Ze is mooi he." Zegt hij trots. Ik knik. Was ook een mooie dame. "Ik had zo een rare dag Aziz." Zei ik zuchtend en ging in zijn bureau stoel zitten. Hij pakt Chaimae's lichaam vast en trekt haar dichter op hem en hij gaat rechtovereind liggen. "Wat dan?" Vroeg hij. "Ik ging naar Khalid je weet wel van lounge ligt in ziekenhuis. Mohiem ik kom daar binnen ik zie die 2 vrouwen van hem toch. Ze zitten me gewoon allebei volop te betasten." Hij lacht. "Wat hebben jullie daarna gedaan?" Vraagt hii lachend. "Niks ik liep weg" hij kijkt me raar
Aan. "Ye zemmel." Zei hij walgend. "Hjb a imam. Is niet goed he een meisje daar." Zei ik plagend. "Sirt kowed met je goed en niet goed. Zij is het enige in mijn leven wat niet helemaal okey is verder ben ik clean kan ik niet over jou zeggen eah." Zei hij lachend. "Ye Zwimpie laat me je geen uithaal geven." Zeg ik lachendIk app nog heel de nacht met Samra en vertel haar over het incident. Ze werd er lichtelijk boos om zo te merken maar bleef vooral normaal doen. Ze wou niet te hard van stapel lopen. Ze wist dat ik haar wou en dat ik ook maar een man ben met ogen. Ik hoorde vanaf beneden hoe Chaimae een gesprek heeft met mijn vader. Het is bijna 21;00 en ze is nogsteeds hier. Watvoor ouders en broers heeft zij? Ik zeg Samra heel even te wachten en loop naar beneden. Chaimae trekt haar schoenen aan en gaapt even. Ze loopt naar Aziz en ze knuffelen elkaar even. Ik zie Aziz haar stiekem een kus geven. "AIIII MOOOIBOYY" schreeuw ik overdreven. Hij lacht hoofdschuddend en ik vraag of ze gebracht wil worden. Ze knikt. Ze was met Tram gekomen. Ik gooi de vespa sleutels naar Aziz. "Rij voorzichtig ah flikker" zei ik lachend. "Dankjewel ah Smetta" mijn moeder pakt de sleutel af. "OH NEE NEE NEE HIJ HEEFT GEEN SCOOTERBEWIJS DACHT HET NIET." Zei ze boos. "Mama Tranquilistano mi na mirenta sjerro." Zeg ik in mijn beste papiaments. "No Mi baby the la man shoko mi amos." Zegt ze boos. "Mama even serieus hij is bijna 16 kijk zijn hoofd. Hij lijkt net een oude crimineel. Laat hem." Antwoord ik. Ze zucht. "Prima maar volgende keer voor donker dan naar huis Chaim." Zegt mijn ma streng. Ze knikken allebei. "Thanks." Zegt Aziz en knipoogt me. "Zemmel." Zei ik vies. Hij lacht hoofdschuddend en ze lopen samen de deur uit.
JE LEEST
Achraf, Streetlife
Non-FictionEwa, ik ben Achraf en ben 17 jaar. 1 van de eerste mannelijke schrijvers hier op wattpad. Je mag me zemmel vinden mag me raar vinden. Wollah kan me niks schelen. Ik oefen mijn hobby uit punt. Mohim ik zie die wattpad boeken vol bullshit over Marokka...