Perspectief Achraf
Ik had weer maar 4 uur school vandaag. 4 havo doe je ook echt niks. In tegenstelling tot 3 havo. Maar vorig jaar kwam ik geen eens naar school. Om 17:00 begon de training in een kickbokszaal. Rond 16:45 begon het al vol te stromen. Alle mannen hadden wel een vriend of neef mee. Tahir keek tevreden in het rond. Toen het compleet was werden de deuren gesloten en lieten we iedereen zitten op de mat. Tahir begon met de opening."Heren, ik heb een mededeling. Ik ga namelijk stoppen. En ik zal mijn verantwoordelijkheid op Achraf Schuiven. Voortaan word alles vanuit hem geregeld. Aangezien Achraf nog scholier is blijf ik er wel bij als Achraf geen tijd heeft. Maar over wat jullie hier doen. Ik hoop dat alle telefoons uit staan. Want op locaties als ons pand mogen er geen telefoons aanstaan. Ik wil het tranceren onmogelijk maken. We gaan weer gebruik maken van de Nokia's. Ik controleer alles en zie alles. Probeer mij niet om de tuin te leiden. Want je hebt een probleem als dat ding aan is. Over de training. Ik zie veel nieuwe leden. Jullie kunnen je zo even voorstellen bij Damhert, Achraf. Hij is 1 van de jongste mannen en heeft technieken die jullie goed kunnen gebruiken. Let goed op en gehoorzaam goed wat hij jullie zegt." Zegt Tahir en wenkt me.
"Hallo boys, ik ben Achraf en ik ga jullie leiden. De nieuwe mannen kunnen straks aan de rechterkand van de zaal staan en de andere mannen krijgen een klein testje in dr tussentijd. Even kijken hoe goed de standen in het hoofd zitten. Als het niet gaat is het geen probleem we zullen alles vandaag opnieuw doornemen en jullie krijgen via de mail een lijst gestuurd en voor de liefhebbers heb ik bij de deur blaadjes met de lijst. We zitten in een plan Naoufal uit te schakelen en dat gaat ons veel werk opleggen. Maar zeker ook veel geld en dat is wat wij nu allemaal willen. We zullen slim moeten spelen en alles moet perfect gaan. Tahir zal tijdens de les bezig zijn met de voorbereidingen en het plan uitschrijven. Verder hoop ik dat dit een nuttige dag kan worden en we allemaal veel bij leren want we hebben jullie allemaal stuk voor stuk hard nodig. Na de test en de kennismaking kan je een standenlijst pakken of wacht je in het midden van de zaal. Maak een praatje leer elkaar kennen en dan zullen we even trainen. Als je extra goed voorbereid wilt zijn train dan ook in je vrije tijd en lees elke nacht even de standen door dat zal al meer dan genoeg zijn en over een paar jaar kan iemand hier staan mij plek over te nemen. Is alles duidelijk boys?"
Ik zie geknik vanuit de ruimte en begin kennis te maken mer de nieuwe mannen. Er kwamen 2 van Naoufal. Ze zeiden dat ze me veel info konden geven. Ik wantrouwde het maar hield ze wel dichtbij. Het kan zijn dat ze hier zijn strategie af teluisteren voor Naoufal maar kan ook zijn dat het omkopen heeft geholpen. We zullen het zien. Ik ontmoet de rest van de mannen en nadat ik klaar ben bereid k me even voor. Net wanneer ik wil beginnen komt Yassine binnen. Ik laad mijn geweer en richt het op hem. "Je kankert nu op Yassine of ik schiet je kanker lek heb je me gehoord" iedereen kijkt verbaasd net als Yassine zelf. "Wesh ben je ongesteld ah hoertje doe die kanker gun weg." Zegt hij boos. Ik schiet eenmaal in de lucht , laad het geweer opnieuw en richt het weer op hem. Ik zie mannen op de grond gaan van angst en Walid komt naar me toe. "OPKANKEREN" roep ik kwaad. Hij verlaat de ruimte en ik gooi het gewicht neer. "Dit gebeurt er als je een vieze flikker bent die me wilt naaien van alle kanten. Mij heb je verdomme niet. Hou jullie kontjes laag. Ik ben iedereen te slim af dus probeer het niet. Tis dat ik Yassine telang ken en teveel met die zemmel heb meegemaakt. Ieder ander had ik neergeknald." Zeg ik boos. Mannen staan op en de training begint.
Na de training haal ik Samra op van werk want ze had geen auto. "Heey Achraf" zegt ze blij. Ik glimlach en knuffel haar. "Hoe was werk?" Vraag ik. "Saai heb pijn aan mijn vingers man. Zullen we weer wat gaan drinken?" Ik knik. "Tuurlijk we kunnen gelijk eten als je wil waar heb je trek in?" Ze kijkt denkend de lucht in. Hehe eindelijk een meisje die niet zegt. Ik hoef niks dankjewel of zegt ik weet niet kies jij maar. "Eerlijk gezegd niet heel romantisch maar heb super veel zin in een vette visburger van de mac." Zegt ze lachend. "Kom ah bolle." Zeg ik kieteld in haar buik. Ze lacht en we stappen op de scooter onderweg naar de mac
-

JE LEEST
Achraf, Streetlife
Non-FictionEwa, ik ben Achraf en ben 17 jaar. 1 van de eerste mannelijke schrijvers hier op wattpad. Je mag me zemmel vinden mag me raar vinden. Wollah kan me niks schelen. Ik oefen mijn hobby uit punt. Mohim ik zie die wattpad boeken vol bullshit over Marokka...