Achraf, Streetlife

~Oud&Nieuw🎆

Perspectief Achraf
Het was oud en nieuw. Mensen staken al vroeg vuurwerk af en de jongens? Genoten van het salaris dat ze gisteren ontvingen. Al het geld was witgewassen, al het vuurwerk was verkocht, al het  1 op 1 was uitverkocht en de passen waren zo leeg getrokken als maar kon. We waren klaar. Het was tijd om te genieten van alles. De kerstsfeer van buiten, de knallen van het illegale vuurwerk en natuurlijk het lekkere eten. Iedereen ging naar familie, iedereen keek Home Alone en iedereen telde af tot 2018. Of je nou imam of drugsdealer was iedereen genoot van vandaag.

Ik reed naar de lounge waar Khalid alles druk aan het klaarmaken was voor vanavond. De boys die niet meer welkom in de fam zijn gaan met oud en nieuw altijd naar de lounge en zelfs daar word Home Alone gekeken. Alsof het een traditie is zoals je de Ramadan vast of Met Eid cadeautjes uitdeelt. Voor het gemak bestelde ik geen shishaatje zodat hij verder kon met de voorbereidingen. Ik nam plaats bij Rachid en Walid. Ze waren het geld aan het tellen. We hadden zoveel verdient ik was zo trots op iedereen en vooral op mezelf. Qunaya was officieel lid van ons. We hadden haar nodig. Ze was slim en wist veel uitwegen in moeilijke situaties. Met Kauthar gaat het zoals alijd.
Ze stuurt songteksten en noemt me een klootzak. 🤦🏻‍♂️

Bij het pand aangekomen zag ik Qunaya wachten. Ze lachte. "Het is klaar Ach, alles is verkocht al het geld is verdeelt wat doe jij hier."
Zei ze en beet op haar lip. Ik keek haar aan. "Dit is mijn werk wat doe jij hier kan ik beter vragen." Zei ik verbaasd. Ze zucht en leunt tegen de muur aan. "Ik wist je hier te vinden ik wil met je praten." Ik knik en open de deur. We lopen naar binnen en nemen plaats in het kantoor. "Vertel" zei ik en stopte alle papieren in een mindmap. "Het gaat over Kauthar." Zei ze. Ik schrok en keek op. "Wat weet jij nou weer van Kauthar." Zei ik en fronsde mijn wenkbrauwen. "Ze is weg." Zei ze en beet op haar nagel. "Hoe bedoel je weg?" "Als in Weg ze is vertrokken." Zei ze en toonde haar telefoon.

Kauthar: Als je Achraf ziet, zeg hem dat het klaar is en ik verdwijn.

"Hoe kom je aan Kauthars nummer wat heb je tegen haar gezegd?" Zeg k lichtelijk kwaad. Ze houd haar schouders op. "Niks je zorgen over te maken." Zegt ze en stopt haar telefoon weg. "BEL HAAR VRAAG WAAR ZE IS." Ze schud haar hoofd. "Ze heeft me na dit bericht overal geblokkeerd. Via een account heb k op haar insta gekeken maar ze plaatst niks. En haar snapscore bleef hetzelfde sinds die dag. Ik heb het al voor je uitgezocht." Zei ze. Ik zuchtte. "Kanker kind" fluister ik boos en sta op. "Qunaya ik ga ervandoor ik zie je straks bij Khalid." Ze knikt. "Succes"

Via via was ik erachter waar ze zat. Ze kan mij niet ontlopen. Nooit. Ze is en blijft van mij. Wat er ook gebeurd. Onderweg naar Leidenschenveen werd ik gebeld door Kauthar.

Ik: waar ben je
Kauthar: weg
Ik: ik kom
Kauthar: ik ben niet thuis
Ik: wat een kanker kind ben je
Kauthar. Oke
Ik: ik zie je in 20 minuten
Kauthar: K ben niet thuis.
Ik: klopt want je bent niet bij mij.
Kauthar: het is klaar kan  je opdonderen
Ik: je hebt het antwoord zelf al.

Ik hing op en gaste nog harder. Als k daar was zou k dr ook weer in huis nemen. Waar ze hoort. Als haar ouders haar in haar 1tje naar Leidschenveen senden kunnen ze haar ook bij mij laten. Ik vond die ouders altijd al vaag en raar maar nu hebben ze echt het toppunt van wack bereikt.

Aangekomen bonkte ik op de deur. Een jongen met een sik en een opscheertje opende de deur.
"Waar is ze" vroeg ik boos. "Wie?" Vroeg hij. Ik scandr langs hem de ruimte en zag de roze koffer van Kauthar. Die herkende ik van het hotel. Ik duwde hem hard aan de kant. "KAUTHAR" schreeuw ik en zoek het huis door. "EEY" hoor ik dr jongen schreeuwen. Ik smijt hem tegen de muur en kijk hem dreigend aan. "Ik haal mijn kanker vrouw op en dr kanker spullen en als jij er ook maar aan denkt me tegen te houden zorg ik ervoor dat ik meer van je afneem." Ik loop naar boven en zie de
Badkamer op slot. "KAUTHAR WOLLAH OPENMAKEN" "DONDER OP." Ik pak het zakmes uit mijn binnenzak en draai het slot open. Ik til kauthar over miin schouder. "Irritant kanker kind" zeg ik boos en loop met haar op kn schouder naar beneden. Ik pak haar koffer met de andere hand en gooi haar de auto in. Ik stap in en rijd weg.

Tijdens de autorit was het stil. We kwamen voor de deur aan. "Loop naar binnen probeer niks maak me niet boos." Zeg ik en pak haar koffer. Ze loopt naar binnen en gaat zitten op de bank. "Je gaat met mij mee naar mijn familie en we gaan daar gewoon nieuwjaar vieren. Ik wil geen gezeik meer. Ik ben het zat. Ik zoende met een meid jij woonde bijna samen met een zebi. We staan quite ik hoef dr niks meer over te horen." Zei ik. "Ik ga niet mee naar je familie ik hoor daar niet." Ik bijt aan de binnenkant van mijn wangen. "Je doet verdomme wat ik zeg." Zeg ik boos en loop naar de keuken. Ik hoor voetstappen op de trap. Pff eindelijk luistert ze.

Even later nam ik dr mee naar mijn ouders waar het vanaf buiten al rook naar marmita. Mijn moeder was het er niet gelijk mee eens maar wou op zo een avond Kauthar niet laten stikken. Ik zag veel familie al op de bank. "wat moet ik doen." Fluistert Kauthar. "Op je reet zitten." Zeg ik en trek haar mee de woonkamer in. Ik groet iedereen. Bijna heel de familie was er. Zowel mijn moeders als vaders kant. Kauthar nam plaats naast Fatima en ging met haar in gesprek. Mijn moeder wist echt hoe ze Moslims in Nieuwjaar sfeer moest brengen. Oliebollen, appelflappen en nog veel meer gebak. Home Alone stond op en met zen alle keken we als een stel kinderen naar de film. Ookal hadden we de film allemaal wel duizend keer gezien. Het bleef leuk.

Iedereen had lol en even later wouden mijn neven buiten afsteken. Ik pakte kauthar apart. "Flik me niks terwijl ik buiten ben. Praat gewoon met mijn nichtjes en Fatima. Beantwoord alles zorgvuldig." Zeg ik en kus haar wang als ik zie dat niemand kijkt. K geef haar een duwtje richting de woonkamer. Ik gooi mijn autosleutels naar Aziz. "In de kofferbak ligt genoeg voor iedereen pak alles wat er ligt." Hij knikt.

"3 2 1... GELUKKIG NIEUWJAAR" word er hard geschreeuwd door de woonkamer. Mijn tantes en nichten joelen en in de achtertuin steken we al het vuurwerk af. Binnen word er hard muziek gedraaid. Iedereen had het naar zijn zin. We leken wel een stelletje hollanders. De kinderen kwamen met veiligheidsbrillen naar buiten en mijn moeder gaf alle kinderen een sterretje. Ik legte wat rotjes en trektouwtjes bij ze neer. "ACHLAF IK WILLE OOK GLOTE VUULWELK IK VIND DIT NIET LEUK!" Schreeuwt Ayoub sip. Ik lach. "Kom hier ah gangster." Zeg ik en til hem op. "Straks verlies jij je vingers nog." Zeg ik en bijt in zn wang. Aziz komt naar buiten met 3 flessen
Kindercampagne. De kinderen gingen aan tafel zitten en tikte met hun plastic bekertjes op de tafel. Azzedine, Aziz en ik gingen allemaal bij een hoek staan en schudde de kinderchampagne. We rukte het tegelijk open en het drank spoot eruit. De kinderen hadden het erg naar hun zin en we schonken de bekertjes in. Mijn moeder gaf ze een ijstaart met fruit en ze vermaakten zich geweldig.

Het feest was voorbij en iedereen was alweer naar huis. "Jongens ik klaagde altijd dat ik dochters wou maar jullie hebben wel echt je best gedaan." Zei mijn moeder glimlachend. "Ja daar ben ik het mee eens." Zegt Fatima die met Kauthar uit de Keuken verschijnt. "Hahaha geen probleem mama ik ga weer ervandoor Ayoub moet zn bedje in en Ik moet morgen werken." Zegt Azzedine en wenkt fatima naar dr schoenen.

Thuis aangekomen duwt Kauthar me tegen de muur en zoent me. "Dankjewel voor vandaag." Zegt ze en knuffelt me. "Ga k nou met mn wifey het nieuwe jaar in." Zeg ik grijzend. Ze glimlacht. "Inderdaad ja." Zegt ze en rent naar boven. Ik kijk naar na en mijn gedachtes gaan naar haar ouders. Wat is er mis met hun?