CALL ME MAYBE ||texting||

0.3

Ekin

🎈🎈

Ekin: Tehdit mi ediyorsun?

Anonim: İlanı aşk yaptım tehdit diyorsun nerenden okuyorsun?

Yazdığı şeye sinirlenmiştim. Ben onu severken o bunu tehdit olarak mı görmüştü yani? Sinirle merdivenlerden inerken birisine çarptım. Şuan kim olsa patlayacak dereceydim. Kafamı kaldırıp baktığımda telefonumu arka cebime soktum hemen.

"Üzgünüm telefondan görmedim" dediğimde sesimin titrememiş olması benim için çok büyük bir şanstı.

"Önemli değil Asu" adımı dedi. Heey o benim adımı nerden biliyor. Aynı sınıfta değiliz üstelik o benden 1 yaş büyük.

"Adımı nerden biliyorsun?" Sorduğum  soruyla yüzü düşmüştü zaten pek keyfi yok gibiydi.

"Geçen yıl aynı satranç grubundaydık hatırladın mı?" Bu sefer benim yüzüm düşmüştü. Başımı onaylarcasına salladım.

"Sanırım beni tanımıyorsun. Ekin ben" diyip elini uzattı. Nasıl dokunacaktım ben şimdi ona? Yanımdayken bile kalp ritmime sahip olamazken nasıl durucaktım. Yavaşca elimi uzatacağım sırada Ceren geldi yanımıza. Ekinin boynuna sarılıp öptü. O dudakları alıp ekmek fırınına atacaksın işte ama neyse. Bir şey demeden kantine gitmeye başladım.

Korayı kantin sırasında görünce sırıttım. Tatlı masum bir yüz ifadesiyle yanına gidip parayı uzattım. "Çikolata, tost ve ayran lütfen" dedim ve vereceği tepkiye bakmadan her hangi bir masaya oturdum. Telefonumu cebimden çıkarınca Ekinin mesaj attığını gördüm.

Ekin: Üzgünüm bu gün sinirliyim

Anonim: Belli oluyor. Baksana mesajımı düzgün okumamışsın bile.

Ekin: Keşke o gün yanıma gelseydin yani en azından sakinleştirirdin

Anonim: Senden korkuyorum yapamazdım.

Ekin: Pekala öyle olsun

Anonim: O gün neden ağlıyordun?

Ekin: Bunu sana söylemem ne kadar doğru olur sence?

Anonim: Ben sadece merak ettim özel olduğunu sanmamıştım.

Ekin: Hayatımda ilk defa ağlıyorum ve özel olmadığını sandın jdjdndjdjd komik birisisin

Anonim: Biliyorum 🙄

Koray savaştan çıkmış gibi yanıma geldi.

"Allah belanı versin Asu. Canım çıktı lan"

"Kıza bela okuma lan zaten kendine de bir şey almak için de sıraya girdin" sesin geldiği yöne baktığımda ufak çaplı bir kalp krizi geçirdiğim doğrudur. Ekin beni savunmuştu. Ay pomçik, Salak, masum ayrıca ırz düşmanımla beraber olan adam. 

Ona bakıp gülümsedim. "Sen de gel olaya karış. Zaten Koray kim ki? Koray çilekeş. Koray mazlum. Koray ezik. Koray çaresiz. Koray-"

"Koray bok çuvalına düş. Kes be sesini." Ekin bana kaşlarını çatarak bakarken sırıtmıştım.

"Bok çuvalına düşmek nasıl bir fantezi üstadım anlatır mısınız?" Bu çocuğa ne oluyor böyle? Daha önce neredeyse hiç konuşmamış olmamıza rağmen çok samimi bir şekilde konuşuyor.

"Asu Tekindor tarzıyla" diyip göz kırptım. O da gözlerini kapatıp kafasını geriye attı. Sakinleşmek istermiş gibi bir hali vardı.

"Yanlış bir şey mi yaptım?"

"Hayır, benim gitmem gerek" arkasından gitme diye bağırmak istiyorum ama bunu yapamıyorum. Onunda beni sevmesini istiyorum ama boş ümitlere kapılmak istemiyorum.

Anonim: Gör beni Ekin 🎈

~~~

Gör lan kızı :)